𝚂𝙴𝚅𝙴𝙽 {𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎𝚍}

𝐒𝐄𝐕𝐄𝐍 29 !!!

Unicode.......

Warning TaeKookကို 18+ဖတ်ရတာမကြိုက်သည့်စာဖတ်သူတွေကျော်ဖတ်ပေးပါ

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

"ကိုယ်ဒီညBabyကိုပိုင်ချင်တယ်"

နားနားတိုးကပ်စွာပြောနေသည့်စကားသံတို့ကြောင့် ထယ်ယောင်းမျက်ဝန်းတို့ပင်ပြူးကျယ်သွားရတော့သည်၊ အနောက်မှသိမ်းဖက်ခံထားရတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အားလူရမ်းကားကဆွဲလှည့်လာတာနဲ့အမျှ ထယ်ယောင်းပြောသင့်တာကိုတော့ပြောရတော့၏၊ ကလေးလေးကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှထိခိုက်ခွင့်မပြုနိုင်။

"မင်း!ရူးနေလား"

"ကိုယ်မရူးဘူး ကိုယ်ပြောတာက~"

"ကလေးရှိနေတယ်လေ ဒါတော့မရဘူး"

မျက်ဝန်းတစ်စုံတို့ဟာ သူ့ရဲ့တောင်းဆိုချက်ကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ ခွင့်မပြုဘူးဟုပြောနေသယောင်။

"ကလေးလေးကခုမှBabyဗိုက်ထဲမှာရှိယုံလေးပဲရှိသေးတာ ကိုယ်တို့အခုလို့အတူမနေလို့မရဘူး မဟုတ်ရင်ကိုယ်တို့ကလေးလေးတွက်ဆိုးရိမ်ရတယ်"

ဖက်ထားလျှက်သား သူ့မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုငုံ့၍ငေးစိုက်ကြည့်ကာပြောနေသည့် လူရမ်းကားအပြောတို့ကြောင့် ထယ်ယောင်းမျက်ဝန်းတစ်စုံတို့ဟာလူပ်လူပ်ရှားရှားဖြစ်လာရတော့သည်။ ကလေးလေးကိုမွေးချင်စိတ်တစ်ခုပဲရှိခဲ့တာ ကလေးတွက်ဘာတွေလိုအပ်မလဲ ဘာတွေလုပ်ရမလဲဆိုတာ ထယ်ယောင်းနားမလည်သေး ပြီးတော့သူ့ကိုပြောနေတဲ့လူရမ်းကားရဲ့ အပြောကိုလဲထယ်ယောင်းမယုံရဲသေးတာပါမည်။

"Babyကိုကိုယ့်အများကြီးမတောင်းဆိုဘူး ၁ပတ်ကို၁ကြိမ်တော့ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုပေး"

တောင်းဆိုနေသလိုမဟုတ်ပဲ အသိပေးနေသည့်အတိုင်းမို့ ထယ်ယောင်းသူ့ကိုကြည့်နေရင်းပင် အာချောင်ခြောက်လာသလို၊ ပြီးတော့၁ပတ်တစ်ကြိမ်ဆိုတာကြီးကမများလွန်းဘူးလား။

"၁ပတ်၁ကြိမ်မရဘူး"

ရှက်စရာစကားစုပေမယ့် ထယ်ယောင်းလူရမ်းကားကိုမပြောလို့မရ သူစိတ်တိုင်းကျသာထယ်ယောင်းလွှတ်ထားပေးရင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတစ်စုစီလိုက်ကောက်နေရမှာမလွဲသေ။