:"Neden kaçırdık ki şimdi kızı?"
:"Bu kadar aptal olamazsın değil mi?"
:"Gevezeliği keste söyle hadi."
:"Oğlum bilmiyor musun aşık oldum ben bu kıza."
:"Aptalsın sen."
///
Bilincim yavaş yavaş açılmaya başladığında ilk olarak bulunduğum yerin fazlasıyla rutubet koktuğunu fark ettim. Gözlerimi açtığımda hiçbir şey göremiyordum çünkü burası kapkaranlıktı. Neler olduğunu hatırlamaya çalıştım. Ne olmuştu? Neden buradaydım? Nasıl gelmiştim buraya? Gözlerimi tekrar kapattım ve hatırlamaya çalıştım. Sanırım en son Kerem beni eve bırakmıştı. Ben kedilere mama almak için tekrar çıkmıştım ve arkadan biri ağzıma ve burnuma peçete kapatmıştı. Ama kim neden bana böyle bir şey yapsınki? Kendi halinde takılan biriyim ben. Neler olduğunu asla anlayamıyordum. İçerden sesler gelmeye başlayınca gözlerimi açtım. Birinin bir kapıyı açma sesini duydum. Sonra bulunduğum yerin kapısı açıldı. Ve sonra ışıklar açıldı. Gözlerim karanlığa alıştığı için ilk başta gözlerimi kapattım. Işığa alışmam çok sürmedi. Gözlerimi açtım ve karşımda gördüğüm kişiye şok içinde bakmaya başladım. Bu kadar delirmiş olamazdı değil mi?
:"Ka-Kaan?" Evet sanırım beni kaçıran bu gerizekağlıydı. Abim bunu bir bulsa bir güzel bir halletse asla karışmam vallaha.
Kaan:" Selam güzelim. Uyanmışsın?" Aptal herif. Bu nasıl bir küstahlık ya.
:"Sen tam bir ruh hastasısın! Beni kaçırdın ve şimdi gelmiş çok normal bir şeyden bahsediyor gibi güzelim ve uyanmışsın mı diyorsun? Sen gerçekten aptal mısın?"
Kaan:"Şşşt. Sakin ol. Ne oldu beni gördüğüne sevinmedin mi?" yok canım ne sevinmesi mutluluktan kalkıp göbek falan atıcam şimdi!
:" Kaan ne saçmalıyorsun? Beni neden buraya getirdin. Elimi kolumu çözsene! "
Kaan:" Bu güzel hanımefendiye bu şekilde bağırmak hiç yakışıyor mu sencede? Biraz kibar olmaya ne dersin?"
:"S*ktir git derim!" Şu zamana kadar ağzına küfür almayan bana bile küfür ettirdi ya pes vallaha.
Kaan:"Ahahahha. Tamam sakin. Neyi merak ediyorsun sor hadi."
:" Beni neden kaçırdın?"
Kaan:"Seni özledim. Görmek istedim. Benim olmanı isterim ve kaçırdım canım."
:"Ya sen gerçekten iyi değilsin! Kaan bırak beni hemen çöz şu ipleri!"
Kaan:"Seni beni özlemedin mi Şeyma?"
:"Ruh hastası!"
Bana yaklaşmaya başlayınca ben de bağırmaya başladım.
:"Yaklaşma. Uzak dur benden! Abim seni elime geçirince öldürücek gerizekağlı!"
Bana yaklaştı, önümde eğildi. Ellerini yüzüme koydu. Kafamı sallayıp ondan kurtulmaya çalıştım. Ben sallandıkça sandalye de sallanıyordu. Kafamı hızlıca öne doğru götürdüm ve Kaan'ın burnuna kafa attım. Acıyla geri çekildi. Burnunu tutarak ayağa kalktı. Ve acıyla inlemeye derin nefesler almaya başladı. Burnundan kan geliyordu. E kafam sağlam tabi benimde.
Kaan:"Bak rahat dur. Beni senin canını yakmak zorunda bırakma. Anladın mı lan beni?"
:"Kaan bu yaptıklarının bedelini ödeyeceksin. Abim, Kerem ve diğerleri benim yokluğumu fark edecekler. Sen asıl o zaman hangi deliğe gireceğini düşün."
Hızla bana yaklaştı ve sertçe çenemi tutup sıkmaya başladı. Öyle çok sıkıyordu ki canımı yakıyordu.
Kaan:" Bana bak Şeyma. Benim sınırlarımı zorlarsan canını yakmaktan çekinmem. Bana ona göre davran. "
:" Ya bırak beni. Canımı yakıyorsun! Aaahh. "
Sertçe çenemi geriye ittirerek bıraktı. Ve odanın kapısına doğru ilerlemeye başladı. Tam çıkacakken bana döndü ve
:" Ya benimle olursun ya da buradan asla çıkartmam seni. Duydun mu? " dedi. Benim gerçekten onunla olacağımı düşünüyordu. Tabii ki de öyle bir şey olmayacaktı.
:"Benim senden korktuğumu falan mı düşünüyorsun? Ben seni sevmiyorum sen bunu anlayamıyor musun? Ben Kerem'i seviyorum. Seni sevmeyen birini neden kendine zorla bağlamaya çalışıyorsun? Unut beni Kaan. Git sana aşık olacak birilerini bul. Benim peşimi bırak artık. Seni istemiyorum. "
Bu söylediklerim onu ne kadar etkiledi bilmiyordum. Fakat gözlerime uzun uzun baktı. Sonra odadan çıkıp gitti. Ne olacaktı şimdi. Nasıl kurtulacaktım ben buradan? Sıkıntıyla bulunduğum yeri incelemeye başladım. Işığı açık bırakmıştı. Bir evin küçük bir odasıydı burası. Gri duvarlar ve beyaz yeni model parkeler vardı. Odada sadece benim oturduğum sandalye, bir küçük sehpa ve bir sandalye daha vardı. Onun dışında oda bomboştu. Canım çok sıkılmıştı. Acaba abim benim yokluğumu farkedip aramaya başlamış mıydı? Kerem mesaj atmış mıdır? Peki diğerleri? Bu düşünceler eşliğinde gözlerimi kapattım ve uykuya daldım. Uyandığımda beni neler bekliyordu acaba?
:)))
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Ve heryerim ağrıyordu. Bune saçma bir işti böyle! Ne oldu şimdi seni sevmeyen bir kızı kaçırdın da? Aptal aptal aptal. İçeriden konuşma sesleri geliyordu. Hemen seslere kulak kesildim.
:"Murat Şeyma 'yı bizim kaçırdığımız ı öğrenin ve yaşatmaz oğlum bizi. Hem sen beni neden karıştırdın ki bu işe?"
:"Kuzen boş yapmayı kes hadi. Hem naparsa da yapsın. Şeyma benim bunu o Murat da aptal Kerem de diğerleri de anlayacak."
:"Gerçek bir gerizekağlısın."
Bu konuştuğu kişi Kaan'ın kardeşi gibi sevdiği Ömer'di. O da bmı bu işin içindeydi yani? Ooofff ben buradan nasıl kurtulacaktım? Ellerimi çözmeye çalıştım. Ama çok sıkı bağlanmıştı. Çözemiyordum. Sandalyeyle ilerlemeye çalıştım. Ve tabi ki yere düştüm. Kaan sesi duyunca direkt odaya girdi. Sandalyeyi kaldırdı.
Kaan:"Şeyma gerçekten tüm samimiyetimle soruyorum. Sen buradan gerçekten çıkabileceğini falan mı düşünüyorsun? Cidden ama?"
:"Kaan buradan kurtulucam görürsün."
Kaan:"Tamam kurtulunca haber verirsin. Hadi eyvallah."
Dedi ve çıktı. Sinir krizi geçirmek istiyorum şuan yaa. Ama galiba buradan kurtulmanın bir yolu var. Ne kadar iğrenç ve saçma olsa bile...
5.bölümğn sonuna geldikkk. Umarım beğenmişsinizdir. Beğendiyseniz lütfen oylar mısınız? Teşekkür ederim okuduğunuz için:))
