21.Bölüm

291 31 0
                                    

Gizlice çantalarımızı toplayıp duvarın üzerinden tırmandık.

Kont'tan kapıları açmasını isteyemezdik bu yüzden arabanın terk edilmesi gerekti.

Treon bana sarıldı ve uzun süre ağladı.

10 yıl.

Treon ilk kez şiddete maruz kaldığında henüz ergenlik çağında bir çocuktu.

'...O pislik, ona daha çok vurmalıydım.'

Eğer bu benim önceki hayatım olsaydı, bu bir haberde yer alırdı.

Treon'un elini sıkıca tuttum.

Farkında değildi ama elleri şiddetle titriyordu.

Gözleri şişmiş bir şekilde kısık sesle konuşuyordu.

"......Yeni bir iş ortağı bulmaya çalışacağım. Arabayı bıraktık, o yüzden geri dönme şansımız yok."

"Merak etme. Aramana gerek yok."

"O halde gerçekten sokaklarda hayatta kalmamız gerekebilir, değil mi?"

Biraz güldüm.

"Sorun değil, aklımda bir şey var."

"Ayrıca Kont Martech'in bize baskı yapması ihtimaline karşı ileriyi planlamalısın..."

"Muhtemelen meşgul olacaklar ve bizim bu konuda endişelenmemize bile gerek kalmayacak."

"Ancak..."

"Sadece bana güven. Bunu hiçbir hazırlık yapmadan yaptığımı mı sandın?"

"......"

Treon sessiz kaldı.

Bu adam.

"Bu arada hanımefendi. Şimdi nereye gidiyoruz?"

Bircher gecikerek sordu.

"Bir muhbir tüccarı bulmak için."

"Ne? Hanımefendi, onları nasıl bulacağınızı biliyor musunuz?"

"Tesadüfen duydum."

Başlangıçta Martech Kontu ile tanışmanın iki hedefi vardı.

Bunlardan biri Treon ile Kont Martech arasındaki ilişkiyi anlamaktır.

Bir diğeri ise muhbir bir tüccar bulmaktır.

Nasıl bulacağımdan emin değildim ama Kont Martech'ten intikam almak için muhbir bir tüccarın yardımına ihtiyacım vardı.

Ayrıca sevimli Blackie'mizin bize verdiği yararlı bir ipucu da vardı.

Uzun bir süre karanlık sokakta yürüdük.

"Hanımefendi. Doğru yola gittiğinden emin misin?"

Bircher sordu.

The Male Lead I Raised Is Obsessed With Me Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin