Joker | Namjin

bolum degil oylesine yaziyorum

Merhabalar hanimlarr!!

Bilmiyorum canım sıkıldığı için yazıyorum. O yüzden pek imla kurallarına özen göstermeyeceğim. Şimdiden özür dilerim.

Ya bilmiyorum sadece hepimizin hayattan çok bıktığını fark ettim. Herkesin bir şeyler yapmaktan yorulduğunu, herşeyin bok yoluna gittiğini ve tamamen bir karamsarlığa düşüldüğünü fark ettim. Hemde çok kişi bu karamsarlikta.  Soruyorum size karamsarlığa düşecek ne var?

Bakin biliyorum her  şey kötüye gidiyor olabilir. Hicbir şey düzelmeyecekmiş gibi de olabilir. Benim hayatım çok mu iyi sizce? Böyle toz pembe bir hayat mi yasiyorum? Yoo hiç de bile. Benim de hayatım kendi cabimda zor. Ama bakın hayat ne kadar zor olursa olsun çalışmak zorundayız. Çünkü bizi batığımız çukurdan sadece biz kurtarabiliriz. Bakın ne olursa olsun, hayatınız ne kadar zor olursa olsun karamsarlığa burunmeyin. Kendinize hic kimse için zarar da vermeyin. Çünkü siz zarar vardığınız kişilerden çok daha degerlisiniz. Ben buna inanıyorum.

Bakın ben kendime zarar vermiyor muyum? Veriyorum. Her stresli oldugumda tirnaklarimla derimi kazıyorum. Sonra yara oluyor ve izi kalıyor. Elimin üzeri yara izleriyle dolu. Hepsini kendi kendime yaptım. Ama ben yapıyorum diye siz yapmayın. Çünkü geç de olsa bu yaptıklarımın hiç bir halta yaramadığını fark ettim.

Belki bağımlılık olmuştur. Yapmadan duramıyorsunuz ama kurtulabilirsiniz değil mi? Bakın hayat çok da yaşamaya değer değil. Ama yasamaya değer kılın. Kendiniz için değilse bile sizi seven veya sizin sevdikleriniz için. Geleceğiniz icin ve çoğunuzun elinden kayıp giden hayalleriniz için.

Yapamaz mısınız? Imkansız mi? Olduramiyor musunuz? Zaten denediniz ve ona rağmen hiç bir şey olmadı ve daha fazla mi battınız? Artık hicbir şey sizi mutlu etmiyor mu? Yalan söyleyip rol da yapamıyorsunuzdur siz şimdi. Yalan miyim?

Peki imansız diye bir şey var mı? Bence yok. Sadece azıcık bir şey kendinize inanmak gerekiyor. Azicik bir şey ya azıcık bir şey. Bunca zaman zaten yaşamayı başarmışsınız. Bundan sonra daha neyi yapamayasınız ki?

Bakın bilinmezliklerden korkuyor olabilirsiniz. Inanın bende çok korkuyorum. Hemde çok fazla. Korktuklarimin başıma geleceğinden çok korkuyorum özellikle. Geleceğin bilinmezliginden çok korkuyorum. Inanın neredeyse her konuşmam geleceğim hakkında oluyor. Ne yapacagimi bilmiyorum. Ne olacağını bilmiyorum. Benim alan secmem gerekiyor ama inanın ne seçeceğini bilmiyorum. O kadar çok bilmiyorum ki bu beni çok korkutuyor. Ama korkmama rağmen durmuyorum. Devam ediyorum. Evet belki bilmiyorum çok şeyi ama bu beni durdurmuyor. Sizi de durdurmasin. 

Evet motive konuşması oluyor bu. Ama hepimizin zaten bir motiveye ihtiyacı yok mu? Hemde tam şu sıralar. Çünkü tam şu sıralar çok kötüyüz ve bir çoğumuz nedenini dahi bilmiyor. Bilsek bile bir şey yapmayacağımız düşüncesi yiyip bitiriyor bizi. Farkında değil miyim sanıyorsunuz? Farkındayım. Hemde çok farkındayım.

Bakın bir çoğunuzla aynı şeyleri yaşıyoruz. Birbirimizden cok da farklı değiliz . Aramızda ki tek fark ne kadar mücadeleci olduğumuz. Lütfen çok mücadeleci olun. Çünkü mücadele etmeden hicbir şey olmuyor.

Ve siz şimdi ne kadar mücadele edersem edeyim olmuyor diyeceksiniz. Değil mi? Belki zamanı gelmemiştir? Bunu hiç düşündünüz mü? Belki şimdi değildir zamanı. Belki biraz sabır gerekiyordur. Birazcık daha sabır ve gayret benim bir tanelerim.

Hayat ne kadar zor olursa olsun, ne kadar yorulmuş olursanız olsun pes etmeyin çünkü size yakışmıyor. Pes etmekte neymiş. Benim okurlarımın hiçbiri pes etmez bir kere. Her biriniz çok güçlü insanlarsınız ve kimse sizi deviremez.  Anca çabalar ama başarısız olur. O kadar.

Her biriniz coook seviyorum bebislerimmm kocaman  kocaman sarılıyorum. Lütfen kendinize zarar vermeyin ve kendinize iyi bakın. Kendiniz için değilse bile benim için bunu yapın lütfen!

GÖRÜŞÜRÜK bebislerimmm💕😘😍💕