My Delta

Tilki Ve Civ Civ

💮

Jisung muayene için içeri alınmışken, Minho dolarda onu bekliyordu. Yaklaşık yarım saat önce buraya gelmişlerdi ve Jisung hâlâ içerideydi.

Seungmin, Chaeyoung ve Changbin bir çok kez aramış ve arkadaşının durumunu sormuştu.

Hepsi fazlasıyla endişeliydi. Changbin hastanaye gelmek istese bile Minho buna izin vermemişti.

Açılan kapı ile bakışları o tarafa dönerken aynı zamanda yerinden kalktı.

"Lee Jisung'un eşi?"

"Evet benim. Durumu nasıl? Onu görebilir miyim?"

"Şu anlık durumu iyi. Hafif ateşi vardı ve tansiyonu da düşmüştü. Kan testi yaptık ve eşinizin değerli çok düşük. Yazdığım vitamin ve ilaçları kullanması gerekiyor. Onu görebilirsiniz. Geçmiş olsun."

"Teşekkür ederim."

Yanından geçen hemşire ile içeri girdi. Eşinin uyanık olduğunu ve üzerini düzeltmeye çalıştığını gördü.

"Bekle yardım edeyim."

Jisung bir anlık dalgınlığı ile duyduğu sesten dolayı sıçramıştı. Minho ise üzerini düzeltirken fermonlarını bırakarak onu sakinleştiriyordu.

"Şimdi nasılsın?"

"İyiyim."

Kısık sesli bir cevabın ardından başını eşinin omzuna yasladı.

"Her şeyi mahvettim. Her zaman olduğu gibi."

Minho, omsuna başını yalayan eşinin saçlarını okşadı.

"Jisung, güzelim yanlış düşünüyorsun. Senin elinde olan bir şey değil."

"Kendimi çok suçlu hissediyorum."

Minho derin bir nefes alıp geri çekildi ve eşinin gözlerine baktı. Mor irisleri göz yaşları ile süslenmişti, hassas duygulara sahip olduğu için çok çabuk ağlıyordu.

"Güzelim. Suçlu değilsin, böyle hissetme herkesin başına gelebilir ve sağlık bir oyuncak değil. İyi tarafından bak değerlerini öğrendik ve bu iyi oldu."

Jisung'un gözlerinden yaşlar akarken Minho ona sarıldı.

"Güzelim ağlama lütfen. Geçti bir sorun yok."

Vita, başını eşinin boynuna gömmüş ve ellerini eşinin beline sarmıştı. O sakinleşene kadar aynı şekilde kalıp daha sonra ayrıldılar.

Hazırlanıp odadan çıktılar. Otoparka indiler. Jisung elini sıkıca tuttuğu eşinin onu yönlendirmesine izin verdi. Siyah lüks arabanın ön koltuğuna o geçerken Minho ise sürücü koltuğuna geçmişti.

Onun üzgün olduğunu bildiği için neşelendirmeye çalıştı.

"Saat çok da geç değil. Eğer iyiysen gelsinler."

Minho kendine dönen parıltılı gözler ile gülümsedi. Jisung ise heyecanla başını salladı.

"Gelsinler."