secret secret | yoonmin ✔️

26

tüm hikayeyi Taehyung; bize ve Jungkook'a anlatıyor

o yüzden birazcık uzuun bir bölüm 😌

#######

"Küçüktük o zaman. Babam da benim gibi Yoongi'nin babası için çalışıyordu. Tabii o zaman her şey daha iyiydi. Ortada öldürme gibi şeylerden çok kirli paralar ve mallar dönüyordu, hepsi buydu. Fakat sizin Eunwoo olarak tanıdığınız Lee Dongmin'in babası çıktı ortaya birden.

Bütün yeraltı dünyasının altını üstüne getirmeye başladı. Yoongi'nin babasının korkusu yoktu çünkü en güçlü olan, lider olan oydu. Tabii biz Yoongi ile bunları hiç bilmez sadece beraber oyun oynardık. Küçüklüğümüz böyle geçmişti ve beraber büyümüştük.

Zaman geçtikçe babasının işlerine dahil olmaya başlamıştı Yoongi. Babasının bunu yapmasından büyük rahatsızlık duysa da ona karşı gelemiyordu. Silah kullanmayı öğreniyor ve adamları kontrol ediyordu. Adamları sürekli onu 'geleceği parlak bir lider' olarak adlandırdıkça babası Yoongi ile gurur duyuyordu.

Ailesi her zaman Yoongi'ye çok değer verirdi. Ona zarar gelmesine asla izin vermezlerdi. Babası sert bir adam bile olsa oğluna kötü davranmaz ve sevgi gösterirdi. Bu yüzden Yoongi babasını çok sever ve sayardı. Annesi ise çok sevgi doluydu. Yoongi'ye karşı da bana karşı da sıcacık bir yüreği vardı. Benim annem olmadığı için beni Yoongi'den ayırt etmezdi tabii. Her zaman sıkıca sarılır ve bana anne sıcaklığını hissettirirdi. Bu yakınlık hepimizi mutlu ediyordu ama Lee Dongmin'in babasının yani Lee Dong Wook'un bu mutluluğun içinden geçeceğini bilmiyorduk.

Bir gün yine Yoongi ve ben evdeydik. Ben bilgisayar ile ilgileniyordum o ise kitap okuyordu. Sonra aniden içeri korumalardan oluşan bir grup girmişti. Yoongi de ben de ayağa fırlamıştık. Apar topar bizi evden çıkarmış ve arabalara bindirmişlerdi. Hiçbiri konuşmuyordu Yoongi ne olduğunu sormasına rağmen. Fakat ciddi bir şeyler olduğu belliydi.

Saatlerce araba yolculuğu yapmıştık ve yine aniden durmuştuk. Arabadan birkaç koruma inmişti. Sessizlik sürerken bir silah sesi duymuştuk ve bu küçük bir çatışmaya dönmüştü. Biz oturuyor olduğumuz koltuğa iyice çökmüş sadece durmalarını bekliyorduk.

Birden benim tarafımdaki kapı açılmış ve bir adam beni dışarı çekmişti. Yoongi'ye bağırmıştım çünkü korkuyordum ben de. O da peşimden geliyordu ki birileri de onu tutmuştu. Onun da benden farkı yoktu o an. İkimizi yan yana yere oturtmuşlardı. Ben deli gibi titriyordum ama Yoongi sapasağlam duruyordu. Korkusuzca, bize silah doğrultan adama bakıyordu. Hafifçe de kaymış benim önümde duruyordu. O hep beni korumuştu gerçekten de.

Adamın yanında bir çocuk daha vardı. Biz o an bilemesek de onun Lee Dongmin olduğunu sonradan öğrenmiştik. Yaşı bize yakın duruyordu. Yoongi de ona bakıyordu. Adam bize dönüp gülümsemiş ve konuşmuştu. 'Min'in kıymetli oğlu sensin demek.' Yoongi'ye doğru konuşmuştu. Yoongi sadece bakmayı sürdürmüştü. 'Babana yapacağım gibi sen de öleceksin ne yazık.' Böyle dedikten sonra silahını çıkarıp Yoongi'nin alnına dayamıştı.

Beni tutan adamlar olmasa o adamın üstüne atlayacaktım ama yapamamıştım. Yoongi ise gözünü kırpmadan o adama bakıyordu. Ona bir kez daha hayran olsam da bir şey olmasından deli gibi korkmuştum. 'Korkusuz oluşun takdir edilesi.' Lee Dong Wook ona böyle söyledikten sonra tetiği çekmişti ki ona doğru ateş edilince dikkati dağılmıştı.

Yoongi'nin babası ve adamları gelmişti neyse ki fakat yanında babamı görememiştin. Babam, Bay Min'in yanından asla ayrılmazdı. Bu beni endişeye soksa da o an tek derdim hayatta kalabilmekti. 'Oğlumdan uzak dur Lee!' Babası, diğer adama yani Lee Dong Wook'a bağırıyor ve ateş ediyordu. Yoongi de Dong Wook'un dikkatinin dağınık olmasını fırsat bilerek her zaman yanında taşıyor olduğu silahı çıkarmıştı ortaya ve Dong Wook'a sıkmıştı. Amacının öldürmek değil sadece sevdiklerini korumak olduğunu biliyordum. Çünkü Yoongi bir karıncayı bile incitmezdi.