0.3

39 12 10
                                    


Duman-Elleri Ellerime
Sia_Unstoppable

♡♡♡♡♡

Oysa ne çok ağladım ben tek damla
yaş dökmeden

~ÖZDEMİR ASAf

🤍

"Beni test etmek ister miydiniz komtanım?"

"İlk günden fazla yormayalım seni üsteğmenim?"

"Yok yormazsınız komtanım?"dedim.
"Peki madem." dedi ve yanıma geldi.
Pozisyon aldık.
Suratına sağ yumruğumu indirecekken sol koluyla engelledi aynı anda sağ yumruğu ile bakışmama neden oldu.
Vurmamıştı.
Ve belimden tutarak sırtımı kendisine yasladı.Aynı hızla bende
göğsüne dirseğimi geçirdim ve eğilip sol bacağını sert bir şekilde çektim.
O kadar ağırdı ki onunla birlikte bende düştüm.

"Komtanım siz şimdi 2-1 misiniz yoksa 1-1 mi? birlikte düştünüz ya?"diye sordu Çağan.

Yanyana düşmüş bir vaziyette duruyorduk o eli ile düşüşümü hafiflettmişti.
Yüzüne saçlarım düşmüştü hızlıca ayağa kalktım.
Benden sonra o da gülerek kalktı.

"Şeftali..."dedi birşeyler mırıldandı.
"Efendim,komtanım?"diye sordum.
Anlamamıştım ne dediğini.
"Yok birşey Ahu,gayet iyisin ama şimdilik yeterli.Dağılabilirsiniz."dedi ve gitti.

Ben ve Gizay hariç ekibin geri kalanı kafeye gideceklerini söyleyerek yanımızdan ayrıldılar.
Beni de çağırmışlar hatta ısrar etmişlerdi ama ben gitmek istememiştim.

Odama geçtim.Camı açtım ve sırt üstü bıraktım kendimi yatağa.
Düşüncelerim de boğulma zamanıydı yine.
Mesela nedendi bu hayat,nedendi bu zorluk.
Bir bebek,bir çocuk hak edermiydi bunları.

Bir süre sonra kendimi uykuya hapsettim.Geçerdi belki.
Uyursam geçermiydi.

Bırakma beni ben daha çok küçük değil miyim?

Neredesin?

Dayanamıyordum.Zihnimde bir ninni ve çığlıklar vardı.
Ve ben yine çığlık atarak uyandım.
Ter içinde uyanmıştım.
Kapım tıklatıldı.
Sonra o sesi duyum.
Gizay gelmişti.
"Ahu iyi misin?Bir problem mi var?"diye ard arda soru soruyordu.
Yataktan kalktım.
Saçlarımı geriye itekledim ve kapıyı açtım.
Endişeli bakıyordu amber rengi gözleri.
"İyi misin Ahu?"diye sordu.
Yutkundum.
Yalanlarla ve sırlarla çevrilmişti etrafım.
"İyiyim,sadece bir kabustu."dedim.
"Peki,tamam.İyi geceler öyleyse."dedi ve kendi odasına adımladı.

İyi geceler miydi?İyi geceler bana uğrar mıydı?

"İyi geceler."dedim bende ve kapıyı kapatıp yatağıma oturdum.

Sanki veba gibi bir hastalığa yakalanmıştım da çaresi yoktu.Her geçen gün beni yok ediyordu.

Tekrar uyumayı denedim.Ama olmadı.
Telefonu açtım.O güzel yüzü izledim.
Saat sabahın beşiydi.Ve ben yine migrenden delirmek üzereydim.
Ve ilaçlarımın hiçbiri yoktu.
Kalktım ve yatağımı topladım.
Odadan çıktım ve hızlıca bir duş aldım.Üzerimi giyindim ve odama geri döndüm.
Derin derin nefesler aldım.Delirmek üzereydim.Başım çatlıyordu.
Telefonunu ve anahtarımı cebime attım.Revire gittim ve bir ilaç içtim.
İşe yaramayacaktı biliyorum ama içtim yine de.

Dışarıda bizim timi gördüm.Parkur tarafındalardı.Hızlı adımlarla yanlarına gittim.Çınar ve Çağan başla komutu ile koşmaya başlamıştı.
Hızla koştuktan sonra filenin altından süründüler.Halatla tırmanıp suya atladılar,sudan çıktıktan sonra kalın tekerlerden de zıpladılar ve tekrar koştular.
Çağan altı saniye arayla önde gelmişti.

Son AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin