Elbisemi giymiştim ve yine bir maske takmıştım yüzüme
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaskımıda takıp motoruma bindim elbisemin görünmeyen bacağında bir kaçtane bıçak ve küçük ama işimi görür bir silah vardı barın önüne gelmiştim,motorumu biraz arkadaki çalılığın yanına bıraktım ve içeri girdim,kaskımı çıkarmamıştım,gizemli olmak her zaman hobimdi,gezinirken locada ayazı gördüm pek keyfi yok gibiydi onun beni rahatça görebileceği bir yere geçmiştim ve kaskımı çıkartıp masanın üstüne koydum,saçlarımı düzeltirken bir çift bakış hissettim üstümde
+işte başlıyoruz
-evet lavinia,sıra sende
Barmenden hafif bir şeyler istedim nede olsa ayık olmam gerekiyordu, yanıma biri oturdu benimle İtalyanca konuşuyordu,aynı şekilde karşılık verdim,oyunu bozmadım
+merhaba
-merhaba
+buralarda yeni misiniz?
-sayılır sen?
+ben buranın sahibiyim Bu gece ne içersen benden
-gerek yoktu,ama teşekkürler
+sizin gibi bir hanımefendiye az bile
-buralarda bir oda falan varmı acaba Anlarsınya
+hızlıymışsın baya
-hızı severim
+ne tesadüf bende
Ayağa kalkıp uzun bir koridordan geçtik,koridorun sonunda bir oda vardı içeri girdik,şimdilik sorun yoktu Taki ben kapıyı kilitliyene kadar,bir an irkildi +biraz mahremiyet öyle değilmi?
Güldü
-kesinlikle matmazel
Kıravatını çıkartıp ağzına tıkadım ve bacağımdaki bıçakları çıkardım,hızla karnından sapladım bağırdı ama sesi çıkmadı,ayağa kalkıp bana bir yumruk savurucaktı ki elini tutup ters çevirmemle acı içinde kıvrandı, kasıklarına attığım tekmeyle diz çöktü,amacım acı çekmesiydi, çantamdan siyah eldivenlerimi elime geçirdim ve diğer bıçakları çıkarttım,ellerini ve ayaklarını bağlamıştım,yerde yatıyordu,artık Türkçe konuşuyordum,uzun bıçağı alıp nefes borusundan göbeğine kadar bir yarık açtım,oda kanla kaplanmaya başlamıştı,o ise ölmemek için yalvarıyordu,tıpkı diğerleri gibi
Lavinia:en sevdiğim an!
İç organlarını çıkartıyordum,oda bayağı dağılmıştı ve o artık ölmüştü, çabuk ölüyor bunlarda eğlencem yarıda kaldı,neyse artık gitme vakti gelmişti,kanlara yere bir not yazdım
"Sono stato qui"
not bırakmayı severdim, Eldivenlerimi çıkartıp telefonumdan kameraları devredışı bıraktım, bulunduğum bölgenin 4km sine kadar kameralar çalışmıyacaktı eldivenlerimi çantaya koydum ve bıçaklarımı temizleyip üstümde iz kalmamasını sağladım,siyahı bu yüzden tercih ederdim kan lekesini göstermezdim
Odadan çıkmam gerekiyordu,artık kapıdan çıkamazdım vaktim dardı,odanın camını açtım ve yere iki kat vardı sadece,pencerenin kenarında da bir ağaç vardı ben buradan atlardım topuklularımı yere attım ve pencereden atlayıp ağaca tutunmam gerekiyordu, bir hızla atlayıp ağaca tutundum. Dallar sürtünmeyle kollarımı çizmişti
Ağaçtan yere atladım,beni fark etmeleri an meselesiydi,hızla topuklularımı giyip motoru çıkardım ve gaz koluna asılmamla ışınlanmam bir olmuştu,bu makine bir harikaydı, çok geçmeden eve varmıştım ve şimdi üstümdekilerden kurtulmam gerekiyordu,banyoya gidip hepsini orada yakmış ve ateşin yanışını izlemiştim,bu çocukluğumdan beri hep hoşuma gitmişti,güzel bir duşun ardından balkona çıkıp bir sigara yaktım
Ayı izlerken ellerime baktım az önce kandan rengi gözükmeyen ellerim şimdi ne kadarda beyazdı ama hala kanın sıvısını hissediyordum asla temizlenememiştim ben,hep kendimi kandırmıştım bu gerçekten hep kaçmıştım,çünkü başka yolum yoktu,hiçde olmamıştı,ayı izlemek iyi hissettiriyor du bana her zaman Tek dostum karanlığımdı hepte öyle kalıcaktı
