giriş

643 47 34
                                    

10.sınıfın yaz tatiliydi Yeonjun'un Soobin'e karşı ilgisi başladığında.Soobin,Yeonjun'un gittiği dans stüdyosuna yeni başlamıştı.Okulda aynı bölümdelerdi fakat daha önce hiç konuşmamışlardı.Dans konusunda Yeonjun kadar iyi olamasa da kötü de sayılmazdı.1 ay boyunca ufak bir  sohbetleri olmuştu.Yeonjun bir gün stüdyodan çıkıp kafasını dağıtmak için Hongdae'ye gitmişti.Sokakta dans eden,şarkı söyleyen insanları izliyor ve bazılarına kendisi de katılıyordu.

Diğerlerine kıyasla daha kalabalık bir çember oluşan bir yer vardı ve oraya gitmişti.Çocuğun yüzünü tam olarak göremese de sesine resmen tutulmuştu.Sesi bu kadar iyi olan o kişiyi merak edip çemberi yararak öne geçmeye çalışıyordu.Geçtiğinde ise gördüğü görüntü kendisini baya şaşırtmıştı. Soobin'i görmeyi beklememişti.Onu daha önce şarkı söylerken hiç duymamıştı.Soobin de onu tanıyıp gülümsemişti.Farklı bir şarkıya başladığında ise Yeonjun'u kolundan yanına çekti.

Eline de bir gitar vermişti.Yeonjun çalan şarkıyı biliyordu.Yavaştan ritim tutarken Soobin mikrofonla sırtını Yeonjun'un koluna yaslayarak şarkı söylüyordu.Bu görüntü karşısında Yeonjun'un kalbi hızlanmadan edemedi.Birlikte performans sergileyen ikiliyi izleyenlerin sayısı daha da artmıştı şimdi.Bu şekilde yarım saat devam ettikten sonra Soobin bugünkü performansı izleyenlere teşekkür etmek amaçlı bir konuşma yapmıştı.

Soobin eşyalarına toplarken Yeonjun da ona yardım ediyordu.Birlikte yürümeye başlarken Yeonjun konuşmaya başlamıştı. "Sesinin bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum."
Soobin utangaçça gülümserken "Teşekkür ederim senin de sesin çok güzel." demişti."Performanstan çok keyif aldım bu arada buralara gelirsen yine yapalım böyle bir şey." Yeonjun başını hafifçe öne eğerek, "Ben de çok keyif aldım ama vokalimin çok iyi olduğunu düşünmüyorum o yüzden tekrarlayabilir miyiz bilemem."

Soobin şok olmuş gözlerle ona bakıyordu şimdi."Okulda senin vokalini övmeyen yok ve sen beğenmiyor musun?",Yeonjun gülerek "İltifatın için teşekkürler ama kimsenin öyle düşünmediğini biliyorum." Soobin Yeonjun'u da kolundan tutarak durdu. "Choi Yeonjun ben de dahil okuldaki çoğu kişi senden ilham alıyor o yüzden bir daha böyle düşünme lütfen." , "Hatta senden özel ders  almak için konuşacaktım dans konusunda." Yeonjun duraksadı ve sonrasında gülümseyerek "Anlaştık ama benimle birlikte vokal pratiği yapacaksın." demişti. İkilinin arkadaşlıkları ve Yeonjun'un farkında olmadığı hisleri başlamıştı.

12.sınıf

Çalan alarmla birlikte gözlerimi açmıştım.Hızlıca yatağımdan kalkıp hazırlanmaya başladım.Yirmi dakika sonra ise artık hazırdım.Mutfaktan gelen güzel kokularla aşağıya inmiştim."Günaydın anneciğim",annem sesimi duyunca arkasına dönüp "Günaydın Healingie","Soobin bugün seni almaya geliyor mu?" demişti.Soobin evimize çok kez girip çıkar olmuştu."Bilmiyorum konuşmadık hiç." Annemle kahvaltı edip ufak bir sohbet ettikten sonra yanağından öpüp çıkmıştım.

Çıkar çıkmaz suratımda bir gülümsemeyle etrafa baktım.Ama Soobin gelmemişti.Dert etmeyerek durağa doğru yürümeye başladım.Duraktaki banklardan birine oturduktan sonra gördüğüm gölgeyle o tarafa döndüm.Bizim okulun üniforması üzerinde olan bir çocuk kulaklıklarını takmış durağın önünde dikiliyordu.Daha önce neden bu çocuğu göremedim diye düşünürken elindeki resim çantasıyla farklı bölümlerde olduğumuzu anladım.Çocuk  bacağına sürtünen bir kedi ile arkasına döndü.

Kediyle birlikte suratına bir gülümseme yerleşti ve kediyi sevmeye başladı.Ben de farkında olmadan  gülümsemiştim.Çalan kornayla o tarafa baktığımda otobüsün geldiğini anladım.Yanımdaki çocuk neden kalkmadı diye düşünürken kulaklıklarının olduğunu hatırladım.Sırtından dürterek otobüsü gösterdim.Hafif irkildikten sonra kafasını sallayıp ayaklandı.O ön koltuklardan birine ben de arkaya oturmuştum.Bu şekilde geçen yirmi beş dakikadan sonra okula varmıştık.

Bizimle birlikte okuldan birkaç kişi daha inmişti.Aşağı inip yürümeye başladım. Gördüğüm Soobinle elimi kaldırmış ona seslenecekken Soobin duraktaki çocuğun yanına gidip sarılmıştı.Ne olduğunu anlamayıp öylece bakakalırken çocuğun kolundan tutup sürüklemeye başlamıştı bile.Hissettiğim kıskançlık hissiyle sinirlendim.Sınıfa doğru gitmeye başladım.Belki bi' umut sınıfa geri gelmiştir diye etrafa bakıyordum ki yoktu.Herhangi bir sıraya gidip oturduktan sonra bizim alt sınıflardan Soobin'in arkadaşı Hueningkai ile konuşmak aklıma geldi.Onların sınıfına doğru yol almaya başlamıştım.

İçeri girince Hyuka ve tanımadığım bir çocuğun sohbet ettiğini görüp yanlarına ilerlemeye başladım."Hyuka günaydın." Yüzüne her zamanki parlak gülümsemelerinden birini yerleştirip "Günaydın hyung." demişti."Soobin'i hiç gördün mü bugün?", "Hayır,gelmedi mi okula?","Geldi de yanında tanımadığım birisi vardı." Hyuka bir anda aydınlanmış gibi "Beomgyu hyungdan bahsediyor olmalısın, Soobin hyungun çocukluk arkadaşı." demişti.Yanındaki çocuk da bir anda sohbete katılmıştı "Beomgyu hyung mu geldi?", "Evet naklini bu okula aldırdı." sonrasında ikisi de 'Beomgyu' hakkında sohbete dalmışlardı.

Herkesin tanıyıp da benim tanımadığım birisi olması canımı sıkmıştı.Onlara "Sonra görüşürüz." diyip yanlarından ayrıldıktan sonra sınıfa geri döndüm.Soobin ilk derse gelmemişti.Teneffüste bahçeye inip onu arama kararı almıştım.Beomgyu ile banklardan birine oturmuş telefondan bir şeye bakıyorlardı.Yanlarına doğru ilerledim."Soob" Soobin kafasını kaldırıp bana bakmıştı "Yeonjun selam.", "Beni mi arıyordun?"."Derse gelmeyince merak ettim,bu arkadaş da bizim bölümden mi?" derken kafamla yanını işaret ettim.

O sırada çocuğun Soobin dışında başka bir şeye bakmadığını fark edip daha da sinirlendim."Ah,hayır resimden.Çocukluk arkadaşım Beomgyu." Elimi uzatıp "Yeonjun ben de." demiştim.Soobin'in bir ona bir bana bakmasıyla çocuk bana döndü fakat elimi tutmayıp bir baş selamı ile telefonuna geri döndü.Böyle bir insanken nasıl herkesin onunla arkadaş olduğunu anlayamamıştım. "Soob derse gelecek misin?", "Evet Beomgyu'yu sınıfa bıraktıktan sonra gelirim." Kafamı salladım "Derste görüşürüz o zaman." Gülümseyip "Görüşürüz." dedikten sonra arkamı dönüp sınıfa gitmeye başladım.O çocukta içime sinmeyen bir şeyler vardı ve ne olursa olsun o çocukla Soobin'in benden daha yakın olmasına izin veremezdim.

the archerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin