Lütfen medyadaki şarkıyla beraber okuyun.
Cem Adrian - Kül
Bu şarkı bittikten sonra bir şarkı daha açmanızı rica edeceğim.
Cem Adrian & Fatma Turgut - Bensiz
Şarkılarla okursanız daha anlamlı olacaktır. Teşekkür ederim.
Sabah Altay'ın kolları arasında uyanan Arven, bir süre öylece sevdiği adamın yüzünü izledi.
Elini saçlarına çıkardı ve kıvırcık saçlarıyla oynamaya başladı.
Huylanan Altay ise gözlerini açtığında karşısında Arveni görünce gözlerini tekrar kapayıp güldü.
"Günaydın." dedi uykulu ve mırıltılı sesiyle.
"Günaydın." diye karşılık verdi Arven.
"Bugün erkencisin bakıyorum." dedi gözlerini yarı açarak Altay.
"Boş günümüz, beraber vakit geçirelim istiyorum."
"Ama önce biraz daha sarılıp yatsak olmaz mı?" diye sordu Altay kafasını Arvenin boynuna gömerken.
Arven ise kıkırdayıp Altayın kokusunu içine çekti. En güzel parfüm, Altay'ın kokusuydu ona göre.
"Bence artık kalkmalıyız. Dışarısı yağmurlu. Kahvaltımızı edip dışarı çıkarız, biraz yağmurda dolaşırız."
"Ama hasta oluruz." dedi Altay kafasını kaldırıp Arvene bakarken.
"Bırak bu sefer de hasta olalım Altay. Ama yağmurun altında dolaşmayı gerçekten çok özledim."
"Gitmeyi hiç istemiyorum Arven." dedi Altay huzursuzlukla.
"Lütfen Altay, lütfen gezelim."
"Off, şu yüzüne hayır diyemiyorum. Peki gidelim sevgilim, gidelim." dediğinde Arven sevinçle Altay'ın dudaklarına bir öpücük kondurdu.
"Tamam, hadi şimdi kahvaltı edelim." diyerek yataktan kalktı.
İkisi de üstlerini değişip rutinlerini hallettikten sonra mutfağa geçtiler.
"Enfes olmuş bu." dedi Arven pankekten ağzına atarken.
"Balla çok daha güzel oluyor."
"Hayır, çikolata."
"Bal."
"Çikolata."
"Bal."
"Çikolata dedim!"
"Tamam sen kazandın." diyerek ellerini havaya kaldırdı Altay.
Arven ise gülerek yemeğini yemeye devam etti.
Kahvaltıyı ettikten sonra bulaşıkları makineye atıyorlardı ki Arvenin elinden kayan bardak yere düşüp kırıldı.
"Arven!" diyerek hızla ona dönen Altaya baktı.
"İyiyim, bir şeyim yok. Elimden kaydı sadece." dedi Arven ama içine büyük bir huzursuzluk düşmüştü bile.
"Tamam, geri çık sen. Süpüreceğim burayı."
Arven Altayın dediğini yapıp geri çıktı ve sandalyelerden birine oturdu.
Altay da süpürgeyle orayı süpürdü.
"İyisin gerçekten değil mi?" dedi Altay Arvenin dibine girip ellerine bakarken.
"Gerçekten iyiyim, bana bir şey olmadı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Thanks To The Rain | Altay Bayındır
Fanfiction"O gece yağan yağmura teşekkür ederim, bizi tanıştırdığı için." Bu hikayedeki kişi ve kurumların gerçekle bir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Görseller benzetme için kullanılmıştır.
