Çocukluk Aşkımsın-Yunus Akgün-

Hesaplaşacağız seninle

🐬:YADE

🐬:DELİ MİSİN SEN KIZIM?

🐬:BU ARABAYI NASIL TEMİZLİCEM BEN İŞİM VAR GÜCÜM VAR 

🐬:BİRDE ŞARKI YAZMIŞ YA ÇILDIRICAM 

🐬:VAKTİMDE YOK BÜTÜN GÜN BÖYLE Mİ GEZECEĞİM BEN 

🐬:YADE BAKSANA YA

Mesajları okuyunca kendimi tutamadım ve gülmeye başladım kızlarsa bana bir şey mi oldu dercesine bakmaya başlamışlardı. Olan biteni kızlara anlattıktan sonra yorumlarını dinliyordum.

"Kızım güzelim Audiyi neden bu işe karıştırıyorsun ya onun ne suçu var." demişlerdi. Haklılardı ama eğlenmiştim gerçi yunus hiç eğlenmiş gibi durmuyordu. Yunus demişken mesajına görüldü atmıştım. Telefonu açıp sohbete girdim.

🐬:GÖRÜLDÜ MÜ ATIYORSUN BİRDE

🐬:GERÇEKTEN SAĞOL YA HARİKA BİR GÜN OLUYO 

🐬:BANA BAK YADE YAZDIM BUNU ÇOK PİS HESAPLAŞACAĞIZ SENİNLE

🐬:BAKMA SEN MESAJLARA AFERİN SANA

Yunus özür dilerim.:Yade(Tarkancı)

Gerçekten özür dilerim ben seni samimi bulduğum için şakalaşmak istemiştim:Yade(Tarkancı)

İşin olduğunu ve öyle gezmek zorunda kalacağını düşünemedim:Yade(Tarkancı)

Ya hem Tarkan şarkısı yazdım o kadar:Yade(Tarkancı)

Ayyyy yunusu çizebilmiş miyim beğendin mi ruj biraz uğraştırdı:Yade(Tarkancı)

Yani altı üstü rujdu silse çıkardı sonuç olarak ufak bir pişmanlık duysamda iş işten geçmişti. Mesajlarını yanıtladıktan sonra telefonu kapatıp kızlara döndüm. Kızlarla baya bir sohbet etmiş keyifli bir gün geçirmiştik. Artık kalkma vaktimiz gelmişti. Melinle aynı tarafa gideceğimiz için kızlarla vedalaşıp yürümeye başlamıştık. 

Melin "Şu çocuğu hiç gördün mü? Ne iş yapıyormuş yada okuyor mu ne yapıyor falan sormadın mı?" diye sordu. Sahi bu çocuk kimdir nedir pek bir şey bilmiyordum. "Yok melinim öyle çok konuşmadık hiç denk gelmedim çocuğa nasıl biri bilmiyorum." dedim. Sonrasında ise normal sohbetimize dönmüştük. Melinle de ayrıldıktan sonra eve doğru yürüyordum. Binanın önüne geldiğimde araba yoktu. İşim var demişti zaten akşam bakmayı aklıma yazdıktan sonra binaya girdim. 

(Yunus'un ağzından)

Evden çıktığımda arabamla bakışıyordum. Camlarıma ne olmuştu öyle? Arabaya yaklaştığımda bir camda kocaman yunus çiziliydi yani yunus denirse buna tahminimce rujla çizilmişti. Diğer cama baktığımda şarkı sözleriyle karşılaştım. Tarkan mı? Yade. Kesin yadenin işiydi bu. Ne yapacaktım ben şimdi kolay çıkar mıydı acaba bu ruj ilk olarak yadeye yazdım ama bakmıyordu. Tam temizlemeyi düşünüyordum ki telefonum çaldı.

Aslanım Kero arıyor....

"Efendim Kerem"

"Ooooo Yunusum naber ya"

"Fenayım Kero hiç sorma"

"Olm bi gerginsin sanki hayırdır inşallah. Hem ben seni geç kalıyorsun diye aradım maça az kaldı sen nerdesin"

"Ben geç kaldım lan dimi kapat Keremim kapat"

Telefonu biraz Keremin yüzüne kapatmıştım ama arabaya dalıp maçı unutmuştum. Malum İstanbul trafiği ancak yetişecektim. Camları artık stadyumda halledecektim. Yol boyu insanların bakışına maruz kalmıştım ama elimden gelen bir şey yoktu. Stadyuma geldiğimde arabayı park edip içeriye geçtim. Kıl payı yetişmiştim. Kerem ve Barış görüş alanıma girdiğinde yanlarına doğru ilerledim. "Oooo Yunus bey nerelerde kaldınız ya" "Ne siz sorun ne ben anlatayım maç çıkışı direkt gösteririm" Dediğim şeyle baya meraklanmışlardı ama artık maça hazırlanmamız gerekiyordu ondan çok üstelemediler.