kaçmadan yakalanmak (töre berdel 18+)

Final 💘

ARMİNDEN
Sabah uyandığımda tanımadığım bir yerdeydim . Nasıl buraya geldiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Kalktım ve odanın içine baktım ama hiç kimse yoktu. Dün geceden kesik kesik görüntüler gözümün önüne gelmeye başladı.Miran..Evet Miran beni buraya getirmişti. Peki şimdi nerede? Başım yeniden döndü. aç olduğum için mi yoksa olanlara vücudum artık dayanmadığı için mi böyleydim? Hiç bilemiyordum. Yeniden yatagin üzerine oturdum ve başımı ellerimi aldım. Biraz geçmişti kapı açıldı. Gelen Mirandı. Siniri öfkesi daha geçmemişti. Ben artık ne ona ne de başkalarına katlanmak istemiyordum. Dün beni kurtarmış olsa bile söyledikleri aklımdan çıkmıyordu. neden İstanbul söyledi neden bir şey istememi söyledi? Bu işin içinde bir şey vardı. Ve artık her şeyi gün yüzüne çıkmalıydı. Odaya geçip bir şeyler aldıktan sonra dışarı çıkmak isterken onu durdurdum.
"bekle. Konuşmamız gerek. Boşanalım dedin ses etmedim. eğer bir şey isteseydim ses ederdim bu işi uzatırdım. Benim evde arsada parada gözüm yok. Ben kaderime boyun Eğdim. evlendiğimiz için hiç kimseyi suçlamadım. Suçlamam da. ne abim ne Dilşah sorumlu değil. Sorumlu olan bu gelenekler bu töre. Eğer bu töre olmasaydı onlar kaçmak durumunda kalmazlardı. Ama iyi ki de kaçmışlar sevgileri için bir şey yapmaları çok iyi bir şey. Sen de hala bunu anlamayacak kadar zalim ve kötüsün. Mutlu olsunlar. Kime ne zararları var? Ben onları sorumlu tutmuyorum. Aksine tutsaydım şu an burada senin yanında seninle evli olmazdım. Kaçıp giderdim. Canları cehenneme derdim. Ama demedim. Seninle evlendiğimde ne kadar senden hoşlansam bile seni tanımıyordum karakterini sevdiğin şeyleri hiçbir şey bilmiyordum. aileni evindeki insanlara yaşam tarzını bunlar hakkında gram fikrim yoktu. Ne kadar ağlamak zırlamakla gün geçerdiki? Ben kaderime razı oldum. Senin kötü bir insan olmadığına kendimi inandırdım. Kendime Ben bu insanla evlendim. Artık evliyiz ona kötü davranmamalıyım onun karısı gibi davranmalıyım dedim. Yaptığın her saygısızlığa göz yumdum. Babamın beni dövmesinden o eve gideceğimden korktuğum için değildi. Sadece azda olsa mutlu olmaya çalışıyordum. Bunu görmeyecek kadar aptalsın."
Miran"Sen bö-"
"sözümü kesme dinle beni. Şu ana kadar hiç konuşmadım. hep sustum ama şimdi susmayacağım. Sevil bana neler yaptı sanıyorsun ki bilmiyorum. Senden hoşlandığını sen de gözü olduğunu bilmiyorum. Biliyorum hem de çok iyi biliyorum. Seni doldurdu sana yalan söylediğini de biliyorum. Çünkü ondan bekenen bu. Ne kadar zorla evlensek bile ben bir aile olmaya çalıştım. Ailem olması için çalıştım. Beni sevmesen bile saygı duyarsın diye çabaladım. Saygı üzerine kurulmuş bir evlilik olurdu en azından. Sen bunu bile başaramadın. Aybar mıdır nedir o şerefsizle ilgili hiçbir şey bilmiyorum . Benim rızam olmadı. babam benim için bir şeyler yapmaya çalışmış kendi dünyasında. Burası Mardin ya hani hakkımda kötü konuşurlar ya o yüzden kendi yöntemlerince beni korumaya çalıştı. Evet doğru çok iğrenç bir durum 60 yaşında biriyle evlenmek zorunda kalan benden duy bunu. Ne sanıyorsun? Onun altında olunca mutlu olacak mıyım?
Miran"sus kes sesini sus onunla adını bir cümlede bile kullama!"bunu öyle içten ve öfkeyle söylemişti ki anlatamam bile.

"ben de tiksindim ben de iğrendim. Ben de kaderime lanetler okudum. Ağladım günlerce Miran. Kendimi öldürmek bile istedim. ne kadar duymak istesen de istemesen de senin yanındayken en azından güvendeydim. Bunu kendime itiraf ettim.Sena ne yaptım diye düşünüyorum.Bir sepep bile bulamıyorum.Şimdi lütfen neden böylesin bana karşı neden böyle zehir kusuyorsun konuş söyle. Hallolmasa bile bilmek istiyorum. Bana karşı neden bu kadar katısın söyle hadi"
Miran eliyle başla sıktı biraz düşünüp konuşmaya başladı"ben birkaç şey öğrendim. Daha doğrusu biz evlenmeden önce.Sevil söyledi. Sen İstanbul'da okumak için falan yani böyle bir şey vardı. Yaptığın hareketlerin hepsi buna getirip çıkartıyordu. Seni iş yalanıyla götürüp oraları gezdirdim ki İstanbul hevesin ölsün."
"saçmalık. Koca bir saçmalık. Ne İstanbul'u? Bana sorsaydın ya. "
Miran"Dur bi dakika.Sen İstanbul'a gitmek istemiyor musun orada yaşamak falan?"
"elbet isterim. Ama burada yaşamanın nesi kötü ki? Sen neredeysen orada olmak isterdim. İstanbul için bir şeyler yapmazdım. Buna gerek duymuyorum .Orada yaşamak için bir şey yapmıyorum."
Miran"ben Sevilin söylediklerine inandım. Sen İstanbul'da okuduğun için orada yaşamak falan böyle yani. Ha bir de Dilşahla bağlı şeyler"
"Ne saçmalıdı acaba?"
Miran"böyle yapalım mı? Bize gidelim Dilşah abin her kes gelsin.Sevilde olsun konuşalım"
Bu fikir iyiydi hazırlanıp çıkıyorduk ki kapıda yine başım döndü ve bir mide bulantısı geldi. Miran bana destek verdi"bir doktora gidelim istersen önce"
"Hayır iyiyim.Çabuk hall olsun boşanalım.Yoruldum artık" hiç bir şey söylemeden arabaya oturduk.Arayıp her kesi çağırdı.