Ölümle Dans

137 11 1
                                    

Hayat her zaman istediğimiz gibi değildi, bazen işler yolunda gitmez ve kendinizi karanlık bir boşlukta bulursunuz, ama bu sizin beceriksizliğiniz değildir bu size kaderin bir tokadıdır, her düşüş yeniden ayağa kalkmak içindir tıpkı sonbaharda kuruyan ağaçların ilkbaharda yeşermesi gibi,umut herzaman vardı asıl soru umud edebilecek bir kalbin varmı?

Bedenimdeki ağrılarla yavaş yavaş uyanıyordum elimi tutan biri vardı sol yanımda,oda sessizdi yavaşça gözlerimi açtım çelik elimi tutuyordu başı yere eğikti uyandığımın farkına varmamıştı hala elbisem üzerimdeydi kolumda serum vardı en son olanların hızlı bir tekrarını yaptım ve kafamı çeliğe çevirdim eğik kafasını kaldırdı ve

"ohh şükürler olsun"

Dedi ve elimi öptü

"neredeyim?"

"merak etme burası gayet güvenli bir yer"
Yerimden doğruldum çelik sırtımdaki yastığı düzeltti

"Andrà,nerde o iyimi?"

"evet, onun için endişelenme"

"senin uyandığını duyunca çok sevinecek"

"aras!"

Biraz sonra odaya aras girdi

"geçmiş olsun karaca"

"sağol"

"aras bana andrà yı çağır ablası uyandı"

"tabi hemen"

"çelik"

"efendim güzelim"

"ev"

"evi ben temizlettim, sadece salon kısmını yani odalara girmedik, sen bunları düşünme biraz dinlen"

"benim eve gitmem gerek, telefonum nerede?"

"evde kalmış olmalı"

"ahhh neyse ben gidiyorum"

Yorganı üstümden çektim ve ayağımı yere attım

"hiçbir yere gitmiyorsun"

"sana sormadım"

Kolumdaki serumu çekip çıkardım ve ayağa kalktım, galiba yanlış bir hamleydi ki başım çok iyi dönmüştü sağol sun çelik beni tutmuştu

"beni bir kere dinlesen çok güzel şeyler olacak da işte"

"iyiyim ben giderim diabloyu çağırın bana"

Bir anda babamın cansız bedeni gözümün önüne gelmişti çeliğe dönüp dolan gözlerimle

"ıhhh babam, babam, babam öldü benim"

"ben, benim eve gitmem gerek"

Çelik bana sarılıp

"tamam bebeğim senin istediğin herşeyi yaparız ama sakin olman gerek"

"ne sakini ya onların sülalesini kurutmadan ne sakini!!!"

"adamın zaten kellesini aldın, onuda nasıl yaptın anlamadım, evi temizleyener kusa kusa temizledi sen orayı nasıl o hale getirdin be kadın"

"bu daha başlangıç"

Andrà odaya girdi diabloyla beraber, andrà bana sarıldı

"abla.. Canım ablam.. İyi misin?"

"iyiyim birazdan çıkıcaz diablo hazırlıklı ol"

"tabi efendim"

"geçmiş olsun"

"sağol"

"abla... Babam o öldü ne yapıcam ben"

KATARİNA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin