Love me /Hyunsung

yanına gitsene manyak-20

Minho-Jeongin

Jeongin:
Hyung her şeyi batırdım.

Minho:
Ne?
Noldu Jeongin?
Jeongin açıklar mısın?

Jeongin:
Konu Seungmin.

Minho:
Sinirime hakim olamadım deme

Jeongin:
Ama hyung yeter ben bıktım artık
Orospu bir kadın için bunları niye
Yapıyor
Dayanamadım
Cidden bilerek olmadı

Minho:
Haklısın Jeongin Seungmin'inde mallık
Biliyorum keşke yüz yüze konuşaydınız

Jeongin:
Of ne yapacağım hyung Seungmin'ide
Üzdüm

Minho:
Cidden ikinizide anlamıyorum
Manyaksınız

Jeongin:
Bi de hyung hiç cevap yazmadı
Seungmin benim Dediklerime
Her alanda karşı çıkardı

Minho:
Of Jeongin of
Yanına gitsene manyak
Şimdiye ağlamaktan harabeye
Dönmüştür çabuk
Çabuk git öpün barışın yiyişin
Okey

Jeongin yazıyor...

Minho:
Yazma sus çabuk git döverim bak
Küçük müçük dinlemem hani naş naş
Onu öpmeden gelme he.
Hadi öptüm canım haber verirsin!!!

...

Jeongin telefonunu hızla bırakıp, yeşil ceketini üstüne geçirip eline anahtarını ve telefonunu kavrayıp olabildiğince evden hızlıca çıktı. Elindeki telefon ve anahtarı ile koşarak Seungmin'in evine yol aldı bir mahalle.. iki mahalle.. ve sonunda Seungmin'in mahallesine gelmişti. Hızını kaybetmeden Seungmin'in evinin önüne geldi soluklanmaya kalmadan kapıyı çaldı, açan yok. Zile beş kere bastı fakat açan yoktu endişe ile koştuğundan kuruyan boğazıyla yüksek sesle konuşmaya başladı.

"Seungmin benim! Lütfen şu kapıyı aç! Korkuyorum! Yaptığım her şey yanlışdı biliyorum evet ama sende elimden kayıp gitme! Dayanamam sinirliydim sende biliyorsun beni seni asla kırmak istemezdim niye kırayım ki zaten! Lütfen.. Lütfen aç şu lanet kapıyı"

Sonlara doğru boğuklaşan sesi ile konuşmasını sonlandırdı. Ne zaman aktığını anlamadığı göz yaşlarını umursamadı yere çöktü ve açılmayacak kapının önünde göz yaşlarını dizlerine bıraktı. Arkadan açılan kapıyı fark etmedi ona sarılan yaralı ellere kadar..

Eller onun beli ve göğsünün üstüne konumlanmıştı, Jeongin Seungmin'in olduğunu anlayınca kendine hakim olamadı ardı kesilmeyen yaşlar akmaya başladı. Seungmjn yerde oturan bedenin kol altlarından tutarak kaldırdı karşındaki güçsüz beden dayanamadan, kafasını Seungmin'in omzuna yerleştirdi. Seungmin Jeongin'i ve kendisini içeri attı Seungmin, Jeonginle birlikte koltuğa oturdu omzunda ağlayan küçüğüne sarılmaya devam etti. Jeongin hala konuşmaya çalışıyordu

"H-hyung sana o sözleri söylememeliydim-"

"Şhttt..haklısın Jeongin."

"Ama-"

"Jeongin haklısın sen hata bende tamam mı ağlama artık"

Jeongin hıçkırıkları kesilse bile kafasını Seungmin'in omzundan çekmeden konuşmaya devam etti.

"Hatayı kendine yükleme sende üzülürsün zaten yeterince üzgündün seni daha fazla üzdüm ben..özür dilerim."

"Sakin Jeonginim ben dediklerine üzülmedim  haklısın çünkü"

Seungmin Jeongin'in göz yaşlarını sildi. Seungmin, Jeongin'e karşı gülümsedi ardından Jeongin'inde yüzünde gülümseme belirdi. Seungmin küçüğünün saçlarına ellerini yerleştirip saçlarını okşadı

"Sakin ol Jeongin anlaştık mı? Pekii o zaman sana bir şey getirmemi istermisin öyle konuşuruz"

"Su getire bilirmisin hyung?"

Seungmin onu kafasıyla onaylayıp yerinden ayaklandı, o odadan ayrılırken Jeongin derin bir nefes bıraktı. Canı yanıyordu pişmandı kızaran burnunu tekrar ve tekrar çekti kızaran gözleri tekrar dolunca, hızla sildi. İçeri Seungmin elindeki büyük su bardağı ile Jeongin'in yanına oturdu. Jeongin bardağı parmakları ile kavrayıp suyu içmeye başladı boşalan bardağı, masaya yerleştirdi. Seungmin ona gülümseyerek sordu

"Daha iyi misin?"

"Hı hı"

"O zaman konuşalım"

"İlk ben başlasam hyung"

Seungmin onu kafasıyla onayladı Jeongin, kafasını eğip konuşmaya başladı.

"Hyung sen o kızı sevmeye başladığı söylediğinden beri hiç iyi değilim aslında o kızı kötü taraflarını görmezden gelip yıllarca sevdin ama o bakmadı ve ben seni her üzgün gördüğümde kalbime hançer, sokuluyormuş gibi hissediyordum. Yavaş yavaş sinir oluyordum senin davranışlarına sana, aklıma geldikçe ters yaptım. Her halde yapmamalıydım üzgünüm bu durum için aptallık ettim sen kendine zarar verirken bende seni kalbinden yaraladım..suçluyum. Yani özür dilerim"

Jeongin tekrar ağlamamak için büyük bir çaba verirken, Seungmin ona kollarını açtı. İçine ağlayan miniģini dikkatlice kolları ile sardı, jeongin sarılmanın huzuru ile ağlamayı bile unuttu sadece tek isteği Seungmin'in kollarında huzur bulmaktı. Bir süre tek beden olarak sarıldılar en sonunda Jeongin ayrılınca  kısa bir an olarak birbirlerine baktılar, sıra Seungmindeydi.

"Aslında şöyle başlamak gerekirse..biliyordum bana uygun olmayan, beni sevmeyen biri için kendimi harcadım. Belki emin değilim gözüm kör olmuştu? ama sizden hiç bir zaman ayrılmak istemedim. Özellikle sen Jeongin. Benimde hatalarım oldu kabul en büyük hata bende kendime zarar verdim size ve sana. Düzelte bilirmiyim bilmiyorum ama ben üzgünüm Jeongin üç yıl aptallığım son buldu herhalde. Sende bana kırgınsın kırdığım şeyi nasıl düzelte bilirim ki Jeongin?"

"Onun yanında olursan"

"Nasıl yani?"

"Yani hiç ayrılma bende hep yanımda kal benimle ol ikimizde birbirmizi düzelteceğiz"

"Tam tabiri şöyle diyorsun.."

Seungmin yakınında duran bedenin çenesini tutup, hafifçe kendine çekti. İkisinin birbirine değen pembelikleri Jeongin'i şok etkisine sokmuştu. Bedeninde yayılan titremeyle dudaklarındaki baskı çekildi daha az önce ağlan Jeongin'in yanaklarının kızarması, çok tatlıydı. Seungmin onun bu haline gülüp konuştu

"..Demek ki bundan bahsediyordun. Sen sormadan ben vereyim cevabını. Evet Jeonginim seninle olurum."

"C-cidden mi!"

"Hı hı"

"Ya!"

Karşısındaki bedene kollarını sıkıca doladı, Seungmin Jeongin'in baskısıyla koltuğa uzandı. Seungmin üstüne uzanan küçüğünün şirinliğine güldü, Jeongin ise kızaran yanaklarını saklamak için yüzünü onun göğsüne gömdü..

OMAUGODNESS FUCKING FREAKING NOLUYOR BU AŞAGILIK YERDE🦊🐶

bende bilmiyorum🤷‍♀️

Ve ben çok hastayım şuan sıcak su torbası ile uzanıp bunu yazıyorum hata vardır kesin affedin^^

Neysee iyi okumalar belki 21.bölüm gelir ama emin olmayın ehe-

Baiyssss🎶💋🐶🦊✨️