The Assistant

#8.

• Translate ashiglaj orcuulsn boln.

  Хёнжин түүнийг хараад инээмсэглэхгүй байж чадсангүй. Тэр залуу руу алхан унтаж буй гоо залуу нь царайг харахаар доош бөхийв. Түүний хацар маш булцгар, хөөрхөн байсан бөгөөд тэр түүний хацарт хүрэхийг хүсэж байв. Загвар өмсөгч хүү түүний хацарт хуруугаараа хүрэн хэсэг хугацаанд инээмсэглэв.

"Х-Хён-хён" шаргал үст хүү түүний нэрийг зүүдэндээ хэлнэ. Хёнжин унтаж буй бяцхан хүү рүү инээлхийв.
"Хм? Тийм үү? Би энд байна." Хёнжин түүнээр тоглон, түүнийг сонсож байгаа мэт дүр үзүүлэв. "Би... би..." "Чи юу гэж?" Хёнжин юу гэж хэлэхийг нь хүлээж эхлэв. "Би дуртай... дуртай... "

"Чи юунд дуртай юм? Ямархуу хүнд дуртай юм?" гэж хэлээд Хёнжин бяцхан залуугийн хариуг хүлээв. "Надад та... таалагддаг." гэх хариуг сонссон Хёнжины нүд нь томорлоо. "Таны зурсан зургууд надад таалагддаг. " Хёнжин үүнд бага зэрэг гутарсан ч түүнийг өөрийнх нь зурагт дуртай байгаад баяртай байв. "За баярлалаа, хөөрхөнөө" гэж хэлээд Хёнжин үсийг нь илээд ширээ рүүгээ явлаа.

Тэр эргэдэг сандал дээрээ суугаад түүнийг үргэлжлүүлэн ширтэв. "Чамайг харахаар яагаад миний зүрх дэлсдэг юм бэ? Чамайг өөр хүнтэй хамт байхад яагаад би атаархдаг юм бэ? Яагаад би чамд татагдаж байгаа юм бэ, Феликс? Яагаад?" Хёнжин өөрийнхөө бодлыг чангаар хэлээд, түүнээс хариултаа хүлээн ширтэв. Гэхдээ тэр яагаад гэдгийг нь олж чадсангүй.

Тэр энэ бодлоо өөрөөсөө холдуулан, ширээнийхээ хажууд байсан бяцхан цүнхийг гаргаж ирэв. Тэр цүнхээ онгойлгоход бурритотой салат, түүнд зориулсан жижиг бялуу гарч ирэв. Тэр уруулаа долоон, амнаас нь шүлс гарч байгааг мэдрэв. "Хоол өгсөнд баярлалаа." гэж хэлээд бурритогоо амандаа чихэж эхлэв.

30 минутын дараа хоолоо идэж дуусаад сандал дээрээ хэвтээд гараа гэдсэн дээрээ тавин цадсан гэдгээ ойлгоно. "Хараал ид, энэ үнэхээр амттай байсан." Хёнжин Феликсийн хажууд суугаад үсийг нь иллээ. Удалгүй шаргал үст сэрж, хавдсан нүдээ нухаж эхлэв.

Тэр эргэн тойрноо эргэж харвал Хёнжин түүний нүд рүү харж байгааг мэдэв. "Ө-өө Хён, уучлаарай. Би унтчихна гэж бодсонгүй. Энэ буйдан үнэхээр тухтай бас би бага зэрэг ядарсан болохоор унтчихсан байна. "Тиймээ, би ойлголоо. Би уурлаагүй болохоор санаа зовох хэрэггүй" Хёнжин зүгээр л хийцгүйрч байсан болохоор тийм ч их юм болсонгүй.

Феликс толгой дохин тэд хэсэг чимээгүй суув. Феликс бугуйн цаг руугаа харвал 13:45 болж байв. "Өө, Хёнжин хён бараг 2 болох гэж байна. Та бүжгийн бэлтгэлдээ явах хэрэгтэй. Би таны юмыг бэлдчихье." гээд Феликс бүжгийн цүнхээ шүүрэн мөрөн дээрээ тавив.

"За хоцрохгүйн тулд хурдан явцгаая." хоёр залуу оффисоо орхин барилгынхаа нэг дүгээр давхарт ирснийхээ дараа гадаа гарахад олон папараццид өртөв. Феликс бөөн бөөнөөрөө ингэж дайрах нь таагүй байсан тул Хёнжин түүнийг анзаарав. Тиймээс тэр залуу хүүхдийн гараас атгаж, хэдэн зуун камерын өмнө холбогдсон гартайгаа явьж эхлэв.