HAYAL

1. Bölüm- Karısıyım

Hastanenin otoparkına arabayı aceleyle park ettim. Buraya iki gün sonra gelmem gerekiyordu ama işler istenildiği gibi gitmedi. Beş aydır Hakkarideyim iki ay öncede hastaneye istifamı vermiştim.

Acilden girip güvenlikçi Hamit i gördüm.

"Tunahan ÖZÇETİN durumu nasıl?"
"Aaa hocam neden geldiniz? Ameliyata mı çağırdılar " etrafıma deli gibi bakıyordum. Nerde bu adam? Panik olmaya başladım. Öldü mü yoksa?
" Hayır Hamit çabuk söyle nerdeee"
" Bakıyorum hemen" herkes bir yerlere koşturuyor. Yaralanan askerlerle ilgileniyorlar. Acil ana baba günü kimsenin konuşacak vakti bile yok.

" Hocam ameliyatta iki kurşun yarası var biri kalbe çok yakınmış " stresten ellerim terlemeye başladı. Kafamı salladım. Hayır olamaz
" Sağol Hamit "

Ameliyathaneye koştum. Kapıdan Cem çıkıyordu. Tam isabet Cem e doğru koştum

" Cem Tunahan ÖZÇETİN ameliyatını sen mi yaptın?" Cem afallamış şekilde bana baktı. Tabi beklemiyorlardı beni.

" Evet ben yaptım. Şimdi bilgi verecektim. Sen neyi oluyorsun?" Sorusunu es geçtim.
" Durumu nasıl?"
" Iyi tabi ne kadar iyi olunabilirse. Yoğun bakıma kaldırıyoruz. Kurşunları çıkardık. Beklicez artık. Sen nerden tanıyorsun?"

" Ben karısıyım" Cem anlamadı. Yüzüme aval aval baktı.
" Nesisin?" Rahatlamanın etkisiyle derin bir nefes verdim.
" Karısıyım Cem" Sinirlendi. Tabi sinirlenir iki ay peşimde koştu. Yüz vermeyince de bana böcekmişim gibi davranmaya başladı.

" kusura bakma evlendiğini duymadım" deyip yanımdan sinirle gitti. Arkamı dönüp yoğun bakım katına çıkacakken bes tane asker önümü kesti. Dördü  üsteğmen biri yüzbaşı. Bunlar Tunahan ın tim arkadaşları.

Biraz merak biraz şüpheyle bana bakıyorlardı. Yanlarından geçmeye çalışsam izin vermeyecek gibi duruyorlar. Omuzlarımı diklestirip Kafamı kaldırdım

" Merhaba ben Hayal POLAT. Tunahan ın karısıyım" Yüzbaşı öne çıktı elini uzattı. Bütün dikkati bendeydi. Herhangi bir falsolu hareketimi bekliyor gibi.

" Memnun oldum Hayal hanım bende yüzbaşı Mete YÖRÜKOĞLU"
"Bende memnun oldum yüzbaşım. Şimdi izninizle yoğun bakıma çıkmam gerekiyor"
Yüzbaşı tek kaşını kaldırdı. Adam resmen beni sınıyor
" Biz Tunahan ın ekip arkadaşlarıyız ve beş yıldır birlikte görev yapıyoruz. Her günümüz birlikte geçiyor ve bize evlendiğinden hiç bahsetmedi" Tim arkadaşları da kafalarını sallayarak komutanlarını onayladılar.

Gayet sakin ve normal bir ses tonuyla

" İki ay önce dini nikah kıydık. Resmiyette evli değiliz ama dinen evliyiz. Resmi nikahı da operasyondan dönünce yapacaktık. Ama gördüğünüz gibi şuan hastanedeyiz. Size neden söylemediğini de uyanınca kendisine sorarsınız "

Sert tutumum işe yaradı. Yüzbaşı önümden çekildi ama son sözünü de söylemeyi ihmal etmedi.

" Merak etmeyin Hayal hanım bunu kendisine mutlaka sorucam"

Kafamı sallayıp en az 190 boyunda olan beş devin arasından hızla geçip  yoğun bakım katına çıktım. İçeriye resmen daldım. Beni gören hemşireler hemen ayağa kalkıp

" Buyrun Hocam bir şey mi oldu?" Ellerimi kaldırıp
" Hayır hayır birşey yok. Tunahan ÖZÇETİN burda mı?"
" Evet hocam 10 dakika önce getirildi. Durumu stabil"
" Tamam herhangi bir şey olursa hemen beni arayın "
" Tamam hocam"

Tunahan ın alındığı yere baktım. Ağzında hortumu üstünde bir sürü kablo. Elimdeki dosyaya baktım. Durumu gerçekten ciddi. Önümüzdeki 48 saat çok önemli. İnşallah çabuk toparlar.