GÖREV ADI : İMKANSIZ AŞK

DONDURMA

8.09.2000

"Ağabey hadi yaa"
"Asena koşma sana kızım bakkal mı kaçıyor sanki düşeceksin"  "Ya dondurmalar bitecek yaa hepsini o şişko elif alacak koş yaa"

Ağabeyi güldü kardeşinin  bu hallerine Asenanın dondurmalara karşı çok büyük zarfı vardı gece gündüz yiyebilirdi. Çok çabuk da hasta olurdu bu yüzden annesi nadiren izin verirdi. İşte bu gün de nadir anlardan biriydi. Küçük kız elifle asla anlaşamazlardı hep kavga ederlerdi. Aslında elif şişko değildi ama yanakları vardı Asena ise onla şişko diye dalga geçip dururdu.
  
"Elif şişko değil abicim sadece yanakları var " Küçük kız bunu duyar duymaz arkasına baktı abisi ne demişti az önce koşarak abisinin yanına geldi abisine eğilmesi için işaret yaptı ve iki eliyle abisinin yanaklarını tuttu "bak abi elif şişko tamam mı yanakları da şişko tamam mı hatta bak yanakları böyle"

Diyip yanaklarını şişiren kardeşine baktı çok tatlı oluyordu böyle yanaklarını ısırası geliyordu ama ısırsa Asena'nın dünyayı ayağa kaldıracağı kesindi. "Tamam abicim tamam" Kocaman gülerek bakkala koşuşturdu sonunda gelmişti.

"Hasan amca dondurmalar kaldı mıı kaldıı de lütffennn"
Hasan bu küçük kızın dondurmalara zaafı olduğunu biliyordu bu yüzden ona sevdiği dondurmaları ayırıyordu

"Hasan amca birşey de yaa kalmadı dimi" Diyerek ağabesine döndü "bak gördün mü şişko elif gelip hepsini almış sana demiştim hızlı ol diye yaa" Diyerek dudaklarını büzdü Hasan ve Berzan küçük kızın bu hallerine gülmeden edememişlerdi.

"Kaldı kaldı merak etme amcam senin için dondurma ayırdım gel bakalım" Küçük kız Hasan amcasının bu dediğine kocaman gülümsemişti. Koşarak amcasının yanına gitti. "Hangisini istiyorsun bakalım küçük dondurma canavarı" "Çikolatalıı ve çilekli tabi kii" demiş ve dondurmalarını alarak bakkaldan mutlu mutlu çıkmıştı.

Tam evine girecekken yan taraflarında ki kalabalık dikkatini çekmiş ve oraya gitmeye karar vermişti.
"Asena nereye gidiyorsun gel buraya " Ağabeyine hiç kulak vermemiş ve kalabalık evin içine girmişti herkesin başında siyah yazma vardı. Annesi öğretmişti ona kadınlar çok üzgün olduğun da bunu takarmış.

Küçük kız şaşırmıştı neden herkes üzgündü ne olmuştu hepsine neden ortada ki kadın Mehmet'im diye ağlıyordu Mehmet kimdi ne yapmıştı da herkesi çok üzmüştü. Küçük kız etrafına bakarken dikkatini köşede ağlayan çoçuğa çevirdi. Neredeyse aynı yaştalardı çocuğun yanına gitti.

"Neden ağlıyorsun ağlama"
Sevmiyordu kimsenin ağlamasını
"Babam bir daha hiç gelmeyecekmiş bana artık dondurma almayacakmış "
"Neden gelmesin ki o senin baban"
"Benim babam şehit olmuş bir daha asla gelemezmiş" Diyip daha çok ağlamaya başladı küçük çocuk "ağlama ben sana dondurma alırım ki" Diyip elinde ki dondurmaları çocuğa uzattı.

Ağabeyinin yanına gitti "Ağabey şehit olmak ne demek" Ağabeyi susmuştu ne diyebilirdi nasıl cevap verebilirdi. "Şehit Türk askeri olan cinsiyet fark etmeksizin kadın ve erkeklerin  biz rahat yaşayalım diye bizi koruyan vatanı için canını verip ölmesine şehit deniliyor" demişti.