No Limits

κεφάλαιο 19

<<Καλημέρα Νάντια, είναι ώρα να ξυπνήσεις>> η Νίνα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου και ανοίγει τις κουρτίνες ώστε να μπει φως μέσα. Ωραία άλλη μια μέρα ξεκινάει, <<Επίσης ο πατέρας σου, μου ζήτησε να σε ενημερώσω πως από σήμερα ξεκινάς και επίσημα δουλειά στην εταιρία σας>> την κοιτάζω για ένα λεπτό και ξεφυσάω. Ωραία, χθες πήρα το πτυχίο μου και σήμερα ξεκινάω να δουλεύω στην οικογενειακή εταιρία. Υπέροχα. Βγαίνει από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω της και σηκώνομαι όρθια, προχωράω μέχρι το μπάνιο για ένα γρήγορο ντουζ και αφήνω το ζεστό νερό να πέσει πάνω στο κορμί μου, χαλαρώνοντας με. 

Διαλέγω ένα μίνι, μαύρο φόρεμα με μακριά μανίκια και ένα μικρό κομψό σκίσιμο στο στήθος, φοράω το καλσόν μου και τις μαύρες, ψιλές πάνω από το γόνατο σουέτ μπότες μου από Christian Louboutin, κάνω ένα απλό μακιγιάζ και πιάνω το παλτό μου και την Saint Laurent  τσάντα μου. 

Βγαίνω από το δωμάτιο και βρίσκω τους γονείς μου να παίρνουν το πρωινό τους στην τραπεζαρία <<Καλημέρα Νάντια, βλέπω έτοιμη για την πρώτη μέρα σου στο γραφείο>> κοιτάζω την μητέρα μου, αλλά δεν μπαίνω στον κόπο να της απαντήσω - τουλάχιστον μέχρι να πιώ μια γουλιά καφέ. 

Μισή ώρα αργότερα περνάμε την είσοδο της εταιρίας μας, <<Καλημέρα κύριε Κρούζ>> η κοπέλα στην είσοδο μας υποδέχεται όπως πάντα με ένα χαμόγελο, προχωράμε στον ασανσέρ για να ανεβούμε στο επάνω όροφο. Ακολουθώ τον πατέρα μου στο γραφείο του όπου βρίσκουμε την Κέιτ μέσα να αφήνει πάνω στο τραπέζι τον καφέ του. <<Καλημέρα σας, Νάντια πόσο χαίρομαι που σε βλέπω ξανά>> χαμογελάω απαλά καθώς ο πατέρας μου κάθετε στην θέση του. <<Κέιτ οδήγησε την κόρη μου στο γραφείο της, και δωσ' της, την πρώτη της, υπόθεση>>. 

Η Κέιτ κουνάει καταφατικά το κεφάλι της και την ακολουθώ προς τον διάδρομο, δεν το πιστεύω ότι είμαι και επίσημα δικηγόρος και θα έχω το δικό μου γραφείο. <<Από εδώ>> η Κέιτ ανοίγει μια γυάλινη φιμέ πόρτα και μπαίνω στο εσωτερικό, ο χώρος δεν είναι μεγάλος, όμως υπάρχει ένα μαρμάρινο γραφείο, με μια βιβλιοθήκη στο πίσω μέρος, ενώ μια τεράστια τζαμαρία εκτείνετε κατά μήκος του τοίχο και μπορείς να έχεις άπλετη θέα προς τους πολυσύχναστους δρόμους του Πόρτλαντ. <<Πάνω στο γραφείο υπάρχουν τα χαρτιά της υπόθεσης που θα αναλάβεις. Καλή αρχή Νάντια.>> χαμογελάω και κάθομαι στη καρέκλα, <<Θέλεις να σου φέρω κάτι, έναν καφέ ίσως;>> κοιτάζω την Κέιτ η και αναστενάζω <<Ναι ένας καφές θα ήταν μια χαρά αυτή την στιγμή>> χαμογελάει και βγαίνει από το γραφείο μου για να επιστρέψει λίγο αργότερο με τον καφέ μου.