Sevdiceğim ✔️

Tanıtım

Yeni bir ficten merhaba!!!

Umarım çok seversiniz, iyi eğlencelerrrrrrr---

-------

Annemin çocukluk arkadaşı Bayan Jeon her zaman ki gibi kahvaltı için gelicekti. Bugün dersim öğleden sonra olduğu için bende anneme mutfakta yardım ediyordum. 

"Anneee."

"Efendim bebeğim.

"Bayan Jeon tek mi geliyor? Ona göre peynir kesicem." Yalan. Sadece Jungkook'u merak ediyordum ama 28 yaşında kendi mimarlık şirketi olan adamın burada ne işi var ki.

"Yalnız gelicek bebeğim ve artık teyze de kadına üzülüyor." 

"Alışkanlık anneceğim." Gelip eliyle yanaklarımı sıktı ve dudağımın büzülmesini sağladı.

"Annecim diyen ağzını sevsinler. Abine benzemediğin için çok mutluyum." Demesi kıkırdamama neden oldu çünkü abim gerçekten odunun teki. Gerçi şimdi birilerine aşık olduğu için işine asıldıda bizi biraz rahat bıraktı.

"Oğlu gelip bırakıcakmış ama arabadan bile inmez."

"Jungkook abimi bırakıcak teyzemi."

"Evet bebeğim."

"Sandviç hazırlayayım mı onun için?"

"Nasıl istersen?"

Annemdende onay aldığıma göre onun için bir sandviç hazırlayabilirim. Hazırladım ve dağılmaması için özenle bir pakete yerleştirdim. Mutfak camından büyük araçlarını gördüğümde koşarak çıktım evden. Yaz ayı olduğu için terliklerimi giymem yeterliydi. Bayan Jeon araçtan indiğinde saygıyla eğildim.

"Hoşgeldiniz, buyrun eve geçin."

"Hoş buldum yavrumda sen ne koşarak çıktın evden."

"Annem Jungkook abinin sizi bırakıp gideceğini söyledi. Eve girmeyeceğini bildiğim için sandviç hazırladım ona." Elimde ki kabı göstererek konuştuğumda. Gülümseyerek indiğin aracın kapısını kapattı ve yanıma gelerek saçlarımı karıştırdı. Açık kapıdan eve girdi. Eve girişini izlerken önümde hareketlenme hissettiğim için önüme döndüğümde Jungkook'u görmemle irkildim.

"Sakin, sadece yanına geldim." Gülümseyerek elimde ki kabı ona uzattığımda parmaklarıma dokunarak elimden aldı ve göz kırktı. Kızardığımı hissederek kafamı eğdim.

"Sağ ol ufaklık." Kaşlarımı çatarak gözlerine baktım.

"Ufaklık deme bana, 20 yaşındayım ben!" Gülümseyerek kaşlarımın ortasını işaret parmağı ile ovuşturdu.

"Kaşlarını çattığında korkutucu değil sevimli oluyorsun. Toplantım olduğu için gitmem gerekiyor annem erken kalkmazsa ki hiç bir zaman erken kalktığına şahit olmadım ben almaya gelirim." Kafamı onaylarcasına salladım.

"Önemli bir toplantı mı?" İç çekmesi ne kadar önemli olduğunu kanıtladı bana;

"Evet, biraz önemli." Yakalarını düzeltir gibi yaparak konuşmaya devam ettim;

"Rahatla, eminim yine iyi iş çıkarırsın." Ellerime kitlendiği için rahatsız olduğunu düşündüm ve elimi geri çektim. Doğduğumdan beri sürekli gördüğüm için bazen sınırları aşıyordum.

"Üzgünüm, bir an düzelttim öyle." 

"Sorun değil. Akşam görüşürüz." 

"Görüşürüz." Lafımı dinleme gereği bile duymadan arkasını dönüp sürücü koltuğuna oturduğunda geri çekilerek yol verdim. Kafasını tekrar bana çevirdiğinde göz kırparak gaza bastı ve hızlıca uzaklaştı.