Ryujin de ağlamaya başlamıştı. Elinin tersiyle gözyaşlarını siliyordu.
"Ağlamamalıyım. Yani, ben niye ağlıyorum ki?"
Kendisiyle dalga geçercesine güldü. Ardından elimi tuttu.
"Hadi, eve gidelim."
Ona gülümsedim. Beni sevdiğini hissedebiliyordum.
~
"Aynı yatakta yatmaya ne dersin?"
"Ne?"
Eve gelmiştik. Hava daha kararmamıştı ve öğlendi ama ikimiz de yorgun hissettiğimizden uyuyacaktık.
Aynı yatakta yatma fikri kulağıma kötü gelmiyordu.
"Tabii ki olur. Sevgilim."
Ona gülümsedim ve birlikte onun odasına gittik.
Onun yatağına uzandım, o da yanıma uzandı. Birbirimize bakıyorduk. Göz bebeği, göz bebeğimi yiyordu sanki.
Bana çapkın bakışlar atıyordu. Omzuna vurdum.
"Ryujin!"
Bana sırıttı ve diliyle dudağını yaladı. Sapık kız.
"Ne oldu güzelim?"
"Seni sapık."
Ona güldüm ve arkamı döndüm. O da arkamdan bana yaklaştı ve kollarını karnıma sardı.
Karnımı saran ellerini tuttum.
Ardından kafasını sırtıma yasladı. Bir süre sonra ikimiz de uykuya dalmıştık.
~
Uyandığımda karşımda Ryujin vardı. Uyuyordu. Çok tatlı uyuyordu.
Ona sahip olduğum için mutluydum.
Hiç ıslanmamış, neredeyse solacak olan çiçek bahçeme gelmiş olabilecek en güzel yağmurdu.
O benim için sadece yağmur değildi, güneşti de. Gerektiğinde beni hayata döndürdü, gerektiğinde beni aydınlattı.
Onunla olduğum sürece diğer hiçbir yağmur veya güneş, çiçek bahçeme etki edemezdi.
Bir insan hayatımda olduğu için ilk defa bu kadar mutlu olmuştum.
Dudaklarım yukarı doğru kıvrıldı. Ve uykulu sesimle mırıldandım.
"Seni seviyorum sevgilim."
♡♡♡
###
veee evet fic burda bitti👊🏻👊🏻 umarim okurken eglenmissinizdir
AY BIDE yazarken acaba ryujini oldurup kotu son mu yapsam diye dusunmedim degil
