Çocukluk Aşkımsın-Yunus Akgün-

Sıcak çikolata

KEYİFLİ OKUMALAR💕

Şu an kızlarla FaceTime yapıyorduk. Bir yandanda valiz hazırlıyorduk.

Melin,"O zaman koyuyorum bu kazağı valize"

Eda,"Kesinlikle koy mel"

Yade,"Eda sende o gösterdiğin kar pantolonunu koy bak"

Eda,"Ya çok kararsız kaldım ama"

Yade,"Koy koy çok yakışır o sana"

Eda,"Koydum o zaman"

Melin,"Ya çok heyecanlandım bayadır gitmiyordum çok eğlenicez var yaa"

Yade,"Baya eğlenicez eminim bende çok özledim kaymayı"

Eda,"Eeee gençler yarışırız o zaman bi tur övünmek gibi olmasın baya iyiyimdir"

Melin,"Oyyy yarışırız yarışırız"

Yade,"İyice heyecanlandım bak"

Konuşurken valizleri tamamen hazırlamıştık. Vedalaşıp telefonu kapatmamla odaya Kaan girdi.

"Abla ya bende gelseydim keşke"

"Ablacım biliyosun denedim ama annem ikna olmadı seneye gideriz birlikte üzülme"

"Offf abla ya çok sarardı kayak yapmak. Oturup ders mi çalışcam şimdi"

"Gel bakalım buraya" diyerek sarıldım Kaana. Haklıydı onunda canı sıkılıyordu. Saçını öpüp konuştum.

"Dönünce yaparız yine bir şeyler sözüm olsun"

Derin bi nefes alıp konuştu.

"Yapalım, artık bende test kitapları arasında kayarım napayım"

Dediğine bi kahkaha patlattım.

"Birinci olmadan gelme"

"Tamam ablaaa" diyerek çıktı odamdan.

Her şeyi son kez kontrol ettiğimde eksik bir şey yok gibiydi. Yola yarın sabah çıkacaktık. Zaten Bolu yakındı. 3 saate falan orada olurduk. Hem Kartalkaya otel yerine merkeze yakın bungalov tarzı bir ev ayarlamışlardı. Daha rahat hareket edebilelim diye. 

Sabah Yunusun zile basmasıyla valizimi alıp çıktım evden. Tabi vedalaşırken annem biraz kapıda tutmuştu bizi.

"Son gittiğimizdeki gibi deli deli kayma kendini sakatlama"

"Tamam annem benim dikkat edicem iki gündür aynı şeyi diyorsun"diyerek sarıldım anneme.

"Olsun olsun Yunus oğlum sen yine de göz kulak ol bu deliye sağı solu belli olmaz"

"Merak etme Sevda teyzecim bana emanet Yade" diyerek Yunusta anneme sarıldı. Evet son zamanlarda baya samimilerdi. Annem benden çok Yunusla vakit geçiriyordu hatta. Onları gördükçe içim içime sığmıyordu o ayrı.

Sonunda annemden kurtulup çıkabilmiştik binadan. Biz Edayı alıcaktık. Kerem ise Melin ve Barışı alıcaktı. İki araba gitmeye karar vermiştik. Sonra da buluşup hareket edicektik Boluya doğru. 

"Alo, Edam geldik biz"

"Tamamdır indim bile"

Edanın valizini bagaja yerleştirip bindiğimizde anlaştığımız yere doğru yola çıktık.

İstanbulun çıkışında bir ofiste buluşmuştuk. Atıştırmalık bir şeyler almış arabalara gidiyorduk. O sırada Eda ve Barış atışıyordu. Yine.

"Ya kızım asıl ben sevindim ayrı arabada olduğumuza"

"Asıl ben sevindim çünkü aslan gibi adamım diye kendini öven birisiyle o yolu çekemezdim"