The Assistant

#11.

• Translate ashiglaj orcuulsn boln.

"Б-Би чадахгүй нь ээ хён" "Энийг хий эсвэл би чамайг шийтгэх болно шүү." Феликс Хёнжины хэлсэн үгийг заналхийлсэн биш, сэтгэл татам гэж бодов. Энэ түүнийг улайлгахад хүргэв.  "З-За" тэр гэдэсний булчинг нь зөөлөн арчиж, хөлсийг нь арилгахад Ликс булчинг нь бүхэлд нь ширтэв. Феликс өөрөө ч мэдэлгүй гараа буулгаж, Хёнжины өмдний дээгүүр байсан хөлсийг нь арчив. Тэр гэдэсний цоолбор хэсгийг арчиж, гялалзсан үнэт чулууг бишрэв.

"Доошоо яв" гэж Хёнжин хүнд хоолойгоор хэлэв. Феликс доошлуулж чадахгүй, тэгэхгүй бол Хёнжины дикт хүрэх гэж байсан тул больжээ.  "Үгүй ээ, би одоо угаалгын өрөө орох хэрэгтэй байна." гэж хэлээд Феликс улайсан царайтай өрөөнөөс гарав. "Феликс" гэж Хёнжин дуудсан ч Ликс тоосонгүй. Хёнжин ичимхий хүүг шоолон жуумалзаж эхлэв. "Хёнжин, одоо бэлтгэлээ үргэлжлүүлье." гэж багш нь хэллээ. Хёнжин ёолсоор багш руу гаа явлаа.

Оройн 17 цаг болж, хоёр эрэгтэй аль хэдийн машинд суугаад хаа нэг тийшээ явжээ. Феликс цонхоор харж байгаад жолооч буруу эргэхийг мэдэв. "Уучлаарай, та буруу эргэчих шиг боллоо." Феликс бага зэрэг санаа зовж эхлэв. "Бид компани руу явахгүй, өөр газар руу явна." Феликс Хёнжинаас тайлбар хүлээн сууна. "Хаана?" "Очоод хараарай." гэж өндөр хүү инээмсэглэн хэлнэ.

"Гэхдээ би дараа нь болзоотой" гэж Феликс шулуухан хэлэв. Чанбинтай болзоно гэхийг Феликс дурьдхад Хёнжины сэтгэл санаа муудав. "Удахгүй ээ." гэж Хёнжин бага зэрэг бухимдангуй хэлнэ. "За.." машинд маш чимээгүй бөгөөд эвгүй байсан нь Феликсийг улам сандаргав.

"Энд байна." гэж Хёнжин баяртайгаар инээмсэглэн хэллээ. "Гэхдээ үүнийг эхлээд зүүчих" гээд Хёнжин Феликсд хар боодол өгөөд зүүхийг дохив. "Яагаад энийг?" "Чи дараа нь харж болно." Гэж өндөр хүү инээмсэглэн хэлнэ. Ликс сонирхож байсан ч мөрөө хавчаад, тэр жижигхэн гараараа ардаа уях гэж зүтгэв. "Би чадахгүй байна" гэж тод ягаан царайтай бяцхан хүү хэлэв. "Алив, би туслая " Хёнжин хүү рүү улам ойртсоор түүнийг гайхшруулав. Ликс нүдээ болгосон ба түүний сүүлд харсан зүйл бол Хёнжины түүн рүү харан инээмсэглэх төрх байлаа.

Ахлагч хүүгийн боолтыг боож өгөөд гараас нь атгав. "Би чамайг дагуулаад явий" гэхэд Ликс түүний гарнаас чанга атгав. Жаахан алхасны эцэст тэд хүрч ирэхэд Феликс сайхан үнэр үнэртэж, хүйтэн салхи түүний хүрэм рүү орохыг мэдрэнэ. "Юу вэ, Хён?" Феликст дарга нь юу төлөвлөж байгаад нь сандарсан ч сэтгэл нь догдолж байв. "За 3.. 2.. 1.. нүдээ нээ." Хёнжин боолтыг нь авахад Феликс нүдээ нээв.

Феликс түүнийг тод ногоон зүлгэн дээр дэгжин харагдах янз бүрийн өнгийн цэцэгсийг талбайд байхыг харав. Тэр дээшээ харвал улбар шар нар жаргаж байв. Энэ бүхэн бага насны зүүд мэт санагдав. "Өө бурха- Хёнжин-хён! Та..." гэж Феликс том хүү рүү эргэж харан , нарнаас болж гэрэлтсэн бор нүдээрээ түүн рүү харав.

"Тэгэхээр Феликс, чамтай хатуу харьцсанд уучлаарай. Би тэгэх хэрэггүй байсан. Чамайг зүгээр л намайг хайж байсныг мэдэж байсан. Намайг уучлаарай." гэж Хёнжин шаргал үст хүүгийн жижигхэн гарнаас нь атган хэлэв. Феликсийн нулимс нь цийлэгнэж, хөлийнхөө үзүүр дээр зогсоод том хүүг тэврэв. "Би танийг уучиллаа, Хён."