Uzun zaman önce final yapan kitabıma özel bir bölüm atmaya karar verdim.
Açıkçası her hafta bir gün kesinlikle bu kitabı en baştan okuyup finalde ağlarım. Uzun zamandır da aklımdaydı özel bölüm. Taesoobesttt için yazıyorum bu bölümü. İkimizin de ihtiyacı vardı. :)
İyi okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-İşim var şimdi Chanyeol.
-Nereye gidiyorsunuz efendim? Toplantı var.
-Bugün cumartesi. Ayın son günü.
-Ah. Evet doğru. Ne zaman gelirsiniz?
-Gelmeyeceğim. Toplantıyı iptal et.
-Peki nasıl isterseniz.
Parlak sarı saçlarını karıştırıp önce odadan ardından şirketten çıktı.
Bugün özel gündü ve o evine, huzuruna, mutlu olduğu tek mekana gidecekti.
Beyaz mezar taşına baktı önce. Sonra toprağın üstündeki rengarenk çiçeklere. Elinde tuttuğu buketi yavaşça bıraktı diğer çiçeklerin yanına. Siyah kaşesinin düğmesini açıp bıraktığı buketin hemen yanına oturdu:
-Bugün birkaç çiçek getirdim sana. Gittiğin günden sonra geçen 6 aydan birer tanesini temsil ediyor.
Nefes verdi genç adam. Alt dudağı titremeye başlamıştı. Gözlerini sıkıca kapatıp gülümsedi ve ağlamamak için direndi:
-Sen gittikten sonra çok şey oldu Jisoo. Okulu bıraktım. Bayan Kim beni Amerika'ya götürdü. Orada tedavi oldum.
Gözlerini açıp dudaklarını yaladı ve sırtını mezar taşına dayayıp gözlerini kapattı:
O an düşen gözyaşıyla kesildi konuşması. Gözlerini silmedi. Akan sıcak sıvı yanaklarında gezerken soğuk hava yüzünden buz tutmuş tenini ısıtıyordu. Yutkundu ve cebinden çıkardığı paketten bir sigara yakıp zippodan çıkan ateşle de bir süre kendini ısıttı:
-Mutlu değilim. Hiç değilim. Tebessüm edemiyorum. Gülemiyorum. En son.. En son seni gördüğüm zaman güldüm ben. Şuan senin o çok istediğin dedektiflik şirketini kurdum ve Güney Kore'nin en iyisi olduk.. Yine sen yoksun. Hep kalbimdesin. Hissediyorum. Beni izliyorsun. Lakin özledim Jisoo. Kokunu, sıcaklığını, sevgini, şefkatini, gözlerini... En çok gülüşünü. Ben meğer gülüşünde hayat buluyordum senin. Ben o gülüşte yaşıyordum.. ben..
