"Sebastian iyi misin?" diye seslenen sevgilimin sesiyle yaşadığım şoktan sıyrılıp dikkatimi ona verdim. "İyiyim güzelim, sen iyi misin? Bir yerinde bir şey yok değil mi?" dolan gözleriyle bana bakıp emniyet kemerini çözüp boynuma kollarını doladı.
"İyiyim, çok korktum sadece." dediğinde sımsıkı sarıp saçlarına öpücükler kondurdum "Geçti güzelim ikimizde iyiyiz." dediğimde rahat bir nefes verdiğini duydum.
Büyük bir kazanın kıyısından dönmüştük şükür ki bize bir şey olmamıştı fakat arabayı bayirere çarptığımız için hasar almıştı.
Onun için gerekli işlemler yapılmıştı. Taksiyle eve dönerken Nevra sessizce bana sarılıyor başka bir şey yapmıyordu.
Korkmuştu bebeğim.
Nevra'nın evinin önüne geldiğimizde gerekli ödemeyi yapıp taksiden inip eve girdik. Nevra, sessizce durmaya devam ettiğinde sıkıntılı bir nefes verip yanına gidip sarıldım anında sarılışıma karşılık verdi.
"İyiyiz güzelim benim." dediğimde derin bir nefes verdi burnunu boynuma yasladı.
"Sana bir şey olsaydı yaşayamazdım." dediğinde kaşlarım çatılırken geri çekildim, "O nasıl söz Nevra?! Duymayacağım bir daha." dediğimde itiraz edecek gibi olduğunda kızgınlıkla adını söylememle sustu bana sindi.
Sinmesini güzelce karşılayıp sarmaladım.
///////
Birkaç ay sonra...
"Sebastian, ben bir kötü oldum." diyen karşımdaki beyaz içinde güzelliğine güzellik katan bebeğime baktım. "Ne oldu aşkım?" dediğimde gülümsedi, "Aşkım dersen eririm ama dur." dediğinde güldüm.
Evleniyorduk.
Şimdi Türkiye'de evleniyorduk fakat bir ay sonra Polonya'da da bir düğün yapacaktık.
"Bir sorun olmayacak güzelim, gideceğiz evleneceğiz sonsuza kadar beraber olacağız." dediğimde gülümsedi.
"Ne olursa olsun beraber olacağız." dedi "Ne olursa olsun." dedim.
Biz birbirimizi izlemeye dalmışken kapı çaldı içeriye menajerim girdi, "Yangın çıktı!" dediğinde Nevra'yla aynı anda konuştuk "Siktir."
"Ama söndürdük sorun yok, her şey yolunda." diye devam ettiğinde Nevra'yla derin bir nefes verip "Şükür." dedik.
Sonra birbirimize bakıp güldük, "Ne olursa olsun." dedik.
Ne olursa olsun beraber, el ele üstesinden gelecektik. Ayrı gayrı yoktu artık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
190,700 diğer ve kişiler beğendi
sebastianszymanski ciğerimi deliveren aşkı görün💘
Bu gönderideki yorumlar kapatılmıştır.
///////
Sebastian'la evliliğimiz o kadar güzel geçiyordu ki onu yanımda gördüğüm her ana şükür ediyordum.
Şimdi beni uyuyor sanıyorken yüzüme kondurduğu öpücüklerinin tadını çıkarıyordum.
Öpücükleri durduğunda kaşlarım çatıldı "Bu kadar mı?" diye mırıldandım istemsizce dediğimde gülme sesini duydum alnıma konulan öpücükle gözlerimi açtım. "Daha çok öpmek isterdim ama önemli bir maç var sevgilim geç kalamam." dediğinde başımı salladım.
Ben bugün izinliydim bu yüzden maçı normal bir şekilde izlemeye gidecektim.
Gitmeden önce hastaneye uğramam lazımdı.
Şüphelendiğim bir şeyler vardı...
Sebastian'ı zar zor yolcu ettikten sonra soluğu hastane de aldım. Gerekli tahlilleri verdikten sonra yakın bir cafeye gidip karnımı güzelce doyurup vakit geçirdim.
Sonuçları almak için geri hastaneye döndüğümde kalbim yerinden çıkacak gibiydi desem abartmış olmazdım.
Olumlu olursa çok sevinecektim fakat sonuç olumsuz olduğunda ne yapardım bilmiyordum.
Doktorun odasına girip sonuçları incelemesini beklerken ellerimi heyecanla ovuşturdum. Kısa bir genel durum bilgilendirmesinden sonra sonunda o duymak istediğim cümleyi duydum.
"Tebrik ederim Nevra hanım, hamilesiniz."
///////
Maçı heyecandan izleyemiyordum resmen!
Szymanski her atak yaptığında yerimden kalkıyordum. Yine ani bir atak yaptığında yerimden kalktım dikkatlice.
Artık tek kişi değildim sonuçta.
Bu gülümsememi sağladı.
Szymanski sürdüğü topu kaleye doğru yolladığında ağlarla buluşan topla yerimde alkış tutarak güldüm.
Canım eşim bana doğru dönüp her zamanki sevincinden sonra kalp yaptığında gülüp onun sevincini tekrar edip kalp yaptım ardından bu yaptığıma güldü.
Maç Fenerbahçe'nin galibiyeti ile bittiğinde sevinçle güldüm. Sahaya inen çocukları gördüğümde düşündüm, benim bebeğimin ne eksiği vardı?
Henüz doğmamış olabilir ama bence babasının bu güzel galibiyetini kutlamak onunda hakkıydı.
Sahaya doğru adımladığımda Sebastian'a el işareti ile kendimi fark ettirdim. Beni fark eder etmez takımla sevinci bırakıp yanıma geldi, belimden tutarak beni kucağına aldığı gibi sahaya çekti.
Sımsıkı sarılarak yanaklarına öpücük kondurup tebrik ederken gülüyordu.
"Evet ederiz." güldüm "Ben ve bebeğimiz seni tebrik ederiz." dediğimde donup kaldı.
"Sen," deyip sustu ardından devam etti "Sen hamile misin?" dediğinde gülüp kafamı salladığımda sevinçle beni kucağında döndürdü.
Birkaç tur atıp durduğunda ikimizde gülüyorduk.
Alnını alnıma yasladığında gülmeye devam ettik.
"Sevdik seni her şeyden çok!" stadda yankılanan sese Sebastian eşlik etti. "Sevdim sizi her şeyden çok!"
"Fenerbahçe bize bu yoldan geri dönüş yok!"
"Bana sizden başka yol yok Nevra'm." dediğinde gözlerim dolarken gülümseyip sarıldım, kulağına fısıldadım. "Her şeyden çok seviyorum sizi. Bana ikinci bir şansı verdiğin için bizi silip atmadığın için teşekkür ederim Sebastian."
"Ben teşekkür ederim, ciğerimi deliveren aşkım."
💘
Biz bittik :")
Kütüphanesinde ağırlayan, oy veren, yorum yapan herkese çok teşekkür ederimm iyi ki varsınız!
Diğer hikayelerimde görüşmek üzere kendinize iyi bakınn
