Çocukluk Aşkımsın-Yunus Akgün-

Aşk fevkalade

KEYİFLİ OKUMALAR💕

Gözlerimi açtığımda hafif esen rüzgarla gülümsedim. Yanımdaki Yunusun saçlarına öpücük bırakıp yanağını okşamaya başladım. Gözlerini açtığında konuştum.

"Uyuyan prens uyan hadi"

"Uyuyan güzel değil miydi o?"

"Ne fark eder?"

Yunus yavaşça doğrulduğunda bende kalktım.

Melin ve Kerem uyuyordu. Kaan ise kulaklığını takmış test çözüyordu. Barış ve Eda ortalıkta yoktu.

"Kaan Edalar nerede?"

Kulaklığını çıkartıp konuştu.

"Efendim abla"

"Edalar nerede?"

"Yürüyüşe çıkıyoruz dediler yarım saat oldu"

"Umarım yine kaybolmazlar"

"Umarım"

Bizde bir saat uyumuştuk zaten.

Sandalyelerin birine oturup masadan su alıp içtim. Şişenin ağzını kapatırken görüş açıma Barış ve Eda girdi.

Tabi yan yana yürümüyorlardı. Eda Barışın omuzlarındaydı.

Eda,"Uykucular uyanmış bakıyorum"

Yunus,"Uyandık valla"

Yade,"Uyandıkta bir baktık yoksunuz"

Barış,"Biraz yürüyelim dedik"

Yade,"İyi yapmışsınız"

Eda,"Ya aşağıda bisiklet kiralayan bir yer var birazdan bisiklete binsek"

Yunus,"Oyyy çok güzel olur"

Barış,"Önce bir şeyler yiyelim o zaman sonra bisiklet bineriz"

Eda,"Evet ya ben acıktım"

Yade,"Bende acıktım ya"

Yunus,"O zaman ateşi yakıyorum"

Yunus ve Barış ateş ve mangalla ilgilenirken bizde Edayla masayı ayarlıyorduk.

"Sen bi gülüp duruyosun noldu bakayım"

"Bir şey olmadı Yadem"

"Kızım yeme beni sırıtıyorsun baya"

"O kadar belli ediyo muyum ya"

"Ediyosun ediyosun"

"Yani Barış biraz aklımı almış olabilir"

—

"Barış canım sıkıldı yürüyüş yapsak biraz"

"Olur birtanem"

Barışın koluna girip yürümeye başladım.

Hiç ayrılmayayım istiyordum Barışın yanından. Ne yaparsam birlikte yapalım diyordum.

Aşk böyle bir şey miydi?

Gördüğüm büfeyle konuştum.

"Ya Barış dondurma alalım lütfen lütfen"

"Alalım Edam gel"

"Hangisinden istiyorsun?"

"Hm çikolatalı olsun"

"Tamamdır o zaman"

"Barış sorsana bu bisikletleri kiralıyorlar mı"

"Sorarım aşkım sen bekle burda"