Kitap biraz yetişkin içeriklidir.Yalı Çapkını SeyFer başka bir evrende, başka bir yalıda. Çok degişik bir yasak sevgi hikayesi. Baş rölleri Seyran ve Ferit olan bu hikayede Yalı çapkını dizisinin karakterlerinden ilave olarak Kutsi, Cemre Baysal, Me...
Merhaba sevgili SeyFer fandom. Nasılsınız? Birazdan yeni bölümde atacağim. Yeni bölümle roman gibi bir yasak SeyFer sevdasıyla devam. Bölümü beğenirseniz vote ve yorumlarınızı görmekten çok mutlu olurum. Unutmayın sizin vote ve yorumlarınız benim tek ilham kaynağımdır. Keyifli okumalar dilerim. Sevgi dolu SeyFer sahneleri çok yakında.💞 Yeni yıl bölümleriyle devam.
5K🔥 okunma için çok teşekkürler Seyfer ailesi. Umarım çok yakında başlayacak aşk ve tutku dolu bölümlerde de yanımda olursunuz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seyran, gözleriyle annesine döndü, bu sırada sessizliği bir baskı gibi hissetti. Annenin endişesini gördüğü halde hiçbir kelime söylemedi, içindeki tedirginlikle başa çıkmaya çalıştı. Cihan Bey, Seyran'ın sessizliğinden rahatsız olmuştu ve ısrarla sormaya devam etti.
Seyran, içsel bir çatışma yaşayarak nihayet konuştu ve annesine üniversitedeki arkadaşlarıyla bir partiye gitmek istediğini fakat annesinin buna izin vermediğini itiraf etti. Bu itiraf, odadaki hava bir anda değişti, gerginlik arttı. Seyran'ın annesi, korku ve endişeyle kızının gözlerine baktı.
Cihan Bey, şaşkınlıkla Esme'ye dönerek, kızının bu isteğine neden izin vermediğini sordu. O an odada hissedilen gerilim, Seyran'ın annesinin içsel çatışmasını ve Cihan Bey'in anlam arayışını vurguluyordu.
Esme, sakin bir tonla kızının güvenliği ve sorumlulukları üzerine endişelerini paylaştı, bu nedenle partiye gitmesine izin vermediğini açıkladı. Bu an, aile içindeki iletişim dinamiklerini ve farklı bakış açılarını ortaya koyan bir dönemeçti.
Esme'nin içsel çatışması odanın içinde yankılanıyordu. Cihan beyin kararına karşı gelme arzusuyla dolu bir sessizlik hakimdi atmosfere. Odanın sıcak tonları, duvarlardaki tablolar ve mobilyalardaki detaylar, bu anın ağırlığını hissettiriyordu.
Cihan, kızının üniversitedeki ilk yılını düşünerek, Esme'nin teklifini reddetmişti. Cihan, " Kızımızın universitedeki de ilk yılı. Böyle olmaz Esme. Kız gidip çocuklarla eğlenmeli, kaynayıp karışmalı. Genç onlar tabiki baş başa eğlenmeleri gerek. Bu onların en doğal hakkı ," dedi noktayı koyan bir ses tonuyla.
Ses tonunda kuvvetli bir kararlılık vardı, sanki onun için bu konuda tartışma noktasına gelmişti. Cihan'ın bu sözleriyle birlikte Esme'nin yüz ifadesi belirsiz bir karmaşa içinde kaybolmuştu.
Esme, içsel bir savaşın ortasında kalan biri olarak, Cihan beyin sözlerine karşı çıkamadı. Kabullenmiş bir şekilde, "Haklısınız Cihan bey. O zaman git hazırlan kızım" dedi. Bu ifade, Esme'nin içsel çatışmasını bastırmış gibi görünüyordu.
Seyran, odadan ayrılmadan önce Cihan beye teşekkürlerini iletti. Sözlerinde samimiyet ve minnettarlık vardı. Seyran, onun için unutulmaz olacak yeni yıl gününü yaşarken, Cihan beye olan insani hislerinin ne kadar derinleştiğini fark etti.
Cihan bey, o gün Seyran'a sadece bir mentor değil, aynı zamanda bir baba figürü gibi gelmişti. Seyran, bu özel ilişki sayesinde, kendi biyolojik babasının veremediği gençlik, hayat, huzur ve özgürlüğü Cihan beyin sevgisiyle bulmuştu.
Her anı, odanın içindeki detaylarıyla dolup taşan bir tabloya dönüşmüştü. Seyran, Cihan beyin konuşurken yüzünde oluşan sıcak gülüşünü, odanın huzur dolu atmosferini ve bu ilişkinin getirdiği içsel huzuru canlı bir şekilde hissediyordu.
Seyran'ın adeta bir rüya içindeymiş gibi hissettiği bu anlarda, Cihan beyin kalbinin altın gibi parladığını düşündü. Bu düşüncelerle dolu bir nehir gibi, Seyran hızla odasına geçti. Odasının kapısını açtığında, içeri adım attığında, Cihan beyin bıraktığı etkiyi daha da derin hissetti. Bu özel anlarda, Seyran'ın kalbinde, Cihan beye duyduğu sevgi ve saygı bir kat daha artıyordu.
Aslında, Seyran'ın asıl derdi üniversitedeki arkadaşlarıyla partiye gitmek isteği değildi. O üniversitedeki arkadaşlarıyla partiye gitmekten çok, bir türlü ısınamadığı yalıda yeni yılını geçirme istemediği için bu konuda bu kadar israr etmişti.
Yalının ve buradaki insanların atmosferiyle barışık olamamış, bu durum onu rahatsız etmişti. O akşamın getirdiği soğuk rüzgarlar, Seyran'ın içindeki belirsizlikleri arttırıyordu.
Yusuf'un ise akşam akşam Seyran'ın peşini bırakmayacağı zaten aşikardı. Seyran, Yusuf'un ilgisi karşısında hem rahatsız hem de biraz sevinçli hissediyordu. Çünkü Yusuf onun için bu yalıda edinebildiği yegane arkadaştı. Bu karışık duygular, gece boyunca onu daha birçok düşünceye sürükleyecekti.
Ferit ve Pelin cadısınınsa geceyi bu yalıda masa başında geçirecekleri düşüncesiyse Seyran'ın tüm içsel huzurunu bozuyordu. Onları yan yana görmeye dayanma gücü olmayan Seyran için o gece tek çare o evden kaçmaktı. Bu yüzden Seyran, sevdiği arkadaşlarıyla beraber bir yeni yıl partisi geçirme kararı almıştı.
O an, Seyran için, sevdikleriyle birlikte geçireceği bu yeni yıl partisi, yalının soğuk duvarlarını bir nebze de olsa unutturacak bir sıcaklık vaat ediyordu. Ama kaderden kaçış yoktu ve Seyran henüz gece olacakların farkında bile değildi ve Seyran büyük bir heyecan ve içtenlikle o geceki parti için hazırlanmağa başladı. Ama ne kadar isterse istesin kaderden kaçış yoktu.
