GÖREV ADI : İMKANSIZ AŞK

1.OPERASYON

Devran ağa berdel istemişti. İnsanlar gerçekten çok bencildi kendi uğruna kimseyi umursamadan ateşe yakıyorlardı amcamın bekar tek bir kızı vardı Rojindi oda.

Aralarında resmen 10 yaş vardı. Kimse bunu sorun etmedi. Hozan ise gülüyordu kardeşi umurunda değildi.

Büyük Ağa kimsenin gitmesine izin vermedi yemek yemeden kimseyi göndermem diye inat etmişti.

Aklımda hala bu berdeli nasıl kabul ettikleri vardı istesem tek bir sözümle bozardım bu işi ama görevi tehlikeye atamam.

Peki ya dedemler nasıl izin verdiler neden bir şey demiyorlar. Birden telefonum çalmaya başladı.

Arayan komutanımdı.

“Müsadenizle ben bir bakıp geleyim”

İçerden uzaklaşıp bir duvar kenarına geçtim. Telefonu açtım.

“Yüzbaşı Asena Avamir Buyrun komutanım! ”

Bunu demeyi o kadar özlemişim. Mesleğimden ayrı kaldığım için o kadar çok boşta hissediyorum ki anlatamam.

“Ekip gönderdik koruma olarak orada olacaklar kapının o tarafa bak oradalar”

“Anlaşıldı komutanım”

Telefonu kapatım içeriye girdim.

Hemen yerime geçtim. Etrafa bakınmaya başladım. Kafamı kapının oraya çevirdim ama kimse yoktu.

Yoksa daha gelmemişler miydi? Ama komutan geldi demişti. Önüme dönüp ne konuştuklarını dinledim.

“Adın Asena'ydı dimi kızım”

Adını bilmediğim bir amca bana seslenince ona doğru kafamı çevirdim.

“Evet buyrun? ”

“Kaç yaşındasın kızım? Evli misin? ”

“Bunun sizi ilgilendirdiğini düşünmüyorum. Ayrıca bu soruyu soruyorsanız ya oğlunuza ya da birine beni isteyeceksiniz sizin için yaşın bir önemi yok diye biliyorum malum az önce araların da 10 yaş olmasına rağmen berdeli hepiniz kabul ettiniz!. ”

Adam yüzünü ekşitip

“Saygısız ailesinden terbiye almamış yazık”

“Eğer doğruları söylemek saygısızlık ise evet saygısızım ama en azından sizin gibi çocuk yaşta olan kızları sırf zevk uğruna isteyip buna da töre diyip altına sığınacak kadar da karaktersiz değilim ve ayrıca ailem bana saygısız insanlara saygı göstermem gerektiğini öğretti saygıyı hak etseydiniz hepinize diyorum bunu size ailemin bana öğrettiği saygıyı gösterirdim ama hak etmiyorsunuz! ”

Kimse diyecek bir şey bulamadı. Gerizekalı pedofili pislikler kafamı aniden yukarı terasa kaldırınca Ayaz ve Hüseyin'i gördüm bana gülümseyip alkışlar gibi ellerini tutmuşlardı.

Gülümseyip önüme döndüm. Bir dakika ney! Hüseyin ve Ayaz mı!? Sanırım aklımı yedim ben. Kafamı tekrar oraya çevirdiğim de eski timimim hepsi terasta durmuş bana gülümsüyorlardı!

Şaka mıydı bu? Kimseye bir şey demeden yerimden kalkıp terasa çıktım tüm gözlerin üzerim de olduğunu biliyordum.

Terasa çıkınca tüm tim bana döndü evet ciddi ciddi buradaydılar.

“Sizin burada ne işimiz var lan!? ”

“Görev var dediler bastık geldik komutanım. ”

Diyerek ilk söze Ayaz girmişti.

“Ulan gerizekalılar sizin yüzbaşınız nerede!? Hem komutan bana sizin değil başka bir timin geleceğini söyledi!? Ne ayaksınız oğlum siz!? ”