The Assistant

#15.

• Translate ashiglaj orcuulsn boln.

  Тэр дуудлагын дараа Хёнжин хэдэн долоо хоног юу хийхээ бодов. Тэр хүлээх үү... эсвэл Феликст үнэн сэтгэлээ хэлэх үү... гэдгээ шийдэж чадахгүй байв. Гэвч эдгээр долоо хоногт хоёр эрэгтэй бие биетэйгээ маш дотно болсон. Тэд маш их сээтэгнэж, бага зэрэг мэдрэмжтэй болсон. Гэвч тэдний "Нөхөрлөл" улам бат бөх болсон. Нэг өдөр Хёнжин зориг гаргаж Феликсээс том асуулт асуув. "Хөөе Феликс." гэж өндөр хүү компаний кафед кофе ууж байсан хүүгийн дэргэд ирээд асуув.

   "Өө, та энд суумаар байна уу?" гэж хүү урд нь байх  хоосон суудлыг заан  дохилоо. "Мэдээж." Хёнжин сандал дээр суугаад уруулаа долоов. "Тиймээс Феликс.. бид сүүлийн үед нэлээд дотно болж байгаа юм шиг санагдаж байна. Чи надаас анх татгалзсанаас хойш би чамаас үүнийг дахин асуумаар санагдлаа." Бага хүү нь том нь юу хэлж байгаад бага зэрэг эргэлзэв.

Хёнжин Феликсийн нэг гарыг хоёр гараараа барив. "Ч-чи миний гэрт байж болох уу? гуйя, энэ ердөө нэг сар л болно. Зүгээр л миний менежер Австралиас буцаж ирэх хүртэл. хөөрхөнөөр гууя!" Хёнжин түүнийг  зөвшөөрөхийг гуйв. Феликс өндөр хүү рүү инээмсэглэж эхлэв. "Зүгээр ээ, гэхдээ ганцхан сар." гэж Феликс хатуу боловч хөөрхөн хэлэв.

   Хёнжингийн нүд догдлоод маш том болчихов. "Баярлалаа баярлалаа!! Би үүнийг зөвхөн нэг сарын хугацаа гэж амлаж байна." Хёнжин залуугын үгэнд баяртайгаар инээмсэглэв. "Тэгэхээр..за би өнөөдөр нүүх болно. Завгүй байгаа эсэхийг харахын тулд өнөөдөр хуваарийг чинь харъя." Феликс утсаа шүүрэн аваад гүйлгэн товшиж харав.

  "Хмм, өнөөдөр бид ямар ч чухал зүйл хийхгүй юм байна. Хэрэв боломжтой бол намайг нүүхэд тусалж чадах уу?" Хёнжин баяртайгаар зөвшөөрч, Феликс Хёнжины өхөөрдөм байдлыг хараад тодоос тод инээмсэглэв. Хёнжин нарнаас ч илүү гэрэлтэх Феликсийн хөөрхөн инээмсэглэл рүү инээмсэглэв. "За тэгвэл явцгаая." гэж Хёнжин Феликсийн бугуйнаас барив. Тэд компанийн байрнаас гараад гадаа үргэлж тэднийг хүлээж байдаг хар машин руу явав.

Тэд папараццичдын бүлэглэлээс зайлсхийж, машинд даруй суув. "Феликсийн гэр лүү явцгаая." жолооч толгой дохин гэр лүү нь явж эхлэв. Феликсийг буулгах гэж олон удаа машинтай явсан тул түүнд GPS хэрэггүй байсан. Машинд сууж байхдаа Хёнжин, Феликс хоёр замын турш ярилцав.  Тэдний инээх чимээ хоосон машиныг дүүргэнэ.

  "Бид ирлээ." жолооч ийн хэлэв. "Баярлалаа. Феликс нүүж байгаа тул та дургүйцэхгүй бол бид түүний бүх зүйлийг энэ машинд ачих болно." гэж Хёнжин жолооч руу хэлэв. "Би дургүйцэхгүй ээ, би хүлээж байя." хоёр эрэгтэй толгой дохин машинаас буув. "За яахав, юмаа авъя." гэж Хёнжин Феликсийн гэр лүү харлаа. Феликс толгой дохин хоёулаа Ликсийн гэр лүү оров.

   Хоёр цагийн дараа тэд бараг л баглаад дуусав. "Хёнжин-хён надад үүнийг дамжуулаарай." Феликс орон дээр нь байсан хувцас руугаа заалаа. Өндөр хүү дуулгавартайхан, хувцасыг нь авав. Тэд үүнийг аль хэдийн дүүрсэн чемодандаа хийж, жижиг зүйл нэмсээр байв. "Бүгд ингээд болчихсон уу?" гэж Хёнжин эвшээж байхдаа хэлэв. "Би болчихсон гэж бодож байна.." Феликс юу ч мартаагүй эсэхийг шалгахын тулд өрөөгөө сайтар ажиглав. "Тийм ээ, ингээд л болоо." Феликс өрөөг харахаа больж, нүд нь Хёнжин  руу чиглэв. Хёнжин дараа нь жижиг хүү рүү дөхөж эхлэв.