8. Yanlış bir yol +16😍

457 4 0
                                    

Canlarımmmmm, vote ve satır arası yorum unutmayıııııııın💋💋

Başkaydı bilmek ve, hissetmek.

Aynı şey değildi.

Sesler ve hisler.
Duygular ve düşünceler.
Birini sevdiğini düşünebilirsiniz.
Ama, birini sevdiğini hissetmek bam başka.

Siyah geceliğimin, eteklerini çekiştirerek yatağa uzandım.

Elimde olsa, Atlası da getirirdim odaya. Hatta denedim de. Ama Kral, buna izin vermedi.

Ona güvenmediğini söyledi. Onu tanımıyordu bile.

Yatakta cenin pozisyonu alarak yastığa sarıldım.

Zehir umrumda değildi. Yarın gidecektik.

Bu konuyu serada Atlasla konuşmuştum.

Ne kadar karşı çıksa da bişey diyemedi. Kelimelerinin bir anlamı olmadığını fark ettiğinde kabullendi.

Yarın kesin olarak gideceğiz.

Ha bi de, Kraldan fena azar yedim. Bıçaklar yüzünden. Kral, hizmetlilere bir daha bana bıçak getirmemeleri konusunda, kesinlikle nazikçe(!) uyardı.

Gözlerimi kapatıp, kendimi karanlığa teslim etmek üzere yatağa bıraktım.

3 saat sonra.

Patt...

Yorgun gözlerimi, büyük bir gürültüyle araladım.

Bağırışma sesleri geliyordu.

Hangi gerizekalı, şatoda kavga çıkartırdı ki!?

Gözlerimi ovalayarak yataktan doğruluğumda, kapım zorlandı.

Kaşlarını çatıp, Kraldan sakladığım bıçağımı, yastık kılıfından çıkarttım.

"Kes şunu! Uyanıcak!" Dedi, tanıdık bir ses.

"Bilmeye hakkı var! Kral ondan saklamak istiyor olabilir! Ama nereye kadar, Atlas!?" Kraliçenin söyledikleriyle ayağa kalktım.

O sırada kraliçe sessizliği bilip, tekrar konuştu.
"Eğer," dedi bıkmış ve çaresiz sesiyle.
"Benim gibi geç öğrenirse? Ve ya, öğrendiğinde artık çok geç olmuş olursa, ne olacak!?" Dedi.

Neyi? Neyi geç öğrenecektim.

Kapıya bir adım daha yakınlaştım.

"Bak," dedi, Atlas.
"Söz veriyorum. Geç öğrenmeyecek. Ben yanında olacağım onun." İyi de neyi!?

Kaşlarım daha çok çatıldı.

Annem şu an burda olsaydı.
Kaşlarını çatma, cildin bozulacak! Derdi.

Kapıya biraz daha yakınlaştım.

Kapıda bir titreşim oldu. Kapı kolu bırakılmıştı.

"Sana güvenmiyorum." Dedi Kraliçe kesin bir dille.

Atlas iç çekti.
"Bakın, Kraliçe olmanız umrumda değil. Ne o, saçma referanslar ya da, saygılar. Umrumda değil!" Kısa bir sessizlik oldu.
"Umrumda olan tek şey, hedeflerim. Ve, bunun için," dedi, durdu. Ardından iç çekerek ekledi."her şeyi yaparım!" Dedi kendinden emin bir sesle.

Gözümden bir damla yaş aktı.
Demin, hedefleri için herşeyi yapabileceğini söyledi...

Buna benim duygularım da dahil miydi? Ve ya, belkide benim yanımda olması da hedefleri içindi.

Benden birşey saklanıyordu.
Hayır.
Birşeyler, saklanıyordu.

Ben, kime güvenmeliydim?

Taçsız Prenses (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin