Chapter 8 ♡

434 34 2
                                    

(Unicode)

"ဒီနေ့ဟင်းတွေစုံလိုပါလားကျန့်ကျန့်"

"ကောတို့အတွက်ဒီနေ့ကျန့်ကျန့်ကိုယ်တိုင်ချက်ထားတာ"

ရှောင်းကျန့်ရဲ့စကားကြောင့် ရှောင်းမင်ချန်နဲ့ယွမ်ဖုန်းဝူမှာ  တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လို့ မျက်ခုံခပ်လှုပ်လှုပ်ဖြစ်သွားကြရတယ်ရှောင်းကျန့်က လိုချင်တာတစ်ခုခုရှိမှသာ သူကိုယ်တိုင် မီးဖိုးဆောင်ထဲဝင်တာဖြစ်ပြီး လိုချင်တာမရရင်လည် နည်းမျိုးစုံးဆန္ဒကပြတက်သေးတာ

ထမင်းကိုနည်းနည်းချင်စားပြီး ခဏခဏသူတို့ကိုကြည့်နေတဲ့ရှောင်းကျန့်ကြောင့်တစ်ခုခုလိုချင်တာရှိပြီး ပြောစရာရှိနေပြီးဆိုတာကိုသေချာသိသွားတာကြောင့် ယွမ်ဖုန်းဝူကစကားလမ်းကြောင်းစပေးလိုက်တယ်

"ပြောစရာရှိလို့လား ကျန့်ကျန့်"

"ဟုတ်တယ် မမေးတော့ဘူးထင်နေတာ မေးလာသေးလိုတော်ပါသေးရဲ"

"ပြောပါအုန်း ကောတို့ရဲ့ကျန့်ကျန့်ကဘာများအလိုရှိလိုပါလဲခဗျာ"

"ကျန့်ကျန့်သခင်လေးကျိုးချန်နဲ့ဝမ်ထရမ်းပြည်ကိုလိုက်သွားချင်းတယ်"

"မရဘူး ကျန့်ကျန့်"²

ရှောင်းကျန့်ရဲ့စကားအဆုံးရှောင်းမင်ချန်နဲ့ယွမ်ဖုန်းဝူကတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လို ပြိုင်တူအငြင်းစကားဆိုလိုက်မိကြတယ်

"ဘာလိုမရတာလဲ့?"

"ကိုကြီးတို့ စိတ်မချတာသိသိနဲ့ကွာ မဆိုးစမ်းနဲကျန့်ကျန့်"

"စိတ်မချရအောင်ကျွန်တော်က ‌ကလေးလာ? ဝမ်ထရမ်းပြည်မှ မားလဲရှိနေတာကို"

"ကလေးမဟုတ်လို့ကို စိတ်မချတာ မားကသူ့အလုပ်နဲ့သူကျန့်ကျန့်ကို ဂရုစိုက်ဖို့အားမှာမဟုတ်ဘူး"

"ကော"

"တော်တော့ ကျန့်ကျန့်"

"ဟွန့် ကျွန်တော်ဝပြီး"

ထမင်းပန်ကန်းနဲ့တူကို ဆောင့်ချလိုထထွက်သွားတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ရှောင်းမင်ချန်နဲ့ယွမ်ဖုန်းဝူကတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လိုထပ်ကြည့်လိုသက်ပြင်းချရင်သာ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားကြရတယ် သူတို့ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ရှောင်းကျန့်ကလိုချင်တာရှိလို မီးဖိုးဆောင်ထဲဝင်တာပါဆို...ဘယ်လောက်ပဲဝမ်းထရမ်းပြည်ကအေးခြမ်းပါစေ သူတို့အရိပ်အောက်မှမဟုတ်တဲ့ဘယ်နေရာမှာမှ ရှောင်းကျန့်ကိုသူတို့စိတ်မချပါဘူး ဒါပေမယ့်သူတို့ချစ်ညီလေးက လိုချင်တာမရရင် ရအောင် ဆန္ဒပြဖို့ပဲသိတယ်

‌𝑹𝒐𝒚𝒂𝒍 𝑭𝒍𝒐𝒘𝒆𝒓 𝑾𝒐𝒓𝒕𝒉𝒚 𝑶𝒇 𝑻𝒉𝒆 𝑻𝒉𝒓𝒐𝒏𝒆Where stories live. Discover now