kaçmadan yakalanmak (töre berdel 18+)

Ne değişti?

Merhaba. Umarım iyisinizdir. yerleştirdiği şarkını ben yazdığım zaman açarsanız çok mutlu olurum.💘💘💘💘

Burda günler geçti. 4-5 gün önce Sevil İstanbul'a gelmişti . Bizimle birlikte şirkete gidip geliyordu.Şirket otel club derken 16gün olmuştu burda olalı.Bu sürede Miranla işleri hall etmiştik.Her gün clublere gidiyorduk ve deli gibi eğleniyorduk. Sevil memnuniyetsiz ifadeyle kenarda oturup izliyordu ve bazen de Miranla dans Edip eğlenmeye çalışıyordu. Keçen geceden sonra hiç yakınlaşmamıştık.Miranın gözleri hep üzerimdeydi ama hiç yakınıma gelmiyordu.Sanırım o gece hatıra kalsın diye yaşanmıştı.Bu benim için daha iyiydi.Çünki utanmak istemiyordum.Miran yarın döneceğimizi söylemişti.Şirketten çıktıktan sonra otelde yemek yedik.Yemek boyunca hiç konuşmadık.O da bende sessizdik.Ben o konuşmuyor diye susmuştum.Sanırım oda kafasındaki düşüncelerle meşğuldu.Ne düşündüğün merak etsemde sormadım.Yemek bittikten sonra Ufuk aramış clube çağırmıştı.Miran gelemeyeceğimizi sabah yola çıkacağımızı söyledi.Yemekten sonra odaya kalktık.
Miran"Bavulunu hazırla istersen"
"Şimdi hazırlarım.Seninkinde hall ederim"
Miran"Gerek yok evime göndereceğim.Gelip götürürler şimdi"
Hiç bir şey demeden bavulu hazırladım.Bir görevli gelip Miranın bavulun götürdü ve evine gönderdi.Bu garip gelmişti.Benimkin kendi evine göndermedi...Aslında çok şey anlatdı bu haraketiyle.Geçen saatler sanki uzun ve boşdu.Miran telefon konuşmaları yaptı dosyaları inceledi.Sonunda işi bitmişti.
Miran"Teşekkür ederim.Sayende bir aylık işi 16günde hall etdim"
"Birşey yapmadım.Rica ederim"
Miran"Armin konuşmamızın zamanı geldi sanırım.Sen söylemeden ben bir kaç şey söylemek istiyorum.Boşanmakla ilgili bir sorun çıkarmayacağını umuyorum.Sadece sessiz şekilde hayatıma devam etmek istiyorum. Benden istediğin bir şey var mı? ev araba arsa ne istersin?"
Armin"hiçbir şey istemiyorum."Gözlerim doldu.Konuşmak hiç bu kadar zor olmamıştı.
Miran "peki."
Sabah olmuştu . Sevil ben ve Miran Mardine uçtuk. Havalimanından Miran Sevili ayrı araçla konağa gönderdi.
Miran "Ne yapalım nereye gitmek istiyorsun ?"
Armin "sanırım konağa gidip annemleri çağırsak iyi olur orada herkese açıklarız"
Miran hiç bir şey söylemeden arabaya bindi. Vardığımızda akşam annemlerin geleceğini söyledik ve hazırlık başladı.

......
Annemler gelmişti yemek sofrası toplandı ve kahveler içiliyordu
Armin"Miran istersen sen söyle"
Herkes meraklı gözlerle bize bakıyordu .
Miran "tabii söyleyeyim. İstanbul'da epey düşündük. bu evliliğin berdel üzerine olduğunu ve bir sevgi üzerine kurulmadığını herkes biliyor. Birbirimizi tanımıyorduk. Şimdi ne kadar tanısak bile uygun değiliz. Biz karar verdik ki boşanalım"
Herkes şaşkın gözlerle bizi izlerken Yaner hanım ve Sevil çok mutluydu. gözlerindeki mutluluğu görebiliyordum. Sanki bir savaşın kazananı onlar olmuştu.
Babam"kızımın bir yanlışı mı oldu?"
Miran"asla asla olmadı. Sadece bu evlilik gitmiyor. Böylesi ikimiz için daha iyi"
Miranın ailesi çok şaşırmıştı herkes bir daha düşünmemizi söylese de biz kararımızın üstünde durduk.
Miran Mutfağa geçti. Sevil de onun arkasından gitti. Bu saatten sonra ikisi de umrumda değildi. Geçen 15 dakikanın sonunda ikisi de mutfaktan geldi. Miranın gözleri öfkeden kıpkırmızıydı. Bu beni ilgilendirmiyordu. babam eve gitmemiz gerektiğini söyledi ve kapıya gitti"Armin de bizimle gelsin. Eşyaların sonra aldırırız"
Miran"eğer ev arsa ve başk-"
Babam"Gerek yok."
Ben annem ve babam konağa gidiyorduk . Yol boyunca hiçbirimiz bir şey konuşmadık. Eve geldikten sonra bu kararı abimlerle yengemlerle konuştuk. Herkes epey şaşırsa da bir şey söylemedi. Babam bile bana kızmadı.

......
artık 20 gündür evdeydim. Bazen annemlerle yengemle çarşıya çıkıp alışveriş yapıp bir şeyler içip eve geliyorduk.Boşanma dilekçesi vermiştik ve önümüzdeki hafta mahkemeye gidecektik. Bu süre zarfında Miranın annesi babaannesi ve Bensu beni bir kaç defa aramış hal hatır sormuşlardı. Miransa hiç bana mesaj atmamış ne de aramamıştı. Tabii Sevil oradaysa bunların olmaması mümkündü.
Babam eve geldiğinde herkese yemekte önemli bir şey konuşacağını söyledi. Yemeği oturduğumuzda konuya girdi.
Babam"Gökselleri Mardin'de bilmeyen yoktur.Aybar ağa geçenlerde beni aradı. Armini sordu. Bende durumu olduğu gibi anlattım. Ve beklemediğim bir konuşma gerçekleşti.Arminin evlenip boşanmasına bakmayarak onunla evlenmek istediğini söyledi"
Bu şaka olmalıydı . Ne evlenmesi.Aybar ağa 60yaşında.
Abim"baba sen delirdin mi? Aybar ağa 60yaşında.Arminle aralarında 40'tan çok yaş farkı var. Ne evlenmesi kardeşimi onlara vermem"
Diğer abimde sohbetim dahil oldu. babam küçük abime hatta tokat bile attı.
Babam"siz bilmiyor musunuz şimdi Arminden neler söyleyecekler kimdir bu kızla evlenen?  bizimle mi kalacak yoksa her dışarıda çıktığında herkes parmak uzatıp kardeşinizden mi konuşsunlar?hele şükredin hele Aybar ağa olmasa hiç kimse şunun suratına bile bakmaz. şükredin ki kardeşinizi istiyor."
Abimler ne kadar karşı çıksa da ne kadar kavga etseler de sonunda bu kavganın anlamsız olduğunu anlamışlardı annem ben ve yengelerim hiçbir şey söyleyemiyorduk . Ağlayarak odama gittim. Bu nasıl bir yaşam tarzı bu nasıl bir hayat bu yaşamak mıdır? Kendimi nefret ediyordum.
Dilşah odama geldi ve "özür dilerim gerçekten özür dilerim."ağlıyordu"ben olmazsam ben kaçmasaydım şimdi bunları yaşamayacaktın çok özür dilerim beni affet lütfen Armin"kız o kadar ağlıyordu ki gözleri kıpkırmızı olmuştu.
"Şşşş ağlama öyle Söyleme sen Hamilesin ben teyze olacağım ya. Senin ne suçun var? Suçlu olan sevenleri kavuşmaya koymayanlar. Dilşah ağlama lütfen beni biraz seviyorsan ağlama. Bak ben mutluyum ben teyze olacağım şimdi minik bir abimin çocuğu olacak koşarak üzerime gelecek bana sarılacak"onu kendime çekip sarıldım saçlarını okşadım.
Dilşah"sen meleksin. Ne kadar iyisin Armin. Miran keşke senin kıymetini bilseydi"
"boş ver benim kıymetimi bildi zaten sadece bizden olmadı"onu sakinleştirip odasına gönderdim ve bu lanet günün bitmesini istedim. Ne kadar uyumaya çalışsam da uyuyamadım. Bütün gece kendime lanetler okuyup ağladım.