Katarina

93 9 1
                                    

Malikanenin garajına indim ve sıraya dizilmiş motorlarımdan r1m'i seçtim, hemen karşıda raflarda duran kasklardan agv olan mat siyah kaskı kafama taktım ve motorun üstüne binip garajdan çıktım korumalar şaşırmış olacakki bunu beklemiyorlardı,hemen gidip dış kapıyı açtılar ve bende hızla malikaneden ayrıldım

Rotam belliydi o pezevenki bulup gırtlağına çökücektim bana ölmek için yalvarıcaktı, güneş batmak üzereydi en sevdiğim şeylerden biriydi gün batımında ve gece motor sürmek arabaları sollarken hedefime yaklaşıyordum, ne garip değilmi öleceğinin farkında olmamak

Büyük bahçeli bir evin arka sokağında durdum ve son hazırlıklarımı yaptım maskemi çektim ve hızla sokakta yürümeye başladım hava kararmış dı anlaşılan doğa ana benden yanaydı, köşeyi döndüm ve bahçe duvarından atladım bahçede giriş kapısının önündeki korumaları tek tek indirdim susturucu beni sessiz ve hızlı kılıyordu, büyük adımlarla bahçeyi temizledikten sonra içeriye girdim

Silahla herkesi öldürdüm ve merdivenlerden yukarıya çıktım koridorlardaki korumalar daha silahlarına davranamadan ölmüştü bir tanesi telsizden beni deşifre etmişti destek gelmeden buradan çıkmam gerekiyordu hızla odaya girdim ve kurbanım buradaydı elinde viskiyle oturuyordu ve karşısındaki direkte dans eden kadını izliyordu ,içeriye girmemle gözle bana çevrildi korumayı öldürdüm ve artık 3 kişiydik namlum kurbanımın üzerindeydi ki kafamı çevirmeden kadına

"ağzını sıkı tutucaksan hala vaktin varken kaçmanı öneriyorum !"

Kadın hızla odadan çıktı kurbanım ise baya tedirgin gözüküyordu

"sende kimsin"

"ecelin...son duanı et!"

"sakin öl bunu parayla çözebiliriz"

"sana kolay ölüm yok lan yalvarıcaksın!"

Silahımı belime taktım ve bıçaklarım çıkardım, birini elinin üzerinden koltuğa sapladım diğerinide diğer eline, artık sabitti işimi yapabilirdim

"sen kadınlara zorla fahişelik yaptırıyorsun değilmi?"

"affet beni lütfen!"

"benden değil onlardan af dilemelisin ki şansına hiç biri burada değil, ne tesadüf benim vicdanıma kaldın ki bende de o yok şansına küs artık"

"dur lütfen yapma"

"artık çok geç"

Dedim ve uzun ince bir bıçak çıkartıp iki bacağının arasından soktum taki bıçağın kulpuna varıncaya kadar, o ise acı içinde bağırıyordu ve artık gitmem gerekiyordu hızlıca anlının ortasına bir kurşun sıkıp çıkıcaktım ama merdivenden adamların seslerini duydum vazgeçip kapıyı kapattım ve kilitledim camı açıp perdeyi kopardım ve yatağın ayağına sıkıca bağladım diğer ucunuda koluma sardım ama adamlar kapıyı kırmışlardı hızla koşup camı kırarak dışrıya atladım perde sayesinde sallanarak yere indim ve bir tane sis bombası patlattım sisin içinde onlar beni görmüyor ama ben onları görüyordum hepsini değil bir kaçını indirdikten sonra bahçe duvarından atladım ve hızla motoruma koştum

Kaskımı takıp bulunduğum bölgeden hızla ayrıldım ve malikaneye geri döndüm korumalar kapıyı açtı ve içeriye girdim motoru bırakıp içeriye girdim camı kırarak atlamamdan dolayı bir kaç çizik vardı yüzümde odama girip duş aldım ve banyoda aynanın karşısına geçtim pansumanımı yapıyordum

Lavinia : iyi iş çıkardın aferim

"sağol"

Lavinia : keşke daha fazlası olsa, daha fazla kan, çığlık, kaus, işte bu!

KATARİNA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin