Sebastian: Neden kaçıp gittin?
Nevra: Kaçmadım.
Sebastian: Kaçtın her zamanki gibi...
Nevra: Kaçmadım Sebastian.
Nevra: Ben senden kaçmam.
Nevra: Sadece gitmem gerekti.
Sebastian: Bir yıl önce gitmen gerektiği gibi mi?
Nevra yazıyor...
Nevra çevrimiçi...
Sebastian: Her neyse.
Sebastian: Ayırma konusunu merak etmiştim sadece, kendi kendine ne söyleniyordun?
Nevra: Önemli bir şey değil.
Sebastian: Bizimle ilgili değil yani?
Nevra: Biz demen hoşuma gitti birde sesli desene bunu.
Sebastian: Ciddi ol Nevra.
Nevra: Neden bu halimi daha çok seviyorsun amaa.
Sebastian: Her halini seviyorum/
Sebastian: Geçmişte kaldık biz Nevra.
Nevra: Gelecekte de olmalıyız Sebastian.
Nevra: Ve sana söz gelecekte de biz olacağız.
Nevra: Daima biz olacağız güzel papatyam.
Sebastian: Papatyam deme bana artık papatya adamın değilim.
Nevra: Sen her zaman benim papatya adamımsın, sakinleştiricim, huzurumsun.
Nevra: Daima öyle olacaksın.
///////
●o
o●
25.838 diğer kişi beğendi
@nevrasezer_ papatya adamım, daima🤍
bu gönderiye yorumlar kapatılmıştır.
////////
"Evden çıkıyorum Eva." Telefondan konuştuğum arkadaşım cevap verdi "Şimdi sen gönderi attın ya hani Sebastian hiç bir şey demedi mi?"
Hayır dememişti, belki görmemişti bile. "Hayır demedi." Eva, cevap verecekken gelen bildirim sesiyle durdum.
Kulağımdan telefonu çekerken gelen mesaja baktım.
Sebastian: İnstagramda paylaştığın el kimin eli?
Okuduğum mesajı sesli okuyup gülmeye devam ettiğimde Eva'da bana katıldı.
"Ay bu çocuk kıskanınca beyin fonksiyonları devre dışı kalıyor."
Nevra: Papatya adamım, dediğime göre kesinlikle bakkal Hüseyin abiden bahsediyorum.
Sebastian: Hüseyin mi? Niye onun elini tutuyorsun?
Nevra: Ya Sebastian çok şapşalsın!
Sebastian: Neden?
"Hâlâ neden diyor yerim ben bu çocuğu!"
"Ay kapat telefonun pis aşık." deyip yüzüme kapatan Eva'yı boş verip Sebastian'a odaklandım.
Nevra: Fotoğraftaki sensin Sebastian, beraber olduğumuz dönem çekmiştim. Ama sanırım unutmuşsun.
Nevra: Hüseyin falan yok yani rahat ol.
Sebastian: Hiç görmedim bu fotoğrafı.
Nevra: Yüzükten de mi tanımadın, doğum gününde ben almıştım.
Sebastian: Doğru, dikkat etmedim o an.
Nevra: Artık ne kadar kıskandıysan...
Sebastian: Düştük eline/
Sebastian: Kıskanmadım, merak ettim.
Nevra: Sen hayatında olmayan kişileri merak etmezdin, ne oldu Sebastian?
Sebastian: Bir ara hayatımdaydın sonuçta.
Nevra: Tekrardan olacağım, hayatın ben olacağım Sebastian sana söz.
görüldü...
Gülümseyerek konuşmadan çıkıp evden çıktım. Asansörle aşağı inip kapıdan çıktığımda bir bedenle çarpışıp durdum.
"Kusura bakmayın." deyip çarptığım adamdan uzaklaşacağım vakit gördüğüm suretle durdum.
"Pawel?"
💘
Nasıl buldunuzz