The Male Lead I Raised Is Obsessed With Me

22.Bölüm

Bir günde o kadar çok şey yaşadım ki, başımı yastığa koyduğum anda kendimden geçtim.

Gözlerimi açtığımda öğleden sonraydı.

"Bella, beni neden uyandırmadın..."

Ah doğru. Burası Valruga Kalesi değil.

Ağırlaşan göz kapaklarımı ovuşturmaya devam ederken kendimi yataktan kalkmaya zorladım.

"Ah...."

Treon ve Bircher'ın kaldığı odaya gittim ama odada kimse yoktu.

"Herkes nereye gitti?"

Dün muhbirle buluştuğum odaya gitmek için merdivenlerden inerken ağzım esnedi ve gözyaşlarım aktı.

Son adımı atar atmaz aniden biri beni yakalayıp havaya kaldırdı.

"Kyaa!"

"Uyuyan güzel sonunda uyandı."

Çığlığım üzerine arsız bir ifade takınıp bana sarıldı.

"Şaşırmışmıydın? Üzgünüm. Oğlum bu konuda her zaman sakindir. Bu yaştaki herkesin böyle olacağını sanıyordum. Hahaha!"

"Bu Dük'ün oğluna özgü bir şey."

Treon adamın arkasında belirdi ve onu eleştirdi.

Dük unvanından adamın kimliğini hemen tanıdım.

Kocaman bir vücut, parlak kızıl saçlar ve güneş yanığı ten.

30'lu yaşlarının ortalarında, güneş gözlüğü takması ona Kaliforniyalı zengin bir iş adamı izlenimi veriyordu.

Güney'in önemli ismi Duke Summerhield.

'Dük kendisi mi geldi?'

Summerhield Dükü'nün geleceğini biliyordum ama en fazla onun tebaalarından biri olacağını düşünmüştüm. Kendisinin geleceğini hiç düşünmemiştim.

Uykulu halimden kendime geldim.

"Merhaba Dük."

"İyi uyudun mu?"

Dük Summerhield'ın yüzünde komik görünen bir gülümseme vardı.

"......Evet. Ama ağır değil mi Duke?"

Hala ona sarılıyordum.

Beni tek koluyla kaldırdı ve sanki bir sandalyede oturuyormuşum gibi sabitti.

O ne kadar güçlü?

Sözlerim 'Bu kadar yeter, lütfen beni yere indirin' anlamına geliyordu. ancak Duke Summerhield tamamen farklı bir yanıt verdi.

"Hiç de bile? O kadar hafifsin ki nasıl bu kadar hafif olabildiğini merak ediyorum."

...Bunu duyduğuma sevindim.

"Duke, bu kadar cahil misin? Onu yere sermek niyetindeydi."

Treon azarladı ve kolunu bana uzattı.