Soulmate [Sakuatsu]

1.7

Yeniden hoşgeldiniz efendim🩶🖤

givenhayatimolmus adına önceki bölümü kısaca özetleyeceğim. İkili ilişkileri hakkında yaptıkları "ciddi" münakaşa sonrası akşam beraber yatmanın iyi bir fikir olabileceği kanısına varmışlardı.

Seni takip etmeyi unutmuş olmanın utancıyla bölümü sana ithaf ediyorum

(Abi seni etiklemeye çalışırken fark ettim. Bakıyon bakıyom yoksun ldlvlsşa)

"Sakusa! Şu aptal yorganı kendine çekmeyi kessene!"

"Asıl sen şu bacağını götümden çek!"

"Üşüyorum mal üşüyorum! Bana yorgan vermezsen girerim öyle kıçına! Sanki çok meraklıyımda!"

"Meraklı olduğun anlaşılıyor zaten!"

Ciddi konuşmalarından geçen iki günün ardından beraber yatma cesaretini anca gösterebilmişlerdi. Akşam yemeğinde ikiside bu konuyu açabilmek için uzun bir süre kem küm etselerde sonunda aynı yatakta yatmak için toplanmışlardı. Sakusa önden gidip hızlı bir duş aldı ve pijamalarını giydi. Sonuçta biriyle aynı yatağı paylaşacaktı. Kötü kokmak istemiyordu.

Atsumu da aynı düşüncede olmuş olacak ki o da beklemeden duşunu almıştı Sakusa'nın peşine. Yatma saati geldiğinde ise zaten gergin olan ikili daha da gerilmişti. Öyle ki üç kişinin sığacağı yorganı bile paylaşamıyorlardı.

Yatmadan önce koydukları sınır sanki hiç orada yokmuş gibi biribirleriyle savaş halindelerdi. Sözde bu olay yakınlaşmak ve açık konuşabilmek içindi ama görünüşe göre uyuyamayacaklardı bile. "Yeter! Birbirimize arkamızı dönüp sırtlarımızı yakınlaştırıyoruz ve uyuyuruz. Tamam mı?" Atsumu umrunda değilmiş edasıyla belli belirsin onayladı ve söylenilen pozisyonda yatağa yerleşti. Sakusa ise artık kavga etmeyeceklerine sevinerek kendi kısmına yattı. Yorganı da güzelce üstlerine örttükten sonra kavga edecek bir şey kalmamıştı.

Uyuyana kadar ki sürede her şey gerici ve alışılmışın dışındaydı. Biriyle aynı yatağı paylaşmak aşırı anormal bir şey değildi belki ama aynı yatağı kendini bir türlü açamadığın ruh eşinle paylaşmak oldukça büyük bir olaydı. Bir şekilde kafalarını dağıtıp uykuya dalan ikili, uyanık oldukları zamanın tam tersine oldukça huzurlu uyumuşlardı. Düşecek kadar birbirine uzak olan ikili gecenin ilerleyen saatlerinde birbirrini bulup, normalde vermeleri gerekn sevgiyi temsilen sıkıca sarılmışlardı.

Çünkü ruhları birbirini tanıyordu

Fazla klişe olabilir belki ama gerçekten güzel ve huzurlu bir uyku çekmişlerdi. Sabah belki utanacak, belki yine kavga edeceklerdi ama şu an ruhlarının eriştiği huzuru hiçbir zaman bilmeyeceklerdi. İki ruhun ilk buluşmasının gücünü görememişlerdi. Evet daha önce yan yana oldular, temas ettiler, hatta sarıldılar bile ama iki ruhun ilk buluşması bu tarz bir şey değil. İki ruh eşinin birbirine tamamen açılıp, ilan ve mühürü oluşturmaları çok daha büyülü bir şeydi.

Ruhları eş olduklarını kesin bir mühürle tastiklerken bedenler hala uzaktı. Bu acı vericiydi.

Her insanın birbirinden farklı kişiliği ve olaylara verdiği birbirinden farklı tepkileri vardı. Bu ikili için alışılmışın dışında olan her şey zor ve istek dışıydı. Umarım bu kadar çabanın sonucu Gerçekten güzel olurdu.

Gecenin ilerleyen saatlerinde ikili giderek birbirine yakınlaşmaya başladı. Ben işi bir şekilde asla gerçekleşmeyecek bu yakınlaşma, elbette ki birbirini tanıyan ruhları sayesindeydi. Yakınlaşmadan kastım basit bir sarılmadan ibaretti. Hoş bu ufak temasın bile onlara verdiği huzuru anlatırken 'basit' kelimesini kullanmak pek mantıklı olur muydu bilinmez ama. Sakusa kollarını sardığı bedeni kendine hapsetmek istercesine göğsüne çekerken Atsumu, duyumsadığı koku ile bir kez daha huzur buldu.