Son Aşk

0.7

"Acizler için imkânsız,korkaklar için inanılmaz gözüken şeyler kahramanlar için idealdir."

~Mustafa Kemal Atatürk

Majeste-Aşk Dediğin
Kaan Boşnak-Barbar

🤍

Yavaş ve sessiz bir şekilde eve yaklaştık.
Gizay ile birlikte arka kapıdan geçecektik.
Kapı kilitliydi.
Gizay elindeki cam delici alet ile camda küçük bir daire açtı.
Cam düşmeden tuttum.
Gizay aleti cebine geri yerleştirdi.
Elini daireden sokup yavaşça kapıyı açtı.

Sessizce içeriye girdik.Kapıyı da aynı anda sessizce kapattım.
Gizay işaret ve orta parmağını birleştirip havaya kaldırarak sağdaki odaya bakmamı işaret etti.
O soldaki odaya girerken ben sağdaki odaya girdim.

Odada dört tane adam vardı.
"Kimsin lan sen?"diyen sıska adam yanıma gelmişti.
"Tilki."dedim ve göz kırptım.
"Seni sürtük,ne saçmalıyorsun?"dedi ve vurmak için elini kaldırdı.
Bana doğru uzattığı elini tuttum ve sert bir şekilde büktüm.
Onunla birlikte arkamdan gelenin yüzüne de dirseğimi geçirdim.
Susturucu takılı olan silahımı alarak teker teker vurdum.

Eğlence birazdan başlayacaktı ve benim bu salaklara ayıracak vaktim hiç yoktu.

Koridora geri çıktım ve benimle birlikte Gizay da çıktı.
Odadan çıkıp bana bakınca kocaman gülümsedim.
Nedenini bende bilmiyordum.
Elini kulağına götürdü ve yanıma yaklaştıktan sonra diğer elini de benim kulağıma attı.
Kulaklığı kapatmıştı.

"Biraz daha böyle gülersen..."dedi ve devamını getirmedi.
"Nasıl gülüyorum ki?"diye sordum biraz daha gülümserken.
Bir adım daha attı,artık daha yakındı bana.
"Böyle güzel işte.Ne yeri ne zamanı.Dönelim, öyle gülümse sen bana."dedi ve devam etti.
"Yoksa..."
"Yoksa ne?"diye sordum bu kez de.
"Yoksa seni öperim."dedi ve uzaklaştı benden.

Nefesim kesilmişti, yere mıhlanmıştım.
Burnundan gülerek bana seslendi.
"Nefes al ve gel Tilki."diyordu.
Dediğini yapıp nefes aldım ve onun peşinden gittim.

Geniş salona girdik.Pamir,Afra ve Çağan buradaydı ve yerde de altı adam yatıyordu.

Hepimiz işimizi sessizce halletmiştik.

"Kapan,Çita,Timsah siz yukarıyı kontrol edin biz aşağı kata iniyoruz.
Temizledikten sonra aşağıya gelin."dedi Gizay.
Pamir,Çağan ve Afra üst kata çıkarken biz de aşağıya inmek için uzun koridora girdik.

Uzun koridorda ilerlerken aklımda dönüp duran tek bir şey vardı.

"Yoksa seni öperim."

Evet bu cümle.
Düşüncelerimi bölen bir ses duydum
Çağan'ın sesiydi bu ses.
"Ya soyunuzu sikeyim ya burada da mı çifleşme derdindesiniz, pis mendeburlar."diye söyleniyordu hemen ardından iki el silah sesi duyuldu.
"Timsah iyi misin?"diye sordu Gizay duraksayarak.
"O minnacık şeyi görmeseydim daha iyi olabilirdim komtanım."diye yanıtladı Çağan.
Derin bir nefes aldım ve kıkırdadım.
Onlar deli ben onlardan da deli.
Eğlenceli olacaktı.

İlerlemeye devam ettik.
Aşağı kata indik.
Tüm odalara sırayla baktık ama kimse yoktu.
"Yukarı temiz komtanım."dedi Pamir.
Onlarda gelmişti.
"Ee kimse yok mu komtanım?"diye sordu Afra.Ses tonu meraklı çıkıyordu ki katılıyordum ona,bende merak etmiştim.
"Yok.Kimse yok."dedi Gizay.
Düşünüyordu.Yüz hatlarını, mimiklerini izledim aklında birkaç şey vardı.
"Burada bir yerde gizli bir geçit olmalı."dedi.
Çağan odalara bakmak için adım atınca fark ettim.
"Çağan dur,ayağını sakın çekme."dedim.
"Bomba mı?"diye sordu Çağan ayağına da çekmedi.
"Ne!"dedi Afra.
"Nasıl komtanım."dedi Pamir.