İlkokuldan lise 2'ye kadar olan bir arkadaşım vardı onu çok ama çok seviyordum bir gün . O gün en nefret ettiğim gündü çünkü onu ailem gibi görüyordum...
12 Şubat 2016 ' da sebepsiz yere küstü bana sebebi yıllardır ona çok baskı yaptığımı söylemişti ama asla yapmamıştım onu değerinden fazla sevmiştim bu da ona fazla gelmişti sanırım..
Sonra Yaprakla tanıştım üniversite 1. Sınıfta o bana kardeş oldu ,arkadaş oldu, aile oldu . Sonra Keremle tanıştım o da bana kardeş,arkadaş ve en güzel aşk oldu....
Bugün Uykumun 1. Ayına girdim evet tam 1 ay . Kerem her gün bana bir şarkı dinletip beni ne kadar çok sevdiğini söylüyordu bazen Yaprakla görüşüyor bana da dinletiyordu, Yaprak 2 gün kadar yanımda kaldıktan sonra görev yerine Ankara'ya geri dönmüştü bende 1 aydır Keremle kalıyordum.
Güzelim günaydın, bugün hastanede harika kahvaltılıklar var görmen lazım İzmir bombası,çikolatalı poğaça, pizza hepsi de taze kendime bir bomba bir de pizza aldım içecek olarak tabi ki çay aldım çaysız kahvaltı olmaz biliyorsun.
Kerem çayı çok severdi her buluştuğumuzda çay demler bardak bardak içerdi .
Mavi sana bir söz vericem uyanınca bana hatırlat ama . Sen uyanır uyanmaz yağmurlu bir günde ve yağmurun ortasında seni sevdiğimi söyleyeceğim
Ben yağmurlu havalarda bayılırdım Kerem de bunu çok iyi biliyordu ne zaman yağmur yağmaya başlasa ceketimi, kulaklığımı ve telefonumu aldığım gibi dışarı çıkar yağmur bitene kadar yürüyüş yapardım bazen yürüyüşlerim sabaha kadar sürerdi ama yine de yürüdüm, yorulurdum ama yine de yürüdüm...
Kendimi bulana kadar yürürdüm. Ben yağmurlu havalarda kendimi bulurdum. Annem beni yağmurlu bir günde doğurmuş ve o gün ismini Yağmur koymayı düşünmüş ama babam Mavi olsun demiş ve ismim Mavi olmuş. Kendimi bildim bileli yağmuru çok seviyorum ......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMDAKİ SANCI
Teen FictionMavi ile keremin hikayesini öğrenmeye hazır mısınız Mavinin kalbindeki,ruhundaki yaraları iyileştirebilmek az da olsa onun yaralarını sarmak için kerem gönderilmiş gibiydi onlar birbirini tamamlayan iki yabanciydilar,ikiside aynı kalbe tutsak kaldı...