KEYİFLİ OKUMALAR💕
El ele tutuşmuş iki küçük çocuk. Kız olanın saçları iki yandan örgülü erkek olanın ise üstünde Galatasaray forması.
Elimde sıkı sıkı tuttuğum fotoğrafımıza bakıyordum hala. Yunus elindeki boş çerçeveyle yanıma oturduğunda fotoğrafı ona uzattım. Çerçeveye güzelce yerleştirdi. Sonrasında ayağa kalkıp elini bana uzattı. Düşünmeden tuttum elini.
Odasına geldiğimizde yatağın yanındaki komodinin üstüne koydu çerçeveyi.
"Çok güzel oldu"
Dediği şeyle gülümsedim. İçimde bir şeyler pır pır ediyordu.
Yunusa sarılıp kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda Yunusa el salladım ve havadan bir öpücük yolladım. Eve girdiğimde Kaan dibimde bitmişti.
"Bana enişten Yunus de görmemiş gibi tekrar o şoku yaşayayım"
"Az önce bastın ya bizi ablam"
"Olsun sen söyle benim bi bayılmam lazım"
"Kaan Yunus artık senin enişten"
Kaan elini alnına koyup bayılır gibi yaptığında güldüm.
"Şu triplere girme işini bi bırak bakayım"
"Abla eniştem Yunus Akgün sen bana triplere girme diyorsun elimde olsa halay çekicem şu an"
"Abartma"
"Ay abla sende buldun tabi mis gibi çocuğu"
"Sus bakayım yürü içeri"
Kaan sırıtarak içeriye gittiğinde bende odama ilerledim.
Rutin işlerimi halledip yatmak için yatağa girdim. Biraz telefonda dolaştıktan sonra bastıran uykuya teslim ettim kendimi.
(2 Hafta sonra)
Bugün Edanın uçağı vardı. Artık İtalya'ya dönüyordu. Bu iki hafta içinde sürekli buluşmuştuk.
Hazırlanıp evden çıktım. Kapıya yaslanmış beni bekleyen Yunusla gülümsedim.
"Merhabalar hanımefendi"
"Merhabalar beyefendi" diyerek Yunusun koluna girdim ve asansöre doğru ilerledim.
Edayı da alıp havaalanına geldiğimizde arabayı park edip Edayla vedalaştık. Hepimiz teker teker sarıldığımızda ortam çok duygusallaşmıştı.
"Ya görende geri dönmeyeceğim sanar biraz gülün aaa"
"En son böyle dediğinde 4 yıl göremedim ondan korkum Edam"
"Yok bu defa kısa sürücek ama biliyosunuz"
"Umarım" dediğimde Eda bize el sallayarak uzaklaşmaya başlamıştı bile.
Bizde arabaya gitmek üzere havaalanından çıktık. Telefonunun çalmasıyla Yunus durup telefonunu açtı.
"Efendim Barış"
"Evet vedalaştık"
"Aklın nerdeydi Barış"
"İstesende yetişemezsin yarım saate kalkıcak uçağı"
"Tamam tamam oflama da kapat hadi"
"Görüşürüz"
Telefonu kapattığında meraklı gözlerle Yunusa bakıyordum.
"Ne diyor?"
"Edayla vedalaşmak istediğini söyledi bende yetişemeyeceğini söylediğimde oflayıp bir şeyler mırıldandı ve kapattı"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk Aşkımsın-Yunus Akgün-
FanfictionGalatasaray aşığı bir kız ve bilmeden inatlaştığı Galatasaraylı o çocuk...
