Sevdiceğim ✔️

12.Bölüm

Merhaba,

Hikayemi sevdiğiniz ve takip ettiğiniz için teşekkür ederim;

Keyifli okumalar dilerim..

---

"Annen bence senden hoşlandığımın farkında ama baban konusunda haklısın bebeğim. Ancak korkma sana bir şey yapmasına asla izin vermem." Olumluca başını salladıktan sonra tekrar boynuma saklandı. Kollarımın arasında ki miniğimi öperek ikimizinde uyumasını sağladım.

Kim Taehyung--

Gözlerimi dünden beri sevgilim olan adamın kolları arasında açtım. Aklıma gelenlerle gülümseyerek yan yatmış sevgilimin yanağını okşamaya başladım hafifçe. 

O adamı ilk gördüğümde bana yavşayacağını fark etmiştim ancak bu kadar ileriye gidebileceğini sanmıyordum. O an kesinlikle çok korkmuştum. Kook'un gelip o herifi dövmesi ile çökerek ağlamaya başlamıştım. Aslında Kook'tan korktuğum falan yoktu, yaşadıklarımın şoku ile ağlamaya başlamıştım. 

Ancak abimin, Kook'un o adamı öldürene kadar bırakmayacağını bildiği için beni bahane etmişti. Herkes bilir, ben tavşanımdan korkmam. 

Beni kucağına alıp oturmasına ilk başta şaşırsamda devamı daha da şaşırmama neden oldu. 

Boynumu öpmesi son zamanlarda sık yaptığı bir hamleydi ama kulak memi emmesi.. Daha önce rüyalarımda görmüş olsam bile gerçekten yapacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. 

Bana, beni sevdiğini söylediğinde tüm dünya durmuştu. Bir süre nefes bile alamadım hatta. Umut dolu bakışları ile bize bir şans vermemi istemesi ise..  O an nasıl ağlamadım ya da bayılmadım? Şu an buna daha çok şaşırıyorum gerçekten. 

Benden defalarca cevap beklesede sesimi bulup yanıtlayamamıştım onu. Bunu bir türlü başaramamıştım. En son çare dudağını öptüm ama bundan çok fazla utandığım için en güvenli yerime saklanmıştım. Boynuna..

Yıllardır hayalini kurmaktan başka hiçbir şeye odaklanamayan ben dudaklarıyla dans ederken abimin görmesi daha da utandırmıştı. En sonunda çok hızlı atan kalbim boynunda huzur içinde dindiğinde uyuya kalmış oldum. 

Dün gece yemek yerken bacakları arasında oturmaksa.. Acaba kaç bin kere bunun hayalini kurmuşumdur? Ve kaç bin kere bunun gerçekleşmesi imkansız diyerek hayal kırıklığına uğramıştım. 

Benleri ile kusursuz tablosunu süsleyen yüzünü severken aklıma gelenler ile mutluluğun yerini hüzüne bırakmış oldu. 

Homofobik bir adamın oğluyum ben. Annem anlayışlı bir kadın olsa bile babam asla öyle bir adam değil. Onun babasıda mükemmel sayılmaz, en azından umursamazlık seviye yüzünden bize çok karışmaz ama benim babam aynı değil. Hayatı bize zehir etmek içinden elinden geleni ardına asla koymaz. 

Farkına varmadan döktüğüm göz yaşlarımla beraber Kook gözlerini açtı yavaşça ve açtığı gibi kaşlarını çattı. 

"Neden ağlıyorsun sen? Ne oldu bebeğim?" Daha uyanamadığı için telaşlı ve boğuk çıkan sesi her zaman favorim olucak sanırım. Sırtını hızlıca yatak başlığına verdi ve benide kucağına çekip bir eliyle belimi bir eliylede yüzümü sevmeye başladı;

"Babam bize zarar vericek Kook." Sesli söylemenin etkisiyle göz yaşlarım arttığında hemen beni göğsüne yasladı ve sarmaladı. Saçlarımı sayısız kere öptü.

"Ne yapabilir ki bebeğim? Evlatlıktan reddeder en fazla seni ve abini ama kabul edin ikinizde onun işkolikliği yüzünden ona çok bağlı değilsiniz. Ben kendi mimarlık şirketimin sahibiyim baban ise bam başka bir alanda. Okuluna kayıt olurken reşit olmadığın için abin ve ben gelmiştik. Yani kayıdınla ilgili de hiçbir şey yapmaya gücü yetmez. Okulda zaten burslusun. Ki burslu olmasan bile zengin bir sevgilin ve kendi şirketini kurmuş zengin bir abin var. Annen zaten ikinizinde arkasında. En fazla söylediğinde sana vurmaya kalkışır ama zaten yanında ben olacağım için böyle bir şey asla yapamaz o yaşlı bunak."