For always with you.

Deel 11

Vooral ik en matthy zijn samen in gesprek, hoe wij niet uitgepraat raken snap ik ook niet en moment moet ik me herpakken om te focussen op het gesprek aangezien ik elke seconden verdrink in zijn blauwe ogen. Dan word er frituur snacks op tafel gezet, "oeh lekker hoor" begin ik.

Pov matthy:
Ik ben erg blij dat ik de jurk aan Mischa kon geven, we zijn samen in gesprek en er word frituur snacks op tafel gezet. Ik kan uren kijken naar de glimlach van haar, ze is in gesprek met Koen. Ze kijkt mijn kant op, "wat?" Lacht ze "niks, ik kijk gewoon" ze grinnikt "is goed matthy" ze pakt mijn hand die onder de tafel ligt. Ik wrijf met mijn duim over haar hand heen, ik pak een bitterbal. Zij pakt een kipnugget, na een tijdje later zijn we klaar en Koen rekent af voor ons allemaal, heel lief. We staan op, wij gaan ook weer naar huis. Jammer, zou langer bij Mischa willen blijven. Ze pakt met een brede glimlach de Bijenkorf tas, "nog dankjewel matthy, echt dit is geweldig" "geen probleem" ik glimlach. Ze drukt zichzelf in me "ik hou van je matthy" zegt ze zachtjes, ik glimlach. "Ik ook van jou" ze glimlacht, "kom je?" Roept haar vriendin, haar vriendin Lara zwaait naar ons. En ze loopt weg, "je bent verliefd hè?" Vraagt Raoul terwijl hij zijn hand op mijn schouder legt, "nee!" "weet je dat zeker?" "nee.."

Pov Mischa:
En zo scheiden onze wegen, ik kijk nog een keer achterom. "Dus, wat heb jij met hem en waarom heb je me nooit over hem verteld?!" Begint Lara, "omdat het niet heel serieus is laar, we zijn vrienden" "friends with benefits bedoel je meer?" "Laaaar" zeur ik. Ze grinnikt en we lopen naar t centrum, na een paar winkels zijn zo ook onze wegen gescheden en ik ben weer thuis.

Tijd skip. 2 maanden later
Matthy heeft me gevraagd of ik mee uitga met hem en de jongens, ik hou niet zo van feestjes heb ik m gezegd waarop hij weer zei dat hij bij me bleef. Dus prima, ik heb alles al gedaan en wacht op de bank, ik zucht. Ik ben me oprecht al aan het mentaal voorbereiden op het feit dat er allemaal dronken mensen lopen, ik zit zo te staren dat ik een paar keer mijn naam iemand hoor roepen. Ik kijk naar de deur "Mischa? Doe open alsjeblieft" shit. Matthy, ik snel naar de deur en trek de deur open. "Jezus ik schrok me dood, waarom duurde het zo lang?" Zegt hij buiten adem, "niks, zat gewoon in een trance" hij grinnikt "oké dan" ik pak mijn tasje en we lopen naar de bus waar de andere al waarschijnlijk in zitten, "hey jongens" "hey Mischa! Dat is lang geleden!" Ik knik "mhm ja!" En ik ga zitten, ik zit tegenover matthy want de bus heeft twee kanten zegmaar. Ik meng me totaal niet met het gesprek, ondanks de tik matthy heel erg heb gemist zit ik nog totaal niet in m'n comfort zone.