Yazardan Not

174 12 19
                                    

Öncelikle merhaba,

İlk başta neden oy verilmiyor diye üzülüp hikayemi silmeyi düşünüyordum ki bazı arkadaşlarım sayesinde bu düşünceden vazgeçtim. Arkadaşlarımdan biri 'sen vote için mi yazmaya başladın hikayeni?' diye sordu ve o zaman anladım ki benim yazma nedenim rahatlamak. İçimdekileri az da olsa yazabiliyorum. 

Arkadaşlar uzun zamandır aklımda olan bir düşünceyi gerçekleştiriyorum. Hikayeme ara verme kararı aldım. Öncelikle bunun için bana kızan Rabia arkadaşıma söylüyorum ve tabii az da olsa 2-3 okuyucuya;

Özür dilerim ama zorundayım.

Ara vermemin nedeni hikayemin okunmadığını düşünmem ki öyle. On kişi vote tuşuna basıyorsa dokuzu arkadaşım. Onlar da okumadan oy veriyorlar.

Bakın oy için yazmıyorum. İlk başta bunu çok sorun ederdim, hatta baya bir arkadaşımın başını ağrıttım. Okunma sayısı fazla neden oy gelmiyor diye. Beğenmediğiniz yerleri, bölümleri, hataları bana bildirebilirsiniz diyorum ama yorum yok. Beğendiyseniz oy verin diyorum o da yok. Ortada kaldıysanız da yorum yaparak neleri beğendiğinizi ve beğenmediğinizi de söyleyebilirsiniz. O da yok.

Eh, okunmayan hikayeye bölüm atmak da pek benim içimden gelmiyor. Yüzsüzlük yapıyormuşum gibi hissediyorum. Şeytan tarafım 'Okunmuyor işte, neyin çabası bu?' diye beni dürtüklüyor.

Bazıları devamını getiremediğim için böyle yaptığımı düşünecek. Onlara şöyle açıklayayım;

BAĞLANTI benim altıncı sınıfta yazdığım bir kurguydu. Televizyonda uyuşturucu mafyası hakkında bir film izlemiş ve bunu kendi kafamda değiştirerek sürekli defterlerime not almıştım. Sekizinci sınıfta BAĞLANTI final olmuş ve tamamen bitmişti. İçinde aşk yoktu. Dokuzuncu sınıfa geldiğimde BAĞLANTI devam etmeli dedim. BAĞLANTI tek kitap değildi. Dört tane kitabın birleşimiydi. BAĞLANTI, KESİNTİ, KOPUK, BİRLEŞİM olarak dört kitaptan oluşmaktaydı. Ama ben hepsini tek bir adda birleştirdim. Ve aşk'da ekledim. Aslında aşk tam olarak KOPUK'da gelecek, olayları daha da kızıştıracak, daha da güzelleştirecekti. Klişelerden baya uzak bir hikayeydi benimki.

Benim şu an paylaştığım bölümler daha edebi hale getirmeye çalıştığım ve düzenlediğim bölümler. Altıncı sınıfa giden bir kız çocuğunun defterinden düzenleyerek yazdığım yerler. Tekrar söylüyorum finale kadar her şey tamamen hazır. Sadece okuyucu gerek.

Şöyle izah edeyim; Eğer siz bir yemek hazırlasanız, sofrayı tamamen donatsanız, kuş sütü bile eksik olmasa bu yemeğin yiyenleri olmadıktan sonra yapılmasının ne anlamı var?

Bazıları da bölüm atmak istemiyor da ondan diyecek. Onlara da şöyle açıklayayım;

Haklısınız. Okunmayan bir hikayeye yeni bölüm yazmak istemiyorum. Çalışıyorum, dershaneye de gitmeyi düşünüyorum. Zaten önceden her hafta 1 bölüm atardım. Ama okunmuyor.

Devam edecek misin? diye soranlara ise;

Evet, devam edeceğim. Yazmayı hiçbir zaman bırakmayı düşünmüyorum zaten. Ne zaman devam ederim bilmiyorum. Belki bu yazıdan beş dakika sonra pişman olacağım ve kaldıracağım. Belki bir ay ara vereceğim. Zamanı belli değil.

Hiç bu yazıdan dolayı pişman mısın? diye sorarsanız da;

Evet, içimde pişmanlıkla ilgili bir kaç kırıntı var ama doğru olan da bu.

Hikayeye Cumartesi günü bir aksilik çıkmaz ise ki inşallah çıkmaz, bölüm atacağım ve ondan sonra o son bölüm olacak. Devamı ne zaman gelir belli olmaz. Şuraya bu yazıya bile iki vote'dan yüksek vote sayısı gelmeyeceğini kalıbımı basıyorum. İşte ara vermemin en büyük nedeni de bu.

Ama Devam edeceğim.

Bu orada yazılı kalsın. İyi akşamlar..

BağlantıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin