No Limits

κεφάλαιο 21

Διαλέγω από την ντουλάπα μου ένα μίνι, βελούδινο φόρεμα σε καφέ απόχρωση με ένα ώμο και τις ασορτί γόβες μου από Christian Louboutin. Ένα γήινο μακιγιάζ είναι το κατάλληλο για την περίσταση και είμαι σχεδόν έτοιμη. Πιάνω το κινητό για να το βάλω μέσα στην τσάντα μου και φοράω το παλτό μου. Οι γονείς μου περιμένουν ήδη στο σαλόνι <<Μια φορά να είσαι έτοιμη Νάντια στην ώρα σου, και τι στο κόσμο>> σχολιάζει η μητέρα μου, όμως δεν μπαίνω καν στον κόπο να της απαντήσω. Και μόνο που πηγαίνω σε αυτό το δείπνο είναι αρκετό, ειδικά μετά τα σημερινά γεγονότα με τον Άλεξ στο γραφείο και επίσης το μόνο που ήθελα ήταν ένα ζεστό μπάνιο και να χωνόμουν κάτω από τα ζεστά σκεπάσματα μου. Το κορμί μου διαμαρτύρεστε και αισθάνομαι πιασμένη μετά το άγριο σεξ με τον Άλεξ. 

Ο Τζον όπως πάντα χαμογελάει και ανοίγει την πόρτα για να μπω μέσα, με την μαμά μου να ακολουθεί. Ελπίζω να τελειώσει γρήγορα αυτό το δείπνο.  

Είκοσι λεπτά αργότερα περνάμε την είσοδο του σπιτιού και το πρώτο πράγμα που βλέπω απ' έξω είναι ένα μαύρο Audi. Τέλεια. Πριν καν φτάσουμε στην πόρτα, ανοίγει και μας υποδέχεται μια χαμογελαστή Βίβιαν φορώντας ένα μαύρο, μακρύ φόρεμα και ασορτί γόβες. <<Καλώς ήρθατε. Νάντια>> με αγκαλιάζει σφιχτά και καθαρίζω τον λαιμό μου, καθώς νοιώθω πολύ άβολα με όλη αυτήν την κατάσταση. 

<<Άννα>> μια μεσόκοπη γυναίκα με μαύρα μαλλιά εμφανίζεται για να πάρει τα πανωφόρια μας, <<Από εδώ>> η Βίβιαν μας οδηγεί προς το  σαλόνι, <<Τα παιδία δεν μπορούσαν να περιμένουν>> λέει κοροϊδευτικά και δείχνει τα ποτά που κρατάνε στα χέρια τους ο Άλεξ με τον Γουίλ. Είναι και οι δυο ντυμένοι απλά. Ο Γουίλ με σκούρα πράσινη μπλούζα και μαύρο παντελόνι όπως και ο Άλεξ. Μόνο που αυτός φοράει γκρι μπλούζα και Χριστέ μου μπορώ να διακρίνω τους δικέφαλους, καθώς και τις φλέβες που φτάνουν μέχρι τα δάχτυλα του. 

Το σαλόνι είναι αρκετά μικρό συγκριτικά με το υπόλοιπο σπίτι - αν και είχα δει μόνο της αίθουσα χορού και το υπνοδωμάτιο του Άλεξ.... το οποίο προφανώς μοιράζεται με την Βίβιαν...

Τέσσερις δερμάτινες πολυθρόνες, με ένα άσπρο καναπέ, ένα γυάλινο τραπεζάκι και όλα αυτά δίπλα από το πέτρινο τζάκι είναι όλα κι όλα τα έπιπλα που υπάρχουν στον χώρο. <<Θα πιείτε κάτι; Νάντια;>> κοιτάζω την γυναίκα απέναντι μου, η οποία συνεχίζει να χαμογελάει <<Ξέρω εγώ τι πίνει>> γυρίζουμε σχεδόν ακαριαία όλοι τα κεφάλια μας προς τον Γουίλ, ο οποίος σηκώνεται με τον Άλεξ να τον κοιτάζει άγρια. <<Άντονι, Κάθριν;>> η Βίβιαν προσπαθεί να μη δείχνει ταραγμένη, αφού προφανώς κατάλαβε, πως για να γνωρίζει ο κολλητός φίλος, του άντρα της, τι ποτό πίνω, μάλλον θα ξέρει και άλλα πράγματα για εμένα....