Love me /Hyunsung

bak güneşim uyanmamış-23

Final mi yapayım dostlar yoksa devam mı edeyim??

Jisung erken saatlerde kalkma alışkanlığı ile sabah erken kalkmış ve kendini yatağında bulmuştu, yanınds ise uyuyan Hyunjin'i dün gece bilardo onu yormuş olsa gerek. Jisung esneyip üstünden Hyunjin'in kolunu çekmiş, onun yanağına minik öpücük bahşedip banyoya yüzünü yıkamaya gitmişti. Yüzünü soğuk su ile yıkayıp beyaz havluya yüzünü sildi ve odaya geri döndü. Ardından ayakta olan sevgilisini  ona gidip sarılıp konuştu.

"Bende diyorum hava daha niye aydınlanmadı bak güneşim uyanmamış daha"

"Jisung"

"Efendim aşkım?"

"Biraz daha uyusam"

"Tabiki sen gir yatağa ben kahvaltı hazılayayım"

"Ah gerek yok sevgilim"

"Tamam anlaşıldı ama sonra yiyeceksin"

Hyunjin kafasını sallamış ve yatağa girmişti. Jisung ondaki farklı yorgunluğu fark etmişti odadan çıkmış ve oflayarak mutfağa inmişti. İştiha kaçmıştı bile sadece su içmişti elinde telefonu ile Chan'ı aramış stüdyoya gelmeyeceğini, okulada gelmeyeceğini söylemiş alt üstü bir hafta izin istemişti zaten. Nefesini dışarı verip odaya çıktı arkasına dönük olup yatan Hyunjin'i gördü.

Yanına gidip yorganı biraz kaldırarak içine girdi. Hyunjin'e sarıldı Hyunjin"den bir tepki alamazken konuştu.

"Jinniem, sorun ne?"

"Güzelim, aşkım, bebeğim bana bakarmısın?"

"Hadi ama lütfen"

Hyunjin pek umursamayınca, Jisung ona sarılmakla yetindi ve sustu. Onu bekledi orada onun ona bakmasını sakince bekledi, sadece orada onun yanında olduğu belli etti. Hyunjin bir saat sonra kıpırdanıp Jisung'a döndü, Jisung Hyunjin'in çökmüş gözlerini gördü. Dün böyle değildi diye geçirdi bir gecede ne hisseti ne yaşadı dedi Jisung. Hyunjin konuşmadı sadece yutkunmaya çalıştı sorun olan şeyi söylemeliymiydi bilmiyordu. Konuşacakken sesi kesiliyordu tam dudaklarını araladı hafifçe, en sonunda yine kapadı.

"Konuşabilirsin Hyunjin biliyorsun dinleyeceğim seni"

Hyunjin en sonunda konuştu, fakat sesi yeterince titredi.

"Kabuslar. Beni etkiledi.. gece kaç tane gördüm bilmiyorum sana sadece sarılarak geçeceğine inanarak devam ettirdim gecemi."

"Hyunjinim, anlatmak istermisin bana kabuslarını"

"Olur aslında"

"Dinliyorum bebeğim"

"Aslında demiştim sana babam üzüntüden vefat etti diye aslında babam..intihar etti kendini iple astı okuldan eve geldiğimde omu odasında kanlarla yerde buldum ve aklımda saçma senaryolar canlanıyor.."

Hyunjin'in sesi gittikçe sesi titrerken Jisung yüzüne vuran gerçekle, Hyunjin'e sarıldı. Hyunjin'in zar zor aldığı nefeslerle göğsü inip kalkıyordu gözlerinden yaş gelmiyordu sadece kötü hissediyor ve daralıyordu. Jisung onu sakin tutmaya çalıştı. Ellerini yanaklarına koyup ona bakmasını sağladı.

"Hyunjin. Bana bak. Sakin ol tamam? Şimdi o anı unutalım bir süre rahatlayalım güzel şeyler düşünelim
Mesela benimle ilk tanışmanı bak hadi beraber düşünelim"

Tek eli ile onun elini kavramış ve gözlerinin içine bakmış, Hyunjin'i yaşadıkları güzel anılarla sakinleştirmişti. İyi olduğuna emin olduktan sonra geri beraber yapmışlar ve Jisung ona iki hafta önce ona bestelediği şarkıyı kulağına mırıldandı.
Hyunjin onun sesi ile gece uyuyamadığından tekrar uyumuştu.
Jisung onu yanlız bırakmamak için sıkıca sarılmış ve bırakmamıştı.

Sevgilisinin ne kadar yorgun ve yorucu hayatı hakkında bilgisi var ya da yoktu ama bildikleride vardı. İyi olduğuna emin olmaya çalışıyordu her gün, kötüye gitmemesi için her şeyi yapıyordu. Fakat işte geçmişin yaraları kanar bazen yaraların geçmesi uzun sürerdi. O da bunlardandı.

Hyunjin'in saçlarını yavaşça okşamış kırmızı yumuşak tutamları sevmiş öpmüş, zaten onun uyuması ile yeterince mayışmış kötü bir rüya görmemesini dileyerek sarıldı sıkıca.

Kısa yazdım öyle geçiş için dram biraz

(I am the dram ma ma ma)
Ehehe

İyi geceler