💔မေတ္တာဝှက်တမ်း💔

(14)

Unicode

ကမ္ဘာပျက်သည့်ညပြီးဆုံးတော့ Yoongiသည် Seokjinပင် မဆွဲလိုက်နိုင်အောင် မနက်အစောကြီး Jungkookနှင့်အတူပြန်သွား​ေတာ့သည်။

"နမ်းတာတောင် မာနကိုဆယ်ဖို့နမ်းပြီး ဘယ်သူကမင်းကိုခွင့်ပြုလို့လဲ! မင်းကိုငါဆွဲမထိုးမိခင် ရူးနေတာတွေရပ်လိုက်တော့ Kim Seokjin"

ခံစားချက်တွေပေါင်းစုံသွားသည်ထင်သည်။ Seokjinလည်း တဇွတ်ထိုးလုပ်ပြီးမှ တစ်နေကုန်နေလို့မကောင်း.။ ဖုန်းလည်းမဆက်ရဲတော့သဖြင့် တစ်နေကုန် အခန်းထဲကမထွက်ဘဲ မိုးချုပ်တဲ့အထိအိပ်နေမိသည်။ ထူးဆန်းစွာ Namjoonကလည်း ငြိမ်ချက်သားကောင်းနေသည်။ ဖုန်းလည်းဆက်မလာခဲ့သလို လူကိုယ်တိုင်လည်းရောက်မလာဘဲတိတ်ဆိတ်နေသည်။

စိတ်ညစ်နေ၍ ကိုက်နေသည့်ခေါင်းကြောင့်နားထင်တွေကိုဖိပြီး Seokjin ထထိုင်လိုက်သည်။ အချိန်ကိုကြည့်တော့ ည ၇နာရီတိတိထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲသို့ထလာခဲ့ကာ ဒုတိယအကြိမ် သွားတိုက်မျက်နှာသစ်လုပ်လိုက်သည်။

မျက်နှာကို နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် ရေဖြင့်ဆေးပြီးပြန်အထ ရေချိုးခန်းတစ်ခုလုံးမှောင်ခနဲ.။ ရုတ်တရက်မို့လန့်သွားကာ တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ အပြင်မှာလည်းမှောင်မည်းနေသည်။ Seokjinသည် စမ်းတဝါးဝါးဖြင့်အပြင်ကိုထွက်ခဲ့ပြီး အိပ်ရာပေါ်ကဖုန်းကိုစမ်းကာ မီးဖွင့်လိုက်သည်။

တစ်ခန်းတည်းရှော့ဖြစ်သည်ထင်၍ လိုက်ကာစကိုအနည်းငယ်ဟကာ အပြင်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အပြင်မှာလည်းထို့နည်းတူပင်.။ ထိုစဥ် ခေါင်းထဲဖြတ်ဝင်လာသည့်အသိတစ်ခု​ကြောင့် Namjoonအခန်းရှိသည့်အရပ်သို့ Seokjinဆတ်ခနဲကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အခန်းပြင်သို့ပြေးထွက်ကာ ရှူးဖိနပ်က ကြာမှာစိုး၍ အခန်းတွင်းစီး စလစ်ပါ​ဖိနပ်အပါးဖြင့်သာ အမှောင်ကြောက်တတ်သည့်လူဆိုးကောင်ဆီသို့ဦးတည်ရသည်။

နှစ်ခန်းသုံးခန်းလောက်ဖြတ်ပြေးပြီးနောက် Namjoonအခန်းသို့ရောက်လာသည်။ တံခါးက လော့ချမထားတာမို့ အထဲရောက်တော့ ဖုန်းမီးဖြင့်လူကိုအရင်ရှာရသည်။ ဧည့်ခန်းနှင့် အိပ်ခန်းတွေမှာတော့ Namjoonရှိမနေ.။