Hoofdstuk 17

387 18 2
                                    

De auto stopte voor een bloementuin. Ik keek heel verward uit de raam. Ineens ging de radio van de auto aan. Ceylan.. Ik wil nu dat je de rozen pad volgt en op het einde van het pad staat iets op je te wachten. Ik hou heel erg veel van je.. Ik glimlachten en bedankte de meneer en stapte uit de auto.. Ik loop door de rozen blaadjes en ineens Brande er allemaal lichtjes. Ik keek verast om mij heen.. Voorzichtig hoorde ik de muziek.. Opgegeven moment stopte de rozen blaadjes in een hart vorm met kaarsjes..
Ineens zag ik Emre daar staan. Ik glimlachten naar hem en kreeg tranen.. Hij liep naar mij toe en hield allebei de handen vast.

"Lieve Ceylan.. Ik ken je al lang durfde alleen niks te zeggen. Maar nu ben je gelukkig van mij."

Hij ging op zijn knieën. Hij pakte en klein rood doosje.

"Ceylan wil je met mij trouwen? Wil je mij leven met die van jou delen?"

Ik kreeg tranen ik wist ik niet wat ik moest doen.

"jaa natuurlijk wil ik dat."

Hij pakte mijn vast en tilde mij op en draaide rondjes. Ik was zo blij met hem ik hou zo erg veel van hem. En Zoende hem. Ik hoorde gebonk tegen de deur en hoorde ze schreeuwen
*MAAK DIE DEUR OPEN*
Ik schrok ik wist niet wat mij overkwam. Ze maakte de deur kapot en liepen naar binnen.

UitgehuwelijktWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu