Unicode......
"မောင်ဘာလုပ်အုန်းမလို့လဲ ဖယ်ပေး...ပြောနေတာကိုဘာလုပ်...."
စကားတို့ရပ်တန့်သွားသည်က ထူးထူးဆန်းဆန်းသူ့ကိုကြမ်းပြင်ထပ်ပတ်လပ်လှန်စေ၍ သူ့အပေါ်အုပ်မိုးလာသည့်အင်္ကျီကျွတ်ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကြောင့် ထယ်ယောင်းစကားတို့ဟာ ထက်၍ထွက်သွားခြင်းမရှိပဲ မောင့်ရဲ့လုပ်ရပ်ကိုသာကြောင်၍သာကြည့်နေမိ၏။
"အားကစားမလုပ်တာကြာပြီလေ"
ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်ဘေးတွင်ထောက်လာသည့်လက်နှစ်ဖက်၊ ချက်ခြင်းဆိုသလို ထိုလက်နှစ်ဖက်ဟာထောက်ထားရာမှ ကွေးကျလာသည်နှင့်။
"မောင်ကြမ်းပြင်ပေါ်ကြီးမှာ ဘာလုပ်....ဟင်"
"ပြွတ်စ်...."
နူတ်ခမ်းတစ်စုံကို ထိကပ်ယုံခဏသာထိကပ်၍ ပြန်လည်ခွာသွားသည့်မောင့်နူတ်ခမ်းသားတစ်စုံနှင့် ကွေးကျနေသည့်မောင့်လက်တစ်စုံဟာလဲ ပြန်လည်တန်းမတ်သွားတာနဲ့အတူ မောင့်မျက်နှာဟာလဲသူ့မျက်နှာနဲ့ဝေးကွာသွားတော့၏။
ထိုသို့ပင် မောင့်ရဲ့လက်တစ်စုံဟာပြန်လည်ကွေးလာလိုက် သူ့နူတ်ခမ်းသားတွေကိုထိကပ်လိုက်နဲ့ပင် မောင့်ဟာသူ့ရဲ့ဒိုက်ထိုးခြင်းလေ့ကျင့်ခန်းကိုပြုလုပ်ပါတော့သည်။
"မောင့်လက်မောင်းတွေညောင်းလာပြီ Babyခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ပစ်လဲလိုက်ရင်ကောင်းမလား"
ဒိုက်ထိုးနေခြင်းအမူ့ မောင့်ရဲ့မျက်နှာတွင်ချွေးစလေးတွေတွဲခိုသီးတန်းနေတာနဲ့ မောင့်ရဲ့အသံဟာလဲမောဟိုက်နေသကဲ့သို့ ပြောဆိုနေခြင်းကြောင့်။
"မရဘူးလေ ဗိုက်ကိုထိသွားမှာပေါ့ ဖယ်ကိုယ်ပေါ်က"
သူမောင့်ရင်ဘတ်ကိုခပ်ဖွဖွတွန်းနေပေမယ့် မောင့်ဟာပေတီပေကပ်နိုင်လွန်း၍ဖယ်ခွာမသွား၊ သူ့အားနဲ့မောဟိုက်နေပြီဖြစ်တဲ့ မောင့်ကိုသူ့ဘေးသို့တွန်းထုတ်လို့ရပေမယ့် ထယ်ယောင်းအားမသုံးပဲမောင့်ကိုစကားနဲ့သာပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ မဟုတ်လို့သူဘေးသို့တွန်းထုတ်လိုက်ပါလျှင် မောင့်လက်ခေါက်ကျသွားမှာဆိုးတာကြောင့်ပင်။
YOU ARE READING
𝚂𝙴𝚅𝙴𝙽 {𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎𝚍}
Fanfictionမင်း!မရမ်းကားနဲ့နော် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဂျွန်ဂျောင်ကု! Warning!!!!