Broken From Inside ft. One direction

I give up

Snikken verlaten mijn mond. Ik wil dit niet! Dit is de duizendste keer dat ik dit zeg maar hij neukt toch weer een ander! Hij geeft niet om me alleen om de papz en een goede naam. Ik zie het al voor me

Harry Styles helpt depressief meisje

Ik zie het al voor me in alle kranten in elk roddel programma! In groote letters gedrukt in de krant.

Ik pak mijn vest van de kapstok trek hem aan doe mijn lippenstift op doe mijn capuchon over mijn hoofd en loop naar buiten. Tijd om er een eind aan te maken.

Ik doe mijn oortjes in en zet mijn favoriete nummer op monster van paramore. Mijn passen versnellen omdat ik voel dat er iets achter me aan zit al is het Harry of wat dan ook misschien wel een van zijn beveiligers. Ik kijk 1 keer snel om en zie dan zijn zwarte range rover. Met Harry achter het stuur. Vieze stalker!

Als ik bijna de brug ben ga ik bijna rennen. Niemand is er meer want het is ongeveer 11 uur 's avonds dan is alles hier dood. Ik ga op de brug zitten en gooi mijn benen er over heen. Als je nu springt kom je op een klein afdakje te staan en daarna is er weer gewoon zee.

Ik hoor de auto deur van Harry open gaan en dicht slaan. 'Waar ben jij mee bezig?!' Zegt hij woest. 'Met iets wat ik al veel eerder had moesten doen!' Zeg ik. Hij zet een stap dichter bij, ik zet een stap op het afdakje en kijk hem aan. 'Sim. Doe dit nou niet.!' Zegt hij. 'Jij hebt het recht niet om mij sim te noemen!' Schreeuw ik boos. Hij wil wat zeggen maar ik kap hem af.' Weet je niet hoeveel pijn ik heb gehad! Hoelang ik niet de deur uit wilde, hoelang ik in mijn bed heb gelegen! En hoelang ik er een eind aan wilde maken! Die gedachten is mijn hoofd niet verlaten en vandaag gaat het waar worden!' Zeg ik.

Hij zet weer een stap dichter bij en ik er weer een naar achter. 'Ik was dronken ze gaf me drugs en dat soort shit ik wist niet wat ik deed ze was zelf super lelijk bedenk ik me!' Zegt hij en gaat met zijn hand door zijn haren. Eem teken van onmacht! 'Hoe kan ik zo stom zijn geweest jou leuk te hebben gevonden! Je hebt alles verkloot! Als ik jou nooit had ontmoet was alles zoals het was! En was ik nooit dit gaan doen!' En laat hem mijn armen zien. Zijn ogen worden groot. En hij zet nog een stap. Ik zet er weer een achteruit. Nog 1 stap en ik lig im het water of op een of andere rots. 'Wil Je dit echt? Je moeder je vader, April iedereen die om je heeft verdrietig te maken? Wil je dat echt?' Vraagt hij. Ik weet wat hij probeert. Maar het gaat hem niet lukken. 'Nou?' Vraagt hij iets bozer. 'Die komen er wel over heen en het is beter dan hier zijn met jou.' Zeg ik bitchy. 'Wat is er met je gebeurd?' Vraagt hij en haalt weer een hand door zijn haar. 'Niks ik ben juist weer zoals ik was!' Zeg ik boos. Hij wil nog een stap voor uit zetten maar bedenkt zich dan. 'Ja nog een stap en ik lig hier beneden.' Er loopt een eenzame traan over mijn wang. 'Doe dit nou niet.' Zegt hij. 'Waarom zou ik niet gaan?!' Zeg/ schreeuw ik boos. En laat me vallen.