GÖREV ADI : İMKANSIZ AŞK

SIR

"Bundan sonra ben varım tüm Mardin Şahidim ki bundan sonra benden habersiz kuş bile uçmayacak ben ki! Yüzbaşı Asena! Avamir ve Bozan Aşiretinin ağası ve hanımağasıyım. Zamanında tutulmayan ailemin yasını bundan sonra tüm Mardin tutacak! "

Herkes şoktu kimse bunu beklememişti.
Asel bana elinde ki dosyları verdi. Dosyaları onların önlerine atmıştım.

Tam gidecekken arkamı döndüm.

"Ay çok pardon ben düğün hediyenizi unuttum ayıp olmasın şimdi. Merve abla siz hediyeyi getirir misiniz? "

Merve abla bana gülerek baktı. Arabasının kapısını açtı. Arabadan inen kişiyle herkes şok olmuştu.

Tek bir ses duyuldu oda Afrandan çıktı.

"Anne? "

Herkes ne olduğunu anlamaya çalışıyordu özellikle Afşar ailesi.

Yazardan

"Hayat ne garip değil mi Devran Ağa? Yıllar önce ölü diye gösterip işkence edip sürgün ettiğin kadının intikamı seni bulmayacak mı sandın? "

Arkamı dönerek Dilan Hanıma doğru yürüdüm. O benim için bir anahtardı ve ben bu anahtarı ölsem dahi kimseye vermem.

"Buyrun Dilan hanım sahne sizin. Zilan düğün hediyeni beğendin mi ? Bak sana ölen anneni getirdim. Ay pardon ölü gösterilen anneni. "

Dilan hanım tam Ferzan Ağanın karşına geçti ve yüzüne öyle bir tokat attı ki sesi tüm kulaklarda çınladı.

"Senin kadar korkar, aciz bir adam görmedim annesinin eteğine saklanan çocuktan farkın yok! Ne karını koruyabildin ne de çocuklarını! Sen ne baba olabildin ne de eş sen işte bu yüzden ağa olamadın! "

Dilan hanım Ferzan Ağanın hemen yanında duran Zana hanıma baktı bembeyaz bir kaftan giymiş yüzüne ise bir kutu boya dökmüş gibiydi.

Elini bu sefer Zana hanımın o saçlarını koparmak için kaldırmıştı.

"Senin kadar namussuz, iğrenç bir kadın yok! Evli bir adamı ayartıp nikahsız altına giren iğrenç bir kadınsın sen! "

Zana hanımın yüzüne öyle bir tokat attı ki kadın bir an diğer tarafa gidip geldi.

“Kardeşim dediğin insanın kocasına göz diken iğrenç aşağılık birisin sen! ”

Zana hanıma bir tokat daha atıp yere fırlatmıştı. Zilan'a doğru yürümüştü Zilan annesinin ona sarılacağını düşünürken Dilan hanımın attığı tokat ile gözleri dolmuştu.

“Sen de bu kadın gibi oldun ben seni bu rezilliği yap diye mi doğurdum! Sen nasıl evli bir adama kuma gidersin!? ”

Dilber hanımın gözlerin de hayal kırıklığı vardı kızı bu olamazdı her zaman başka insanları düşünmelerini istemiş ve ona göre yetiştirmeye çalışmıştı.

“Ne dersin sen daye Hozan tek benimle evlidir. ”

Asena o kadar gür bir kahkaha atmıştı ki bu gece eğlendiklerine pişman olacaktı herkes çünkü Asena büyük bir yemin etmiş ve bunun arkasında da duracaktı.

Tüm Mardin'i bir felaket bir yangın bekliyordu. Bu yangın hayatların da göremedikleri kadar büyük ve yakıcı bir ateşti.

Asena iki adım öne gelmiş tam bahçenin ortasında durmuştu.

“Ah ah yazık sana hiç mi kaçtığın adamı araştırmadın? Ah tabi doğru ya Avamir ve Gervani aşireti bunu kapatıyordu doğru ya nasıl unuturum. Hiç düşündünüz mü Gervani aşiretinin kızı Ruken nerededir diye? Ben size diyim ağalar ha bu gördüğünüz şerefsiz var ya kendisi kuzenim olur daha on yedi yaşında olan bir kızı tecavüz edip hamile bıraktığı için ha bu ailesi olacak şerefsizler de namustur diyerek kızı zorla evlendirmişler, ha bir de bunlar yetmezmiş gibi kızı konakta bodrum katında saklıyorlar. ”