I'm Spiderman ★ İrondad | Spiderson

13. Yorucu Bir Gün

Peter etranı saran insanlar ile ve deli gibi çınlayan örümcek hisleri ile şuan yerin dibine girmek istedi. Onların çekilmeyeceğini anladığında bir binaya ağ attı ve ağ ata ata bir köprünün üstüne çıktı.

Telefonu ard arda titrerken, şuan bedenini saran panik hayatında daha önce hiç yaşamamıştı. Tanrı aşkına! Oturup ağlasa sonuna kadar hakkı vardı!

İnsanlar köprünün altına toplandığında, Peter cidden şuan delirmek üzereydi. Ayrıca saçları uçuşmaya başladığında- dur bir dakika o bir helikoptermiydi? Tamam işte şimdi durum daha fazla garipleşiyordu.

Peter yüzünü ovaladı ve kendini geriye bıraktı, kalabalıktan büyük bir çığlık yükselirken ağlar ile tam düşecekken yüksek bir yere çıktı. Ardından aşağı indi ve hiç kimsenin olmadığına karar verdiğinde yere çöktü.

Bu sefer gerçekten batırmıştı. Annesine ne diycekti? Peki ya Nick Fury buna nasıl bir tepki verirdi? Ya Tony? Annesi ile bu hafta sonu evlenicekti ve büyük bir ihtimalle onuda maf etmişti!

Derin nefesler aldı ve sanki ona inat yağan yağmur daha da hızlandı. Ayak sesleri duyduğunda bunu takmadı. Şuan tek istediği sessizlik ve düşüncelerinin onu rahat bırakmasıydı.

Yağmur bir an için durduğunda kaşlarını çattı. Yağmur sesi hala geliyordu oysaki. Kafasını kaldırıp baktığında o şemsiye tutan kıvırcık saçlı siyahi bir kız ile göz göze geldi.

"Depresyon için doğru zaman aman hasta olmana gönlüm el vermez" dedi ve gülümsedi. Peter bir an için onunda gizli kimliği -artık okadar da gizli değildi- bilip bilmediğini merak etti.

Kız aklına kendini tanıtmadıği geldiğinde omuz silkti "ben Riri Williams" dedi ve beklenti ile Peter'a baktı. Peter ona bakmaya devam ederken "Peter, Peter Parker" Pots demedi yada Stark, açıkcası artık onu isticeklerine dair şüpheleri vardı.

Genç çocuk geri önüne döndüğünde, kız onun kıpırdamicağını anladı ve yanına oturdu. "Hadi anlat, ne yaptın?" Dedi ve karşısındaki kahve rengi saçlı çocuğa baktı Riri.

"Herşeyi batırdım desem? Yine" Riri kaşlarımı havaya kaldırdı ve önüne döndü. "Benim her zaman yaptığım şey, bir süre sonra alışıyorsun dert etme" dedi ve omuz silkti.

Peter onun ne demek istediğini anlamış olacak ki istemsizce gülümsedi. "Peki neden düzeltmek yerine burda oturuyorsun?" Riri'nin bunu demesi ile Peter ona döndü.

"Bunu artık düzeltemem, fazla büyük bir şey oldu çünkü" dedi ve tekrardan omuzları düştü. "O zaman dahada berbat olmaması için çabala" dedi ve ayağa kalktı genç kız.

Hala yerde oturmaya devam eden çocuğa elini uzattı. Peter bu dostane yardımı kabul etti ve elini tutup ayağa kalktı. Riri yürürken Peter da onun arkasından takip etti.

Eski bir depoya geldiklerinde Peter atrafa göz gezdirdi. "İcatmı yapıyorsun?" Dedi Peter projeleri incelerken "sayılır, okul projesi diyelim" dedi ve çantasını masanın üstüne koydu.

"Okul projesi için bir zırh isticeklerini sanmıyorum, Stark teknolojisimi?" Peter  panoda asılı şemaya bakarak konuştu. Riri omuz silkti "yapıyorum işte bir şeyler, yeterli malzemeleri toparladığımda harika olucak!"

Peter bununla gülümsedi. Aklına gelen fikir ise daha hemiş gülümsemesini sağladı. Takı telefonu yine ard arda çalmaya başlayıncaya kadar. Peter Riri'ye baktı ve gülümsedi.

"Peki gitmezsem kesinlikle ceza alırım, sonra görüşürüz zırhlı kız" dedi ve deponun çıkışına ilerledi, Riri ona gülümsedi "görüşürüz depresif çocuk"