-Kanlı Gece-

125 12 1
                                    

Ay ışığının aydınlattığı yüzüne bakıyordum, duyduğum kelimeyle ne yapacağımı şaşırmıştım ben bir katildim aşık olabilirmiydim, ama oda bir mafyaydı sonuçta olur muydu ama o olmuştu galiba güven problemlerin vardı hemde fazlasıyla

Hiçbirşeyi demeden ceketini çıkarıp ona verdim ve oradan hızlı adımlarla aşağıya indim daha doğrusu kaçtım, ben hep kaçardım zaten alışkınım kaçmaya

Salonda herkes iyi bir şekilde takılırken ben odama indim ve aynanın karşısında kendime baktım, ben hala elleri kan kokan o çocuktum aşka fazla uzaktım

Çeliği öylece orada bırakıp kaçmıştım ne yapacağımı hala düşünüyordum ki salondan garip sesler duydum kargaşa çıkmış gibi gözüküyordu hemen odamdan çıkıp ana salona doğru gittim nedenini anlamadığım bir kavga çıkmıştı yaklaşınca diabloyu gördüm ve ona

"burada ne oluyor?"

"babanın 2 yıl önce kavgalı olduğu aile gelmiş"

"kimse aileme bulaşamaz"

"merak etme onları buradan def edicez"

Kardeşimi bulmam ve korumaya almam gerekiyor du ve babamıda
Hızlı adımlarla ilerlerken silah sesi duydum sırtımı dönmemle babamın cesedi önüme düşmüştü bana öz babamdan daha iyi bakan adam kanlar içinde yerde yatıyordu hızla yanına oturdum ve kafasını kucağıma aldım

"karaca"

"efendim baba"

"odamda bir flas bellek var"

Zorlukla konuşuyordu

"hayır baba ölmeyeceksin"

"kızım"

Bu kelime bir çok şeyi anlatmıştı aslında

"kardeşin andrà sana emanet"

"hayır baba dayan kurtulacaksın"

Etrafıma baktım ama kargaşanın arasında tanıdık kimse yoktu gözlerim dolmuştu babam artık son nefesini veriyordu onu son kez anlından öptüm

Çeliğin sesini duydum bu kalabalıkta benim ismimi bağırarak beni bulmaya çalışıyordu beni görüp hızla yanıma geldi ve yanıma diz çöküp

"karaca, iyimisin"

Cevap veremedim, çelik kollarını bana sarmıştı onun çekici parfümünü içime çekmiştim

"baban için üzgünüm, ama buradan çıkmamız gerekiyor"

Kendimi toplayıp ayağa kalktım elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim ve çeliğe

"buradan hemen çık"

"seni almadan hiç bir yere gitmiyorum"

"ben bakarım başımın çaresine"

Diablo hızla yanıma geldi

"efendim, ne yapıcaz"

"benimle gel"

Çeliğe dönüp

"Sende aileni buradan çıkarmaya bak"

Diabloyla beraber benim odama çıktık bu evi ben tasarlamıştım odamda aile üyelerinin el iziyle açılan gizli bir zula vardı baştan aşağıya donanımlı olabileceğimiz kadar yeterliydi

Diabloyla beraber benim odama çıktık bu evi ben tasarlamıştım odamda aile üyelerinin el iziyle açılan gizli bir zula vardı baştan aşağıya donanımlı olabileceğimiz kadar yeterliydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KATARİNA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin